شیخ مصلح الدین مشرف بن عبدالله، معروف به سعدی شیرازی شاعر و نویسنده پارسی گوی ایرانی در سال ۶۰۶ هجری قمری در شیراز متولد شد. دو اثر ارزشمند وی غزلیات و دیوان اشعار به نام گلستان و بوستان می باشد. سعدی در خانقاهی که اکنون آرامگاه اوست، زندگی می کرد و در همان جا نیز درگذشت. در این باغ انواع درختان نخل، کاج و گل های زینتی در بر گرفته که فضای زیبایی به آرامگاه سعدی بخشیده است. سقف آرامگاه گنبدی شکل و فیروزه ای رنگ است و در جلوی آن ایوان بلندی با هشت ستون ساخته شده است. سنگ قبر سعدی در روزگار کریم خان زند بر مزار او نهاده شد و در اتاق دیواره مقبره، گزیده هایی از گلستان و بوستان به خط نستعلیق بر کاشی آبی رنگ نوشته شده است. اول اردیبهشت ماه در تقویم ملی ایرانیان همزمان با سالروز تولد شیخ اجل یادروز سعدی نام گرفته است.