به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛یکی از اوصافی که برای قرآن بیان می‌شود این است که؛ «حَبْلًا مُتَّصِلًا فِیمَا بَیْنَکَ وَ بَیْنَ عِبَادِک» (دعای شروع قرآن)، خدایا این کتاب تو یک رشته و ریسمانی است.

مانند اینکه اگر در چاهی بیفتیم، رشته‌ای در چاه می‌اندازند تا بتوانیم به وسیله این رشته از چاه بیرون بیاییم.دو طرف حبل متّصل کجا است؟ «فِیمَا بَیْنَکَ وَ بَیْنَ عِبَادِک»، یک طرفش حضرت حق و یک طرف بندگان خدا قرار

 قرآن رشته، متّصل است؛ هیچ کجایش گره نخورده و قطع نشده است و در میانه راه، ما را نمی‌گذارد. 

بعد از هبوط حضرت آدم، ما هم هبوط کرده ایم و اکنون می‌خواهیم به طرف خدا باز گردیم. قرآن رشته‌ای است که آمده ما را از این ظلمات و تاریکخانه و از این عالم خاکی، نجات داده و به وسیله آن مسافت را طی کنیم و به قرب خدا برسیم. «حبلٌ» یک رشته است.

بیشتر بخوانید:چه کار کنیم تا به حاجت و خواسته‌هایمان برسیم؟

نکته دیگر اینکه این رشته، متّصل است؛ هیچ کجایش گره نخورده و قطع نشده است و در میانه راه، ما را نمی‌گذارد. دو طرف حبل متّصل کجا است؟ «فِیمَا بَیْنَکَ وَ بَیْنَ عِبَادِک»، یک طرفش حضرت حق و یک طرف بندگان خدا قرار دارد. ما باید این رشته را بگیریم و به سمت بالا برویم.

حبل متّصل یعنی اینکه هر قدمی که در قرآن سیر کنید و قلبتان با قرآن نورانی و حجاب قرآن از دلتان برداشته شود، اسرار و حقایقی را می‌بینید که در مرحله قبل نمی‌دیدید. در روایات فرموده اند درجات بهشت به اندازه آیات قرآن است و در روز قیامت به انسان می‌گویند إقرا و إرفع، بخوان و بالا برو.

این نکته را باید بیان کرد که انسان، قرآن را در بهشت از روی حافظه اش نمی‌تواند بخواند، زیرا این حافظه تا هنگام مرگ با او می‌آید و بعد از بین می‌رود. آنچه از قرآن که در قلب انسان و در وجود او ثبت شده، با وی می‌ماند و هر اندازه که نور قرآن در قلب شخص آمده باشد، می‌تواند بخواند و بالا برود. آن درجه‌ای از قرآن که در قلب ما هست، همان درجه بهشت ما است.

 منبع:تبیان

انتهای پیام/

ریسمانی برای نجات که هیچ گره خوردگی ندارد