به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ پس از جنگ جهانی دوم و انحلال شوروی تقریبا مرز سرزمینها با ثبات نسبی حفظ شده و شاهد تغییرات چندانی در سیاست جهانی نبوده ایم، از این رو نقشه جهان تقریبا بدون تغییر مانده است. اما با گسترش اتحادیه اروپا بیشتر کشورهای عضو آن در تلاشند تا با اعلام استقلال خود به منافع سیاسی و اقتصادی بیشتری دست یابند. در سال های آتی به طور قطع شاهد جدایی چندین سرزمین جدید از کشورهای مختلف خواهیم بود.
کاتالونیا
این منطقه در اسپانیا قرار دارد و اولین بخش از اسپانیای کنونی است که از قرون وسطی تا امروز، همواره تحت سلطهی فرمانروایان مختلف بوده و استقلال خود را حفظ کرده است. برای جدایی کاتالونیا از اسپانیا در این منطقه چندین بار رفراندوم غیر رسمی برگزار شده است که طبق آمار در آخرین رفراندوم ۸۰٪ از مردم با جدایی کاتالونیا موافق بوده اند، اما دولت اسپانیا نتایج آن را به رسمیت نمیشناسد و آن را غیرقانونی می داند.
جمهوری فلاندر
فلاندر بخشی از شمال بلژیک کنونی است که متشکل از شهرهای آنتورپ، بروخه و خنت است. فلاندر به لحاظ فرهنگی و زبانی با دیگر قسمت های بلژیک تفاوت دارد و ریشه جدایی این قسمت به قرن هجدهم باز می گردد.
ونتو
مردم ونتو همه ساله با برگزاری رفراندوم و با کسب آرای بیش از هشتاد درصد برای استقلال این منطقه تلاش می کنند ولی هنوز پیشرفت چشمگیری نصیبشان نشده است. برخی از اهالی ونیز بر این باورند که بر اساس اقتصاد موفق و جدایی این منطقه از ایتالیا، ونتو به «سنگاپور اروپا» تبدیل خواهد شد.
اسکاتلند
در قرن هجدهم طی یک اتحاد رسمی اسکاتلند و انگلستان «بریتانیای کبیر» را تشکیل دادند. اما پس از انحلال این اتحاد بحث و جدال هایی برای جدا شدن اسکاتلند تا به امروز بوده است.
آبخاز
در زمان حکومت شوروی بر آبخاز، این منطقه ناحیهای خودمختار درون جمهوری گرجستان شوروی شناخته میشد که پس از انحلال شوروی و پس از جنگ های متفاوت از کشور نوپای گرجستان جدا و تبدیل به یک کشور مستقل شد اما تعداد کمی از کشورهای جهان آن را به رسمیت می شناسند.
اوستیای جنوبی
اوستیای جنوبی نیز همانند آبخاز از توابع گرجستان بود که پس از «انقلاب گل رز» گرجستان روسیه و کشورهایی که آبخاز را به رسمیت شناخته بودند، اوستیای جنوبی را نیز به رسمیت شناختند.
ترانس نیستریا
این منطقه در کنار رود دنیستر در شرق مولداوی قرار دارد که در سال ۱۹۹۲ پس از فروپاشی شوروی جنگی برای تصاحب آن بهوقوع پیوست و در نهایت اهالی روسی این ناحیه توانستند بر مولداویها پیروز شوند. لازم است بدانید این منطقه به «کشور مافیا» معروف شده است که دلیل آن قاچاق انواع اسلحه و انسان است.
روسیه نو
«ویکتور یانوکویچ» رئیس جمهور وقت اوکراین با امضا نکردن قرارداد همکاری و تجارت آزاد با اتحادیه اروپا باعث رخ دادن اعتراض و تحولاتی در سرتاسر اوکراین شد. کریمه با حمایت روسیه دست به شورش زد و به روسیه پیوست. در این زمان دو شهر دونتسک و لوهانسک نیز دست به اعتراض زدند و خود را جمهوریهای مستقل اعلام کردند. البته در سال ۲۰۱۴ با یکدیگر همپیمان شده و نام خود را نووو روسیه یا «روسیه نو» اعلام کردند.
انتهای پیام/