تنوع پوشش گیاهی وجانوری دریاچه گهر

این دریاچه ۳۰ میلیون ساله حاصل زلزله در بین رشته کوه‌های اشترانکوه است که به لحاظ پوشش گیاهی و جانوری از اهمیت خاصی برخوردار است.

سالانه گردشگران زیادی از سراسر کشور برای دیدن این منطقه‌ی رویایی و منحصر به فرد به لرستان و دورود سفر می‌کنند.

عده‌ای برای ماهیگیری، برخی برای شنا، برخی دیگر هم کوهنوردان و طبیعت‌گرد‌ها هستند.

قائدرحمتی، معاون اداره کل حفاظت محیط زیست لرستان گفت: با توجه به آمار‌های ثبت شده توسط ورودی‌های سایت گردشگری گهر در سال  ۹۶حدود ۱۷ هزار و۵۰۰ نفر از آن بازدید کرده‌اند.

وی در ادامه افزود: از این تعداد گردشگر ۸۵ درصد مرد و ۱۵ درصد زن بوده است.

دریاچه گهر از لحاظ زیست‌بوم و محیط طبیعی اهمیت زیادی دارد و به علت نداشتن راه ماشین‌رو تا حد زیادی از خرابی و آلودگی به دست انسان به دور مانده است و منطقه‌ای بکر و دست نخورده محسوب می‌شود.

عمق کم این دریاچه باعث شده است آب دریاچه زلال و شفاف باشد به طوریکه ماهیان کف دریاچه را با کمی دقت می‌توان به خوبی دید.

در اطرف و مسیر دریاچه گهر انواع درختان بید، گردو، سیب، زالزالک، شن، ارجن وجود دارد.

در دریاچه گهر انواع ماهی‌های خال قرمز، قزل‌آلا، رنگین کمان به وفور دیده می‌شود.

در منطقه تا به حال پلنگ ایرانی، خرس قهوه‌ای، کل و بز، قوچ و میش، گربه وحشی، گرگ، روباه، شغال، کبک، عقاب طلایی، کرکس، شاهین، بالابان، لاک‌پشت مهمیزدار، افعی شاخدار و سوسمار مارچشم دیده شده است.

مرگ دریاچه گهر با ساخت جاده دسترسی برای مسیرش

مدتی بود که زمزمه‌هایی از ساخت جاده دسترسی برای دریاچه گهر به گوش می‌رسید که نگرانی دوستداران محیط زیست را برانگیخت.

دسترسی به این دریاچه از طریق دورود امکان‌پذیر است و بعد از حرکت از دورود و رسیدن به انتهای جاده آسفالته ۱۷ کیلومتری، مسیر ۱۸ کیلومتری مالروی دریاچه گهر شروع می‌شود.

مهرداد فتحی بیرانوند، مدیرکل محیط زیست  لرستان، درباره شایعات در مورد ساخت جاده دسترسی به دریاچه گهر گفت: راه‌سازی در این مسیر انجام نمی‌شود و این خبر صحیح نیست.

وی افزود: نگران محیط زیست لرستان و منطقه اشترانکوه نباشید وما با دقت مسائل مربوط به این منطقه را زیر نظر داریم.

مدیرکل محیط زیست لرستان گفت: ساخت جاده در درون منطقه حفاظت شده اشترانکوه ممنوع اعلام شده است و اجازه هیچگونه عملیات جاده سازی را در گهر نداده و نخواهد داد.

گزارش از مهدیه فکوری

انتهای پیام/م