به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از تبریز؛شهرستان میانه به عنوان پهناورترین شهرستان آذربایجان شرقی، با کوه های بلند و راه های پر پیچ و خم و منظره زیبای جاده، چشم هر رهگذری را می نوازد.
این شهر در میان کوه های اطراف خود چونان کودکی در آغوش مادر است؛ کمتر کسی است که از میانه بگذرد و غرق تماشای طبیعت خدادادی آن نگردد.
این شهرستان نمادی از مناظر طبیعی و اماکن تاریخی است که چند نمونه این دیدنی های زیبا را معرفی می کنیم.
قلعه دختر یا قیز قالاسی، یکی از جاذبههای گردشگری آذربایجان شرقی است که در ۱۸ کیلومتری بخش جنوبی شهرستان میانه و روی صخرهای بزرگ با قلههای تیزی که برفراز کوههای قافلانکوه واقع شده است، قرار دارد. در واقع این اثر زیبای تاریخی همانند یک شکل کثیرالاضلاعی است که چینش آن به صورت غیرمنتظم بوده و درههای عمیق و قلههای تیز کوه قافلانکوه را دربرگرفته است.
سازندگان از آجر و سنگ برای این قلعه باشکوه استفاده و ۲۴ برج دیدهبانی، بارویی با ۴ متر ارتفاع، یک دروازه و یک راه خروجی با ارتفاعی بالغ بر ۳ متر را برای آن احداث کردهاند؛ هر چند این راه خروج بیشتر به راه فرار شباهت دارد که پایان آن به تختهسنگها و پرتگاههای بسیار خطرناک و مهیب متصل میشود.
وجود 2 منبع آب در وسط قلعه، تامینکننده آب مورد نیاز ساکنان قلعه با استفاده از برف و باران بوده است؛ گفته میشود که در زمان سلطنت شاه عباس صفوی، اشرار و راهزنان از این قلعه استفاده میکردند که به دستور پادشاه تخریب شد. این در حالی است که گروهی، تاریخ ساخت قلعه دختر را متعلق به قرن ششم و تعدادی دیگر آن را برابر با دوران حکومت اردشیر درازدست از پادشاهان ساسانی عنوان کردهاند.
پل دختر یا قیز کورپوسی، یکی دیگر از آثار تاریخی شهرستان میانه است که در فاصله ۲۰ کیلومتری از این شهرستان و روی رودخانه قزلاوزون، احداث شده است؛ متاسفانه مدرک یا نوشتهای که نشاندهنده تاریخ احداث آن باشد، وجود ندارد.
این در حالی است که با توجه به نقل قولهای گردشگران و رجال سیاسی پس از تماشای پل، به نظر میرسد که متونی به خط نستعلیق، کوفی و نسخ بر بخشهایی از این سازه ایران کهن مشاهده شده که گویای زمان بازسازی و تعمیر آن بوده است.
این پل با سه دهانه بزرگ، پایههایی آجری و مستحکم که روی آببرهای سنگی قرار دارد، ساخته شده است.
داخل پایهها میتوان اتاقهای کوچکی را مشاهده کرد که در ساخت آنها دقت، ظرافت و هنرمندی بسیار به کار رفته است که امروزه پس از گذشت مدتها همچنان در نگاه نخست، توجه گردشگران را به خود جلب می کند.
پل پردلیس، یکی دیگر از جاذبههای گردشگری شهرستان میانه است که در بخش تاریخی کاغذکنان این شهرستان قرار دارد. این سازه کهن دارای ۹ دهانه است و در گذشته به عنوان راه عبوری از ایران به سرزمینهای قفقاز و روسیه مورد استفاده قرار میگرفت.
همچنین افرادی که قصد گذر از اردبیل را داشتند، باید از این پل زیبا و باشکوه، عبور میکردند. پل روی روخانه 'قزل اوزن' با پنج پایه سنگی و مصالحی همچون آهک و ساروج ساخته شده است. این میراث ایران کهن، امروزه به عنوان یکی از جاذبههای زیبا و ارزشمند بخش کاغذکنان در شهرستان میانه به شمار میرود.
پل شهر چای میانه ،در فاصله ۱۲ کیلومتری از جنوب شهر میانه، اثری تاریخی روی رودخانه 'شهرچای' وجود دارد که از انشعابات رودخانه قزل اوزن است، که به 'پل شهر چای' نامگذاری شده است.
این پل تاریخی در فاصله کمی از روستای تازه کنده، ساخته شده که با توجه به اسناد تاریخی قدمت آن به دوران حکومت صفویان بازمیگردد.
این پل دارای ۲۳ چشمه با طاقی جناغی است و از این رو در بین مردم به 23 پل نیز شهرت یافته است.
سازندگان این اثر کهن آن را با طولی برابر با ۲۶۰ متر و عرضی نزدیک به ۱۰ متر احداث کردهاند. آجر عمدهترین مصالح استفاده شده در احداث پل است و در ساخت پایهها نیز از سنگ سفید استفاده شده است.
مسجد سنگی ترکدر فاصله ۲۹ کیلومتری از شمال شرقی شهرستان میانه قرار دارد که میتوان آن را یکی از آثار ارزشمند تاریخی استان آذربایجان شرقی عنوان کرد.
مسجد در روستایی تاریخی به نام 'ترک'، ساخته شده و نوع معماری بکار رفته در آن و نیز مصالحی که برای ساخت استفاده شده، تعجب و حیرت باستانشناسان را برانگیخته است.
