به گزارش خبرنگار حوزه موسیقی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ دی ماه 1396 بود که فدراسیون فوتبال با بنیاد فرهنگی هنری رودکی توافقنامه ای امضا کرد که طی آن مسئولیت تولید و اجرای سرود ایران در جام جهانی 2018 به این بنیاد واگذار شود.

چند وقت بعد، این خبر از رسانه ها منتشر شد و بسیاری این اتفاق را، حرکتی رو به جلو در عرصه فرهنگ دانستند، چرا که برای نخستین بار خواندن سرود ایران در جام جهانی به یک ارگان متخصص در عرصه موسیقی سپرده شده بود.

از همان روز ها بود که گمانه زنی ها در خصوص خواننده این سرود آغاز شد. من هم در رقابت با رسانه ها قرار گرفتم و با یک شخص که در بخش فرهنگی فدراسیون فوتبال فعالیت می کرد، مصاحبه کردم. این مسئول که نمی خواست نامش فاش شود، گفت که سالار عقیلی و علیرضا قربانی خوانندگان این سرود هستند. البته که نام این دو خواننده برای خواندن سرود ایران در جام جهانی کشورمان هم محتمل بود، چرا آنها مدت هاست با ارکستر ملی ایران زیر نظر بنیاد رودکی همکاری می کنند.

سوال اول: آغاز پنهان کاری ها و گمانه زنی ها

اما سوال نخست از همین جا شکل گرفت که پس از مطرح شدن نام این دو خواننده، بنیاد رودکی  و علی اکبر صفی پور مدیر این بنیاد به کلی منکر همه اخبار شد، او در مصاحبه ای کوتاه اعلام کرد که هنوز خوانندگان سرود جام جهانی مشخص نشده اند و مردم اخبار رسمی را فقط از بنیاد رودکی دریافت کنند. بلافاصله با سالار عقیلی مصاحبه کردم و او صحبتی کرد که تعجبم را دو چندان کرد.  این پنهان کاری  بنیاد رودکی برای چه بود؟ عقیلی که می گوید قرار داد امضا کرده است. پس چرا با گذشت ماه ها از توافق فدراسیون فوتبال و بنیاد رودکی هنوز خبر رسمی از طرف این دو ارگان منتشر نمی شود؟

هر روز با روابط عمومی در تماس بودم که خبری دریافت کنم اما می گفتند که خبر رسمی را به زودی اعلام می کنیم.

سوال دوم: بازی جدیدی که بنیاد رودکی آغاز کرد

 بسیاری از رسانه ها می دانستند که عقیلی و قربانی خوانندگان سرود جام جهانی هستند. در فروردین 97 پس از ماه ها پنهان کاری، بنیاد رودکی اعلام کرد که با برگزاری نشست خبری در فدراسیون فوتبال، اسامی را مشخص می کند. دیگر همه خیالشان راحت شد که تکلیف سرود جام جهانی مشخص می شود، اما این طور نشد. روز سه شنبه 28 فروردین ماه در محل فدراسیون فوتبال علی اکبر صفی پور و مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال نشست خبری برگزار کردند اما نکته جالب پیش از آغاز نشست بود. یکی از خبرنگاران با خنده از صفی پور پرسید؟ پیش از آغاز نشست خوانندگان سرود را معرفی می کنید؟ صفی پور هم با خنده گفت: «شما ها که می دانید خوانندگان چه کسانی هستند.»

سوال دوم، آقای صفی پور؛ اگر همه می دانند عقیلی و قربانی هستند، پس چرا نشست خبری برگزار کردید؟ آن به کنار؛ چرا انقدر نشست را دیر برگزار کردید؟ باید حتما ماه ها بگذرد و کلی شایعه به وجود بیاید که خبر رسمی اعلام شود؟

نشست برگزار شده و شاعران، آهنگسازان و البته خوانندگان سرود جام جهانی مشخص شدند، اما باز هم نه همه خوانندگان، صفی پور اعلام کرد که قرار است سه قطعه برای جام جهانی ساخته شود که دو قطعه را قربانی و عقیلی می خوانند و هنوز خواننده سوم مشخص نیست.

