به گزارش خبرنگار حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛  کم نیستند افرادی که بهترین سال های نوجوانی و جوانی را برای رسیدن  به مدینه فاضله ای به نام دانشگاه‌های برند کشور صرف کرده‌اند تا  شاید به واسطه این کار به دنیای امکانات شهرهای بزرگ راهی شوند.

جوانانی که رویاهای شیرین خود را در دانشگاه‌های برند می‌بینند و فارغ از توجه به هر چالشی از دوری خانواده گرفته تا  تجربه زندگی تنها راهی شهری دیگر می‌شوند و اقامت در خوابگاه را برای چند سال جز برنامه‌های خود قرار می‌دهند.

 زندگی در فضای خوابگاهی آسان نیست و مشکلات و معضلات مربوط به خودش را دارد و  زمانی این مشکلات چندبرابر می‌شود که هیچ مسئولی پاسخگوی نیاز این دانشجویان نباشد؛ دانشجویان خوابگاهی که فقط نام دانشجو را  یدک می‌کشند اما در باطن هزار و یک شرط و درخواست سد راهشان شده  تا چند سال تحصیلات دانشگاهی را پشت سر بگذارند و چه فرصت هایی که در انتظار شنیدن صدای اعتراض هایشان به کمبودهای زندگی دانشجویی هستند اما کسی حاضر به شنیدن خواسته هایشان نیست.

اگر فرض بگیریم  تجهیزات آموزشی و سطح علمی دانشگاه ها و اساتید یک طرف قضیه زندگی دانشجویی دانشگاه های شهرستانی باشد  طرف دیگر آن قطعا شرایط صنفی و اوضاع نابسامان محیط های خوابگاهی است که متاسفانه کمتر به این موضوع رسیدگی می شود.

از آنجا که دانشجویان خوابگاهی در فضایی دور از خانواده  به سر می برند و  انواع  مشكلات روحی ناشی از تنهایی آنها را تهدید می کند بنابراین نيازمند فضایی  ساكت هستند تا  بتوانند با استفاده از فضای  ايجاد شده از خستگی خود بكاهند و به  مطالعه مشغول شوند.

جدی نگرفتن بهداشت درخوابگاه ها

این روزها بهداشت خوابگاه‌ها یکی از مشکلات دانشجویان است که کسی توجهی به آن ندارد اما مسئولان باید در قبال شهریه‌های که بابت خوابگاه از دانشجویان دریافت می‌کنند، تمهیداتی را نیز برای کاهش این معضلات در نظر گیرند.

یکی از دانشجویان که حالا چند سالی است برای برای دانشگاه دور از خانه زندگی می کند از خاطرات روزهای اول حضورش در خوابگاه می گوید که پوستش به خاطر تمیز نبودن فرش خوابگاه دچار حساسیت شده بود و مجبور شد اوایل ترم چند روزی به منزل خودشان برود تا حال و روزش بهتر شود البته می گوید بعد از اینکه با سایر دانشجوها بیشتر آشنا شد اوقات مریضی و ناخوشی نیازی به بازگشت به خانه نداشتند و با همدیگر کمک می کردند تا ایام ناخوشی سپری شود.

دانشجوهای خوابگاهی علاوه برمشکلات شخصی که ناشی از دوری خانواده است با مشکلات زیر ساختی خوابگاه ها هم باید دست و پنجه نرم کنند تا ایام دانشگاه  به سر برسد. 

مهدی دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تهران که به مدت 2 سال در یکی از خوابگاه‌های این دانشگاه ساکن است، گفت: معضل ما در این  خوابگاه‌ها  نداشتن فضا و امکانات مورد نیاز است.

وی ادامه داد: یکی از بزرگترین مشکلات این خوابگاه‌ها اینترنت است که اکثر اوقات قطع یا سرعت آن‌قدر پایین است که جز اتلاف وقت هیچ سودی برایمان ندارد.

در ادامه یکی دیگر از دانشجویان گفت: نمی‌توان انتظار داشت که همه چیز در حالت ایده آل باشد اما حداقل می‌توان تلاش کرد که شرایط کمی بهتر و به مرور زمان مطلوب شود.

این دانشجو ادامه داد: متاسفانه به وضعیت تغذیه دانشجویان در خوابگاه‌ها  توجهی نمی‌شود و رعایت اصول بهداشتی در محیط سلف سرویس  بسیار جای بحث دارد.

دانشجویان با مشکلات ریز و درشتی روبه رو هستند اما همانطور که گاهی اوضاع تحصیلی آنها را هم تحت تاثیر قرار می دهد در حالی که این دانشجویان باید از امکانات حداقلی بهره ببرند تا دغدغه اصلی آنها درس و تحصیل باشد. 

