به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛سرزمینی را تصور کنید که در آن خورشید تنها طلوع می‌کند و غروب آفتاب آن تنها سالی یک بار اتفاق می‌افتد، شب آن تا ۶ ماه به درازا می‌کشد، دمای آن به ندرت به بالای صفر می‌رسد و هیچ درختی نمی‌تواند در زمین آن رشد کند. این سرزمین همان قطب شمال و محل زندگی سرسخت ترین، عجیب‌ترین و زیباترین حیوانات دنیا است.

شمالی‌ترین نقطه‌ی دنیا، سرزمینی یخ زده است که مساحتی در حدود ۱۴/۲ میلیون متر مربع را در بر می‌گیرد.

در ماه‌های زمستان، دمای هوا در ناحیه‌ی قطب شمال در حدود منفی ۲۰ درجه است. البته سردترین نقطه‌ی زمین تجربه‌ی دما‌هایی مثل منفی ۵۰ درجه را هم داشته است. با این حال، علیرغم شرایط آب و هوایی نامساعدی که وجود دارد، بسیاری از حیوانات موفق شدند در این نقطه‌ی دورافتاده‌ی زمین زنده بمانند و نسل خود را ادامه دهند.

از پرنده‌ی کوچک مهاجر گرفته تا خرس‌های عظیم الجثه‌ی قطبی، حیات وحش قطب شمال تنوع قابل توجهی دارد. این موجودات برای زندگی در چنین شرایط آب و هوایی سختی، شیوه‌های منحصر به فرد و قابل توجهی برای سازگاری با محیط و ادامه‌ی زندگی در پیش گرفته اند.

در ادامه به حقایقی جالب درباره‌ی تعدادی از سرسخت‌ترین حیوانات دنیا می‌پردازیم.

جغد‌های قطبی برخلاف اغلب جغد‌ها اغلب در طول روز شکار می‌کنند

اغلب گونه‌های جغد شب‌ها فعال هستند، اما جغد‌های برفی اغلب در طول روز به دنبال شکار هستند. به همین دلیل آن‌ها در دسته‌ی جیواناتی قرار می‌گیرند که در روز فعالیت دارند.

این شکارچیان توانمند عمدتا از موش‌های صحرایی قطب شمال تغذیه می‌کنند. در حقیقت، در تیره‌ای از جغد‌های برفی، جوجه‌های تازه پر و بال درآورده پیش از پرواز، می‌توانند تا ۱۵۰۰ عدد موش صحرایی را بخورند.

این پرندگان سریع و سرسخت هستند. سرعت پرواز جغد‌های برفی به قدری است که می‌توانند به یک انسان بالغ حمله کنند.

خرس‌های قطبی می‌توانند بوی فوک‌های دریایی را در عمق ۹۰ سانتیمتری زیر برف‌ها احساس کنند

خرس‌های قطبی با شرایط قطب شمال سازگاری کامل دارند. حس بویایی این حیوانات بسیار قدرتمند است و آن‌ها می‌توانند بوی فوک‌ها را در زیر آب و برف احساس کنند. حتی اگر فوک دریایی ۹۰ ساتیمتر زیر برف باشد، خرس قطبی می‌تواند حضور آن را احساس کند.

فوک‌های دریایی سرهایشان را به یخ‌ها می‌کوبند تا حفره‌هایی برای تنفس ایجاد کنند

این فوک‌ها می‌توانند آواز بخوانند! در حقیقت، فوک‌های نر در طول فصل جفت گیری برای جلب توجه فوک‌های ماده زیر آب اصواتی تولید می‌کنند.

نهنگ‌های بلوگا می‌توانند فرم پیشانی شان را تغییر دهند

نهنگ‌های سفید بلوگا پیشانی گرد و برجسته‌ای دارند که می‌توانند شکل آن را با جا به جا کردن هوای موجود در سینوس هایشان تغییر دهند. پیشانی برجسته‌ی این موجودات احتمالا از طریق جهت یابی پژواکی (شیوه‌ای از جهت یابی از راه ارسال صدا و سنجش مدت زمان پژواک آن) به آن‌ها کمک می‌کند.

به دلیل آنکه این نهنگ‌ها اصوات بسیار متنوعی را تولید می‌کنند، گاهی از آن‌ها با عنوان قناری دریا یاد می‌شود. آن‌ها دست کم ۱۱ صوت مشخص، از جیر جیر تا صدای سوت تولید می‌کنند و نهنگ‌های بلوگایی که در باغ وحش‌ها نگهداری می‌شوند می‌توانند صدای صحبت کردن انسان‌ها را تقلید کنند.

پا‌های سیاهگوش‌های کانادایی شبیه به کفش اسکی است

سیاهگوش کانادایی پا‌هایی بزرگی و انگشتانی پهن دارد که این موجود را قادر می‌سازد در زمین‌های برفی راه برود. این پا‌های بزرگ همچون کفش‌های اسکی به این حیوانات کمک می‌کند وزن خود را به شکلی برابر تقسیم کنند.

سیاهگوش‌های کانادایی عمدتا با شکار خرگوش‌های صحرایی تغذیه می‌کنند. این شکارچی‌ها می‌توانند ساعت‌ها در نقطه‌ای پنهان و تا رسیدن زمان مناسب منتظر شکار خود بمانند و سپس به شکلی برق آسا و ناگهانی آن را شکار می‌کنند.