بنای این اثر کهن و نیز نمای بخش بیرونی آن به صورت یکپارچه از سنگ ساخته شده است و کندهکاریهای زیبا و چشمنواز در کنار کتیبههای آن که به زیبایی تمام به هنر خط نستعلیق مزین شده، چشم هر بیننده و محققی را در نگاه اول به خود می کشد.
در مورد زمان دقیق ساخت مسجد سنگی ترک، اطلاعات دقیقی در دست نیست. برخی آن را متعلق به قرن ششم، گروهی معتقد به ساخت آن در قرن هشتم بوده و عدهای نیز احداث این مسجد باشکوه و منحصر به فرد را برابر با دوران امام حسن (ع) میدانند.
قلعه سنگی یا داشلی قالا، یکی دیگر از جاذبههای تاریخی شهرستان میانه است که در بخش تاریخی کاغذکنان قرار دارد؛ این اثر تاریخی در بخش کوهستانی و شمالی این شهر و با فاصله کمی از دره رودخانه قزلاوزن واقع شده است.
قلعه که شکل و شمایل یک روستا را پیدا کرده است، به دلیل وجود درههایی ژرف و صخرههایی عظیم در پیرامون خود، در گذشته همانند دژی مستحکم محسوب میشده است.
در اواخر قرن ۱۲ هجری قمری، محمد خان سعدلو که از حاکمان وقت کاغذکنان بود، در قسمت پایینی قلعه دستور ایجاد حصارهایی جهت امنیت و جلوگیری از نفوذ بیگانگان را صادر کرد.
تعدادی ساختمان و برج نیز در سالهای بعد به قلعه افزوده شد؛ اما آنچه که جذابیت و محبوبیت این دژ مستحکم تاریخی را دوچندان میسازد، وجود پرتگاهی است که قلعه سنگی روی آن احداث شده است؛ به گونهای که هر گردشگری با حضور در این بنای کهن، چشماندازی بینظیر را مشاهده می کند.
آبشار بلوکان یکی از دیدنیهای پرطرفدار شهرستان میانه پدیدهای است طبیعی که در فاصله ۴ کیلومتری از روستای بلوکان و در بین درهای بسیار زیبا و خرم قرار گرفته و دارای ۱۰ متر ارتفاع است.
رودخانه بلوکان از ارتفاعات بزقوش که در بخش بالادست آبشار است، سرچشمه گرفته، از دره عبور کرده و به رودخانه 'شهر چایی' ریخته، پس از آن به قزلاوزن و سرانجام به دریای خزر سرازیر میشود.
برای رسیدن به آبشار ابتدا باید از مسیر شهر ترکمانچای وارد مسیر خاکی روستای یوخاری سوما و پس از آن روستای دستجرد شد و در نهایت به روستای بلوکان رسید.
آرامگاه امامزاده اسماعیل، یکی از جاذبههای گردشگری مذهبی و بسیار محبوب در شهرستان میانه است که در ضلع جنوبی مسجد جامع این شهرستان و در قرن ۸ هجری قمری احداث شده است.
این بارگاه در بنای نخستین با مساحتی برابر با ۳۰ مترمربع و با گنبدی به ارتفاع ۶ متر ساخته شده که با هنرمندی خیرهکنندهای بخش بیرونی آن را با کاشیهایی به رنگ فیروزهای تزئین کردهاند.
این بارگاه ملکوتی متعلق به کمالالدین بین سید محمد از نوادگان امام صادق (ع) است که در بین گردشگران و اهالی از احترام و ارزش والایی برخوردار است.
کاروانسرای جمال آباد در فاصله ۳۵ کیلومتری از شهر میانه و در روستایی به همین نام قرار دارد که قدمت آن به سال ۱۰۶۵ هجری قمری بازمیگردد؛ البته 'شارون'، نویسنده و جهانگرد مشهور ساخت این کاروانسرا را در سال ۷۳۳ هجری قمری عنوان کرده که به دستور غیاثالدین محمد از وزرای سلطان ابوسعید از سلاطین مغول احداث شده است.
این کلیسا در روستای جمالآباد بر سر راه گردنه و پادگان قوشچی واقع شده است. کلیسای مارخنه متعلق به آشوریهاست، از نظر فرم معماری و ویژگیهای خاص خود بیشباهت به ابنیه مذهبی مسیحیان دوره ساسانی نیست؛ چنانکه یکی از اسقفهای آشوری به نام دکتر ضیاء دشتو به استناد نوشتههای ابن عبری، این کلیسا را همزمان با کلیسای قدیمی گولان که به دوره ساسانی مربوط است، میداند.
این کلیسا نیز مانند سایر کلیساهای آشوریان دوره ساسانی، دارای تاقها و تاقنماهایی با طرح بیضی است. مصالح آن بیشتر سنگ است.
کلیسا در جبهه خارجی فاقد هر گونه تزئینات است و تنها تزئین آن مجسمه سنگی قوچی است که در گوشه جنوب غربی کلیسا قرار دارد و مشابه حجاریهای دوران اورارتویی است.
قلعه نجفقلی خان بزرگ خاکی، در جنوب شرقی میانه جنب رودخانه شهر چایی قرار گرفتهاست.
این تپه خاکی که به دوره ساسانیان منسوب است از عصر ظهور اسلام تا اواخر دوره قاجار، مورد استفاده قرار می گرفت.
در بنای این قلعه، خشتهای بزرگ به کار رفته که در واقع تنها مصالح ساختمانی آن میباشد. این تپه خاکی در سال ۱۳۵۴ مورد بازدید کارشناسان وزارت فرهنگ و هنر قرار گرفت و به عنوان اثر باستانی ملی به ثبت رسیده است.
انتهای پیام/