سِنِجان (در گویش محلی سنجون) روستایی در دامنه کوهستان قصبه است. باغهای گردو دارد و سبزی مصرفی اراک را تامین میکند. این روستا چند سالی است که به شهر تبدیل شده است، اما هنوز دیوارهای کاهگلی و ساختمانهای قدیمی با تیرهای چوبی در آن خودنمایی میکنند.
گیوهبافی تنها صنعت دستی این منطقه است. گیوه سنجان در گذشته نزدیک، برای فروش به شهرها و روستاهای مختلف ارسال میشده است بهگونهای که در روستاهای اطراف کرج و در منطقه چهارباغ به نام گیوه "سیمینجانی" طرفداران ویژهای داشته است و داشتن آن برای افراد یک خانواده نوعی اعتبار محسوب میشده است. هنوز هم این گیوه مشتریانی در تبریز، بغداد، سمرقند، حلب و مصر دارد.
در این روستا اغلب افراد سالمند مشغول به گیوه بافی می باشند و زنان سالمند در اوقات فراغت مشغول گیوه بافتن می شوند تا با این کار علاوه بر سرگرمی درامدی هرچند ناچیز داشته باشند .