به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛  رسول اکرم (ص) خطاب به حضرت علی (ع) فرمود:" یا علی من السحت ثمن المیته وثمن الکلب وثمن الخمر و مهرالزانیة و الرشوة فی الحکم"‌ای علی! درآمد حاصل از فروش مردار، سگ، شراب، زنا و رشوه آتش و حرام است.

همچنین حضرت علی (ع) در ذیل آیه‌ی شریفه‌ی "اکّالون للسحت" فرمود:" رشوه خواران کسانی هستند که دعوا و مشکل مردم را حل کرده، در برابر آن، هدایای آنان را می‌پذیرند". امام صادق (ع) رشوه را در حد کفر به خدا می‌داند.

رسول اکرم (ص) رشوه دهنده و رشوه گیرنده و واسطه را لعنت کرد و فرمود:" بوی بهشت به صاحب رشوه نمی‌رسد".

در حدیث دیگر می‌خوانیم:"هر حاکمی که نسبت به گرفتاری‌های مردم بی تفاوت باشد، خداوند لطفش را نسبت به او می‌پوشاند و اگر هدیه قبول کند تا کار مردم را انجام دهد، در زنجیر است و اگر رشوه بگیرد، مشرک می‌باشد".

حضرت علی (ع) رشوه گیرنده را از حق ولایت محروم می‌داند"؛ و در جای دیگر آن حضرت فرمودند:" هیچ گروهی گرفتار رشوه نشدند، مگر آنکه گرفتار ترس و اضطراب و نگرانی شدند! ".

بعضی برای توجیه خلاف خود، نام‌های مختلف بر رشوه می‌گذارند، از جمله: هدیه، تحفه، حق الزحمه، چشم روشنی، شیرینی، پول چای، خرجی بچه‌ها و ... شخصی به نام "اشعث بن قیس"، حلوایی را به عنوان هدیه به منزل حضرت علی (ع) برد تا شاید امام به نفع او حکم صادر کند. امام با ناراحتی فرمود:" به خدا سوگند! اگر هفت اقلیم را به من ببخشند تا پوست جوی را به ناحق از دهان مورچه‌ای بگیرم، چنین نخواهم کرد".

شخصی به رسول اکرم (ص) گفت: من متصدی و مسئول کاری هستم، مردم برایم هدایایی می‌آورند، این‌ها چگونه است؟! حضرت فرمود:" چه شده است که کارگزاران ما از هدایا سخن می‌گویند! آیا اگر در خانه می‌نشستند کسی به آن‌ها هدیه می‌داد؟! ".

منبع:میزان

انتهای پیام/

رشوه رشوه دهنده و رشوه گیرنده  چه گناهی را مرتکب می شوند؟