به گزارش خبرنگار
حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران؛ تاریخچه استفاده از
خرما به برخی تمدنهای اولیه باز میگردد، انسانها از بیش از پنج هزار سال قبل از این میوه استفاده میکردند، در واقع هنوز دقیقاً معلوم نشده است که انسان اولین بار چرا و چگونه از این میوه خوشمزه استفاده کرد.
انسانها از خرما نه تنها به دلیل مزه خوب این میوه بلکه به واسطه ارزش غذایی بالای آن استفاده کردند.
درخت خرما یا نخل عمدتاً در آفریقای شمالی و شبه جزیره عربی یافت میشود، خرما نقش مهمی در اقتصاد منطقه دارد؛ در حال حاضر بزرگترین تولیدکنندگان خرما کشورهایی در این مناطق هستند، ضمناً آمریکا نیز یکی از تولیدکنندگان مطرح خرما در جهان محسوب میشود.
میوه خرما به صورت دسته دسته در پایه شاخههای درخت نخل رشد میکند، هر دسته حدود 20 پوند وزن دارد؛ خرما میوهای بیضی شکل است، خرمای تازه به رنگ زرد روشن یا قرمز روشن است، داخل هر میوه دانهای سفت قرار دارد که حاوی ویتامینها و مواد معدنی فراوانی است.
این میوه در پنج مرحله میرسد، خرما در هرکدام از این مراحل مزه و مشخصات ویژهای دارد، هنگام رسیدن قند خرما زیاد و پروتئین این میوه کم میشود؛ سه نوع خرمای مختلف وجود دارد، خرمای سفت، خرمای نرم و خرمای نیمه خشک که رایجترین فرم این میوه است.
از نظر مواد غذایی این میوه حاوی 70 درصد شکر خوراکی است که حاوی گلوکز، فروکتوز و ساکارز است؛ این میوه همچنین منبع خوبی برای تأمین فیبر بدن به شمار میرود و دارای مقادیر کمی پروتئین نیز هست.
هسته خرما حاوی هر 9 آمینو اسید اصلی است و در مجموع 23 آمینو اسید در این میوه وجود دارد؛ این میوه منبع غنی مواد معدنی از جمله آهن، کلسیم، منیزیم، پتاسیم، منگنز، فسفر و روی به حساب میآید و همچنین حاوی سولفور، کبالت، مس، فلوئور، بور و سلنیم است.
هسته خرما حاوی فیبر و شماری از اسیدهای چرب است؛ این اسیدها شامل لوریکاسید، میریستیک اسید، پالمیتیکاسید و استریک اسیدهستند.
اسیدهای چرب غیر اشباع موجود در خرما، پالمیتولئیک اسید و اولئیک اسید هستند، بر اساس تحقیقات، اسید اولئیک میتواند کلسترول لیپو پروتئین کم چگالی را در بدن کاهش دهد، اسیدهای موجود در خرما همچنین سلامت قلب و عروق را افزایش میدهند. روغن تهیه شده از هسته خرما زیتونتوکوفرولهای زیادی دارد و ترکیبات آنتی اکسیدانیآن از روغن نارگیل هم بیشتر است.
میوه خرما همچنین منبعی غنی از ترکیبات پلی فنول مانند لیگنانها، کاروتنوئیدها و فلاونوئیدها، از جمله آنتوسیانینها و پروسیانیدینها است.
مطالعات نشان میدهد که بیشتر مزایای سلامتی میوه خرما مربوط به ترکیبات پلی فنول موجود در آن است که سطح کلی سلامت را بهبود میبخشد؛ کاروتنوئیدها و فلاونوئیدهاهم در میوه و هم در هسته خرمایافت میشوند و فعالیت آنتی اکسیدانی بالایی دارند که بدن را از آسیبهای رادیکالهای آزاد مضر محافظت میکند.
پروسیانیدینها مواد بیولوژیکی با خواص آنتی اکسیدان قوی هستندکه بسته به میزان رسیدگی خرما میزان آنها در این میوه متفاوت است.
این همه ماجرا نیست، ترکیبات موسوم به بتا گلوکان که در میوه خرما و شیره درخت نخل یافت میشوند، با رشد تومورها مقابله میکنند و سطح ایمنی بدن را بالا میبرند؛ مطالعات نشان میدهند بتا گلوکان کلسترول بالا و فشار خون بالا در بیماران دیابتی را نیز کاهش میدهد.
انتهای پیام/
تاریخچه و خواص خرما