ساخت یک مجموعه جدید خوابگاهی در دانشگاه تهران

حسن به نژاد معاون دانشجویی دانشگاه تهران در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص تمهیدات این دانشگاه برای ارائه خوابگاه مطلوب به دانشجویان دانشگاه تهران گفت: با وجود اینکه دانشگاه در حال ساخت یک مجموعه خوابگاهی جدید است  ولی همچنان با کمبود فضای خوابگاهی مواجهیم.

وی با اشاره به مجموعه خوابگاهی در حال ساخت در کوی دانشگاه اعلام کرد: از خیرین درخواست می‌کنیم که برای تکمیل و راه‌اندازی این خوابگاه به ما کمک کنند، اگر بتوانیم از یکی از خیرین کمک بگیریم ساختمان به نام وی نامگذاری خواهد شد و در غیر این صورت مجبوریم از منابع بانکی برای اتمام خوابگاه استفاده کنیم.

مشاور رئیس دانشگاه تهران  با اشاره به اینکه تقریبا همه خوابگاه‌های این دانشگاه در چند سال اخیر بازسازی و نوسازی شده و به امکانات رفاهی آنها افزوده شده است، بیان کرد: در بسیاری از خوابگاه‌ها، درمانگاه و سالن‌های ورزشی و رستوران‌های متعدد که به صورت ۲۴ ساعت سرویس دهی می‌کنند با کیفیت قابل قبولی احداث شده است.

به نژاد با اشاره به شرایط بد خوابگاهی دوره کارشناسی در گذشته افزود: 9 میلیارد و 600 میلیون تومان در بخش‌های عمرانی دانشگاه و برای بهبود شرایط دانشجویان هزینه کردیم و برنامه امسال  این است که 800 تا یک میلیارد برای تجهیزات هزینه کنیم و در تابستان برنامه‌های تجهیز و نوسازی خوابگاه را پیگیری می‌کنیم.

نبود امکانات رفاهی در  خوابگاه‌ها

یکی دیگر از  مشکلاتی که بسیاری از ساکنان خوابگاه‌های دانشجویی با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، نبود برنامه‌ای مدون از سوی دانشگاه برای پرکردن اوقات فراغت ساکنان خوابگاه است.

در ادامه به نژاد گفت: طرح سازماندهی امکانات ورزشی دانشگاه تهران برای ارتقای امکانات ورزشی است که قرار است دانشجویان خوابگاهی بتوانند با مراجعه به نزدیکترین مکان ورزشی نزدیک خوابگاه‌ها از این امکانات استفاده کنند.

در ساخت خوابگاه‌های دانشجویی باید بازنگری اساسی صورت گیرد

در این باره محمود نیلی احمد آبادی رئیس دانشگاه تهران هم گفت: همه توان خود را به کار گرفتیم تا بتوانیم مشکلات برخی از خوابگاه‌ها را برطرف و نیاز دانشجویان را حل کنیم.

وی ادامه داد: در ساخت خوابگاه باید یک بازنگری اساسی صورت گیرد، متاسفانه مشکلات خوابگاه‌های درون شهرمان بیشتر است که درصدد برطرف کردن این مشکلات  هستیم.

رئیس دانشگاه تهران اضافه کرد: امیدواریم با برنامه ریزی‌های صحیح بتوانیم خوابگاه های جدید و شایسته دانشجویان تعبیه و راه اندازی کنیم.

ساخت 200 سرای دانشجویی

ذوالفقار یزدان مهر رئیس صندوق رفاه دانشجویان وزارت علوم گفت: به ساخت 200 سرای دانشجویی نیاز داریم تا 50 هزار دانشجوی متقاضی را در این سراها اسکان دهیم که قطعا این امر در برنامه ششم امکانپذیر است.

جامعه دانشگاهی و به طور کلی نوجوانان و جوانان  و کشوری سرمایه های انسانی هستند که با بسترسازی برای آنها به راحتی می توان سرنوشت کشور را تغییر داد و  گام‌های بلندی  به سوی پیشرفت و ترقی  برداشت، ای کاش مسئولان با برنامه‌ریزی و تلاش بتوانند موانع بر سر راه دانشجویان را کنار زنند تا این سرمایه‌ها با تمرکز برای توانایی خود فرداهای خوبی را برای جامعه رقم بزنند و همچنین این مشکلات باعث آزار نسل‌های بعدی نشود.

انتهای پیام/