پرنده‌های ماکارو می‌توانند همزمان ۶۲ ماهی را با منقارشان حمل کنند

این پرندگان که تنها ۲۵ سانتیمتر قد دارند، می‌توانند مقداری غذا در منقارشان حمل کنند. در حقیقت، یک پرنده‌ی ماکارو قادر است حدود ۱۰ ماهی را به طور همزمان به آشیانه اش ببرد. طبق مشاهدات، یک بار پرنده‌ی ماکارویی همزمان ۶۲ ماهی را در منقارش حمل کرده بود.

منقار و پا‌های این پرندگان در فصل جفت گیری به رنگ نارنجی پر رنگ در می‌آید و با پایان این فصل، رنگ منقار و پاهایشان کم رنگ‌تر می‌شود.

روباه‌های قطبی همیشه سفید رنگ نیستند

لایه‌ی ضخیم مو‌های روباه قطبی به این حیوان کمک می‌کند تا گرمای بدنش را در دمای پایین هوا حفظ کند. علاوه بر این، روباه‌های قطبی حتی روی پنجه هایشان مو دارند، ویژگی‌ای که به آن‌ها امکان راه رفتن روی برف و یخ را می‌دهد.

در ماه‌های تابستان، مو‌های روباه‌های قطبی به رنگ قهوه‌ای یا خاکستری در می‌آید. روباه قطبی تنها حیوان در تیره‌ی سگ سانان هستند که در تابستان رنگ موهایش تغییر می‌کند.

خرگوش‌های قطبی می‌تواند از قهرمانان دوی سرعت جهان سریع‌تر بدوند

خرگوش‌های قطبی می‌توانند با سرعت ۶۴ کیلومتر در ساعت بدوند. این در حالی است که اوسین بولت قهرمان دوی سرعت و سریع‌ترین انسان دنیا در مسابقات دوی ۱۰۰ متر، رکورد ۳۷ کیلومتر در ساعت را ثبت کرد.

خرگوش صحرایی زمانی که احساس خطر کند روی پا‌های عقبی اش می‌ایستد، دست هایش را نزدیک بدنش خم می‌کند و با ۳ پا جست می‌زند. در حقیقت، به دلیل سرعت بالای این حیوان در زمان دویدن تنها ۳ پای آن دیده می‌شود.

بیشتر بخوانید:تصاویر بی‌نظیر از حیواناتی که در خطر انقراض قرار دارند 

شاخ نهنگ‌های قطب شمال در حقیقت یک دندان بزرگ است

شهرت نهنگ‌های قطب شمال به دلیل شاخ بزرگی است که از سرشان بیرون آمده است. شاخ مارپیچی این نهنگ‌ها می‌تواند تا ۳ متر طول داشته باشد.

شاخ نهنگ‌های قطب شمال در حقیقت یک دندان بزرگ است که درون آن حدود ۱۰ میلیون پایانه‌ی عصبی وجود دارد. این مسأله به معنی آن است که این دندان دارای قابلیت‌های حسی است.

گرگ‌های قطبی برای گرم‌تر شدن بدن شان دو لایه مو دارند

ضخامت زیاد لایه‌ی مو‌های بدن گرگ‌های قطبی آن‌ها را قادر می‌سازد تا دمای زیر صفر قطب شمال را تحمل کنند و لایه‌ی دوم مو‌های بدن شان برای گرم‌تر ماندن آن‌ها در ماه‌های زمستان است.

گوزن‌های شمالی می‌توانند با سرعت ۵۶ کیلومتر در ساعت بدوند

این گوزن‌ها بزرگ‌ترین نوع در میان تمامی گونه‌های گوزن هستند و شاخ آن‌ها می‌تواند تا حدود ۲ متر طول داشته باشد.

گوزن شمالی علیرغم جثه‌ی بزرگی که دارد، می‌تواند با سرعت ۵۶ کیلومتر در ساعت بدود.

سن قوچ‌های قطبی را از روی شاخ هایشان تعیین می‌کنند

شاخ قوچ قطبی به شکلی رشد می‌کند که روی آن حلقه‌هایی ایجاد می‌شود و سن این حیوانات را با شمارش این حلقه‌ها می‌توان تعیین کرد. این مسأله شبیه به شمارش حلقه‌های درون تنه‌ی درختان برای تعیین سن آن‌ها است.

به ولورین‌ها راسوی متعفن هم می‌گویند

ولورین‌ها که به آن‌ها راسوی متعفن هم گفته می‌شود در حقیقت بزرگ‌ترین عضو تیره‌ی راسو‌ها هستند.

این حیوانات سرسخت و قدرتمند می‌توانند روزانه ۲۴ کیلومتر را به دنبال غذا طی کنند.

قاقم‌ها با یک شیوه‌ی زیگزاگی شکار می‌کنند

این حیوانات سرسخت تنها ۱۸ تا ۳۳ سانتیمتر طول دارند. قاقم‌های گوشتخوار می‌توانند جانوران جونده، خرگوش‌ها و حشرات را در زیر برف‌ها شکار کنند.

این شکارچیان توانمند قادرند در برف بدوند و با شیوه‌ای زیگزاگی شکار می‌کنند.

چلچله‌های دریایی هر ساله برای کوچ کردن بیش از ۴۰ هزار کیلومتر را طی می‌کنند

چلچله‌های دریایی قطب شمال هر ساله با طی بیش از ۴۰ هزار کیلومتر، محل جفت گیری شان در قطب شمال را به مقصد خانه‌ی زمستانی شان در قاره‌ی قطب جنوب ترک می‌کنند. این طولانی‌ترین کوچ سالانه در میان پرندگان محسوب می‌شود.

منبع:روزیاتو

انتهای پیام/

حقایقی جالب از حیوانات قطب شمال