لاتاری قصه دختر و پسر جوانی را روایت می کند که عاشقانه یکدیگر را دوست دارند، اما مشکلات مالی در خانواده دختر موجب می شود این دو از هم دور شوند و نوشین به دبی سفر کند و امیرعلی در غم فراق نوشین سرگشته و حیران به دنبال بانیان اصلی مرگ نوشین است و اوج داستان از اینجا شروع می شود.

سوژه سناریوی فیلم معضلی است که برخی دختران جامعه با آن روبرو هستند.دخترانی که به مقاصد مختلف به کشورهای حاشیه خلیج فارس فرستاده می شوند. روی صحبت کارگردان لاتاری با افرادی بود که این اتفاقات را می بینند اما از کنار آن می گذرند.

این بار هم در لاتاری همچون ماجرای نیمروز بازیگران کاربلدی جلوی دوربین مهدویان رفته بودند. نقش نسبتا کوتاه اما بسیار تاثیرگذار جواد عزتی در لاتاری، از نکات مثبت فیلم بود.

از موسی لاتاری هم نباید گذشت؛ هادی حجازی فر که پای ثابت بازیگری فیلم های مهدویان است؛ در این فیلم نقش مردی میانسال را بازی می‌کرد که در سال‌های جنگ تحمیلی رزمنده جبهه بوده و حالا، از شرایط به وجود آمده احساس گناه می کند و خواهان مقابله است. حجازی فر در این نقش هم طنازی‌های خود را دارد و در سالن سینما خنده را از مخاطب می گیرد.

حمید فرخ نژاد هم که به نوعی مصلحت اندیش است، نقطه مقابل حجازی فر را بازی می کند اما در پایان قصه می بینیم که غیرت ایرانی او را هم با دیگر کاراکترهای فیلم همراه می‌کند.

مهدویان در لاتاری به نسبت دو فیلم قبلی خود داستان ها را با صبر بیشتری روایت می کرد. شاید صبوری مهدویان از با تجربه تر شدن وی سرچشمه می گیرد.

یادداشت از محمدرضا فلاحی

انتهای پیام/