خبرنگاران علت نامشخص بودن نفر سوم را پرسیدند که صفی پور گفت: « ما نفر سوم را معرفی نمی کنیم، چون هنوز درباره آن به قطعیت نرسیده ایم.»

باور کردنی نیست! اگر نفر سوم مشخص نیست، پس چرا نشست خبری برگزار شد؟ یعنی کمتر از 70 روز به جام جهانی باقی مانده و تکلیف سرود یا سرود های جام جهانی ایران مشخص نشده است؟

در ادامه صفی پور اعلام کرد سه کنسرت در شهرهای مختلف روسیه میزبان جام جهانی، برای سه ارکستر هر سرود، اجرا می شود. او همچنین اعلام کرد که خواننده سوم به زودی مشخص می شود.

پس از این نشست گمانه زنی های رسانه ها برای سرود سوم و خواننده آن آغاز شد. از محمد معتمدی و حامد همایون به عنوان خواننده این سرود نام برده می شد. البته معتمدی اعلام کرد که سرود ایران در جام جهانی را نمی خواند.

سوال سوم: شروعی بر پایان اخبار غیر رسمی

فقط 50 روز به برگزاری جام جهانی باقی مانده بود که نامه ای از طرف علیرضا قربانی همه را شوکه کرد. قربانی اعلام کرد که به دلیل عذری که دارد، نمی تواند سرود جام جهانی را بخواند. تا خبر را شنیدم یاد روز نشست خبری افتادم. صفی پور گفت که خواننده سوم را اعلام نمی کند، چرا که می خواهند پس از قطعی شدن جزئیات سرود و خواننده آن، خبر را اعلام کنند.

سوال سوم بیشتر از سوالات قبلی ذهنم را درگیر کرد. مگر علیرضا قربانی خواننده قطعی سرود جام جهانی نبود؟ پس چرا کناره گیری کرد؟ آقای قربانی شما نمی توانستید زودتر به جمع بندی برسید و قبل از اعلام خبر رسمی کناره گیری کنید و قرار داد نبندید؟ حتما باید نزدیک بازی های افتتاحیه شویم که همه چیز مشخص شود؟

حالا کمتر از 50 روز به جام جهانی 2018 روسیه باقی مانده و رسانه ها گمانه زنی های خود را برای خوانندگان دو سرود جام جهانی دوباره آغاز کرده اند. اما آیا ساخت سه سرود انقدر سخت است؟ اگر سخت است، پس چرا بنیاد رودکی باری را بلند کرده که توان به مقصد رساندنش را ندارد؟ آیا فدراسیون نمی توانست زودتر با بنیاد رودکی قرار داد امضا کند تا تکلیف همه چیز زودتر مشخص شود؟ آیا این بی اعتمادی به رسانه ها و فاصله گرفتن از آن ها و طبیعتا فاصله گرفتن از مردم، روز به روز بیشتر خواهد شد و دیگر همه با هم غریبه می شوند؟

من فکر می کنم که ماجراهای سرود جام جهانی، فقط یک اتفاق و یک رویداد مهم نیست. این همه اخبار، حرف، شایعه، گمانه زنی های فراوان به دلیل همان پنهان کاری های بیهوده است. همه به دلیل امنیتی عمل کردن مسئولان است. اعلام نمی‌کنند تا روزی خاص. برای چه؟ مسئولان کشور همه موضوعاتی را که باید شفاف باشد، ظاهرا جزء امنیت ملی می دانند و این همان نقطه کوری است که فاصله میان مردم و مسئولان را زیاد کرده است. آن قدر زیاد که شاید این فاصله ها به فرسنگ ها رسیده باشد.

یادداشت از علی کریمی

انتهای پیام/

 پرسش‌هایی که درباره سرود جام جهانی ۲۰۱۸ بدون پاسخ ماند