به گزارش خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛  با چند پیگری و پرس‌و‌جوی ساده در میان تئاتری‌ها به راحتی متوجه  می‌شوید که این روزها عرصه تئاتر دچار قحطی شدیدی در حوزه مقاومت و دفاع مقدس شده است.

خاموشی که نه به یکباره بلکه از سالها پیش آرام آرام شکل گرفته و کار را به جایی رسانده که حالا دیگر به جز چند نام آشنا در این حوزه، کسی از نمایش‌نامه نویسان عرصه دفاع مقدس باقی نمانده است.

نویسندگانی که حالا دیگر به تعداد انگشتان دستمان هم نمی‌رسند! آن هم در یکی از مهم‌ترین حوزه‌های ملی، دینی  و اعتقادی ما؛ عرصه مقاومت و دفاع مقدس!

یعقوب صدیق جمالی ( 1353 تبریز) یکی از نویسنده‌ها و کارگردانان ارزشی این حوزه است، کارگردانی که کارنامه کاری‌اش پر از کارهای فاخر و موردپسند حوزه دفاع مقدس است، در این بین جشنواره تئاتر مقاومت بهانه‌ای شد تا به گفتگو با این نویسنده و کارگردان ارزشی تئاتر بنشینیم.

در ابتدای گفتگو برای ما بگویید که برای امسال به جشنواره کار ارائه خواهید کرد؟ با کار تیغ کهنه به جشنواره وارد خواهید شد؟

در حال رایزنی با دبیر جشنواره ‌هستیم تا ببینیم در کدام عرصه می‌توانیم مفیدتر باشیم.البته تیغ کهنه را که بعید می‌دانم و ممکن است نمایش جدیدتری تولید شود. 

نگاه شمابه جشنواره امسال چگونه است؟

من به نوعی خودم را ساخته جشنواره مقاومت می‌دانم، جشنواره‌ای که پیشتر دفاع مقدس نام داشت و بعدها با بزرگتر شدن شمول موضوعی آن مفهوم مقاومت را به آن اختصاص دادند، من تئاتر حرفه‌ای و جدی را در اوایل دهه هفتاد که این جشنواره برای اولین بار پایه‌گذاری شده، شروع کردم و به نوعی خود را ساخته جشنواره مقاومت می‌دانم.

آقای نصیر بیگی نیرویی جوان هستند و انگیزه بالایی برای جشنواره دارند، اما با این وجود معرفی شورای هنری و برخی از چهره‌های انتخابی کمی حساسیت ما را بالا برد و این سوال را ایجاد کرد که چرا نگاه وسیعتری به داستان نشده و چرا افراد جوان تر و باانگیزه‌تر و با دانش بیشتر به این حوزه دعوت نشده‌اند، حالا ان‌شالله آقای نصیر بیگی و مجموعه تحت امر هم پرداخت ویژه‌ای به این موضوع داشته باشند.

 اهمیت مفهوم مقاومت در روزگار فعلی را چگونه است؟

نگاه دوستان به مفهوم مقاومت متفاوت است، من دوستانی را به خاطر دارم که نمایش‌نامه‌‌ای مانند ننه دلاور را هم به حق در حوزه تئاتر مقاومت جا می‌دادند اما یک تلقی هم از طرف نهادهای برگزاری بود که بیشتر جنبه مقاومتِ ایدئولوژیک و به ویژه مقاومت اسلامی را مد نظر خود داشتند و تنها ایرادی که به این موضوع می گیرم این است که تکلیف ما را در این حوزه روشن نکرده اند.

من به دلیل رویکرد شخصی‌  در حوزه دفاع مقدس تجارب خوب و مثبتی دارم اما همیشه هم نگاهمان مفهوم جنگ نبوده است بلکه ایستادن در مقابل یک واقعیت، نیرو و رویدادی  که می‌خواهد یک مظلومی را تحت تاثیر خودش قرار دهد. من با این نگاه، مفهوم و تلقی دوست دارم در این حوزه کار کنم، برگزارکنندگان هم باید تکلیف این موضوع را مشخص کنند که آیا نگاه آنها هم این است یا خیر، صرفا یک مفهوم ایدئولوژیک مد نظرشان است.

حتی مقاومت یک خانم در برابر چیزی مانند تجاوز هم شامل این مفهوم است، اگر به دنبال بین‌المللی شدن جشنواره هستیم باید به مقاومتی که نگاه جهان شمولی دارد بیندیشیم، ما در خارج از کشورهای اسلامی مفهوم مقاومت اسلامی نداریم اما مفهوم مقاومت انسانی را به اندازه نسل‌ها و اعصار داریم.

انتهای پیام/

لزوم تغییر رویکرد جشنواره مقاومت