به گزارش خبرنگار دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ اجلاس مونیخ که هفته گذشته برگزار شد؛ سراسر حادثه و حاشیه بود. از خیمه‌شب بازی نخست وزیر رژیم صهیونیستی تا هزاران اتفاق ضد ایرانی دیگر. عادل الجبیر وزیر خارجه عربستان سعودی در پنجاه و چهارمین کنفرانس امنیتی مونیخ طی اظهاراتی از ایران به عنوان خطرناک‌ترین کشور در حملات سایبری یاد کرد و گفت: "ایران تنها کشوری است که بار‌ها به ما حمله کرده  یا سعی کرده حمله کند و درحقیقت آن‌ها به طور هفتگی سعی کردند که این کار را انجام دهند".

وی همچنین اعلام کرده بود که نباید اجازه که ایران تا ۸ سال دیگر به ظرفیتی مثل امروز در زمینه تاسیسات هسته‌ای دست یابد و دنیا باید ایران را برای اقدامات بی توصیف و تحریک آمیز زیر فشار بگذارد، همچنین ما معتقدیم دنیا باید هزینه رفتار‌های تهاجمی ایران را به حساب آن کشور بنویسد.

اظهارات بی اساس وزیر خارجه عربستان در حالی مطرح می‌شد که ایران هر زمان که در کشوری حضور یافته، حضوری مستشاری و با درخواست دولت مرکزی همان کشور بوده است.

خصومت الجبیر علیه ایران تنها به این نشست ختم نمی‌شود؛ او بار‌ها ایران را متهم به حمایت از تروریسم کرده است. وی در حاشیه نشست داووس نیز اعلام کرده بود: ایران برای احیای امپراتوری که هزاران سال پیش نابود شد، تلاش می‌کند. الجبیر همچنین گفته است که ایران با توسل به طایفه‌گری و تروریسم، به دخالت در امور کشور‌های دیگر می‌پردازد!!!

اظهارات واهی و بی اساس الجبیر نشان دهنده سیاست پوچ سران آل‌سعود است و نشان می‌دهد که وزیر خارجه عربستان حتی از پختگی لازم برای متهم کردن دیگر کشور‌ها نیز برخوردار نیست، چرا که وی در حالی ایران را محکوم به حمایت از تروریسم می‌کند که عربستان سال هاست یکی از مهم‌ترین حامیان گروهک‌های تروریستی به ویژه گروهک تکفیری داعش و جبهه‌النصره بوده است.

از طرفی دیگر با نیم نگاهی به تاریخ جنایات حکام سعودی به راحتی می‌توان دریافت که این حکومت عربستان است که تا کنون از هیچ گونه مداخله در امور کشور‌های منطقه دریغ نکرده است و خود را صاحب منطقه می‌داند.

نزدیک به سه سالی می‌شود که حکام سعودی با ائتلاف با ۹ کشور عربی حملات هوایی گسترده‌ای علیه یمن انجام می‌دهند. این کشور با بمباران گسترده مناطق مختلف یمن چندین کودک، زن و مرد یمنی را شهید، بی خانمان و در معرض قحطی قرار داده، علاوه بر این موضوع مرز‌های یمن را بسته و به هیچ کشوری اجازه نمی‌دهد تا به مردم بی گناه یمنی کمک کند.

در سال ۲۰۱۷ نیز عربستان به همراه چند کشور عربی دیگر ائتلافی علیه قطر ایجاد کرد و روابط دیپلماتیک خود را با دوحه قطع کرد و به مداخله در امور داخلی این کشور پرداخت، قطری که روزی از یاران سرسخت آل‌سعود و سیاست‌هایش بود.

علاوه بر این موضوع در بحبوحه حضور دولت خود خوانده داعش در سوریه، ارتش بشار اسد رئیس جمهور سوریه حملات گسترده‌ای را علیه آنان به راه انداخت. در این میان، اما ریاض به عنوان یکی از حامیان اصلی معارضان تروریست سوری، جنگنده‌های خود را به ترکیه که مهم‌ترین مخالف بشار اسد بود، ارسال کرده بود.

به واقع عربستان در ظاهر نسبت به اعزام نیروی زمینی به سوریه اعلام آمادگی کرده بود، اما برابر با گزارش روزنامه واشنگتن پست این نیرو‌های زمینی ظاهراً می‌توانستند نیرو‌های حامی اسد را به چالش بکشند. با عنایت به این مسئله می‌توان دریافت که در حقیقت این کشور با این اقدام خود درصدد این بود تا با حضور در سوریه، ضربه مهلکی به بشار اسد و دولت قانونی او بزند.

همچنین چندی پیش وب سایت ذی انترسپت در گزارشی نوشت: در یک سند سری سازمان امنیت ملی آمریکا که فاش شد، برخی از شاهزاده‌های عربستانی به شکل مستقیم به گروه‌های مسلح سوری دستور دادند تا حمله گسترده‌ای که پایتخت سوریه در ۱۸ مارس سال ۲۰۱۳ را انجام دهند.

اصرار به استعفای سعد حریری نخست وزیر لبنان یکی دیگر از مداخلات آشکارای حکام سعودی در کشور‌های منطقه بوده است. از طرفی دیگر حمایت‌های بی شائبه حکام سعودی از رژیم صهیونیستی و ایالات متحده-دو حامی بزرگ داعش- خود بیانگر رفتار‌های تهاجمی سران این کشور است.

مداخلات عربستان در امور کشور‌های منطقه تنها به اینجا ختم نمی‌شود و موارد فوق تنها بخشی از ورود اشتباه ریاض در کشور‌های غرب آسیا بوده است. در واقع حکام سعودی به بهانه جلوگیری از نفوذ ایران در منطقه تاکنون جنایات کثیفی انجام داده اند درحالی که همواره از پشت تریبون‌های بین المللی فریاد ایران هراسی سر می‌دهند.

اما نکته جالب آنجاست که تمامی سیاست‌های نخ‌نما شده آل‌سعود در منطقه شکست می‌خورد، از کمک همه‌جانبه به اسرائیل در جنگ‌های 22 روزه و 33 روزه برای زمین‌گیر کردن حزب الله و حماس، تا شکست در جنگ نیابتی داعش با سوریه و عراق و انصارالله یمن که با دستان خالی عربستان را در باتلاق یمن گرفتار کرد. شاید زمان آن رسیده باشد که آل‌سعود نیز شمارش معکوس نابودی خود را حس کند، درست مانند رفیق دیرینه‌اش رژیمی از نوع صهیونیستی.

انتهای پیام/