به گزارش  خبرنگار دفاعی و امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ انقلاب اسلامی ایران دروازه‌ای جدید به روی توانمندی ها و استقلال در همه  زمینه ها بود، اما  در این  بین  قدرت دفاعی کشورمان نسبت به سایر حوزه ها پیشرفت چشمگیرتری داشت، به گونه ای که  کشورهایی که سال‌ها است گزینه‌هایی روی میز دارند و  بدشان نمی آید جنگ  دوباره  علیه ایران راه بیفتد با مشاهده توانمندی های ایران گزینه نظامی را نه بر روی میز بلکه حتی زیر میز نیز نمی توانند بگذارند.

دشمنان انقلاب به گمان اینکه وضعیت نظامی ایران  همانند دوران شاه مخلوع پهلوی تابع آمریکا است به  ایران اسلامی حمله کردند؛ در اوایل جنگ به  علت آنکه‌کشورمان با کمبود تسلیحات و خیانت های بنی صدر رئیس جمهور برکنارشده  روبرو شد جنگ وضعیت خوبی پیدا نکرد، اما با قدرت ایمان و عشق به وطن و ولایت، فرزندان انقلاب مانع از پیروزی رژیم بعث عراق شد، ولی با گذشت زمان احساس به خود کفایی در زمینه نظامی بیش از پیش شد، چرا که نتیجه سیاست‌های پهلوی چیزی جز وابستگی در همه زمینه‌ها و به خصوص نظامی نبود.

با شروع جنگ زمانی که کشور ها از فروختن تسلیحات به  ایران  خودداری کردند، این نتیجه راهبرد غلط پهلوی‌ها به  شکل برجسته ای ظهور کرد؛ فرزندان انقلاب با مشاهده چنین وضعیتی دست به‌کار شدند.

نفت در برابر سلاح

راهبرد غلطی که شاه در پیش گرفته بود، این بود که به  جای پول به آمریکایی ها و دیگرکشور ها نفت می‌داد و استراتژی او سلاح  در برابر نفت بود و با خرید سلاح  هایی که  بعضا احتیاجی  به آن نبود نفت را به  کشور های غربی واگذار می کرد و عملا دست  آمرکایی ها  تا  آرنج  بر  سرمایه  ملی ایرانیان بود.

اما چه چیز دادیم و چه چیز گرفتیم

در زمان پهلوی به جز اقدامات محدودی در تولید مهمات انفرادی و خمپاره هیچ محصول دفاعی در کشور تولید نشد و ایران تماما از نظر دفاعی وابسته به کشور های دیگر بود. زمانی که سایر کشور ها از هندوستان تا یوگسلاوی در پی تولید محصولات دفاعی بودند، خاندان پهلوی درپی خوش گذرانی و پر کردن جیب بیگانگان اقدامات خوبی را انجام می دادند.

موضوعی به عنوان توان موشکی داخلی در زمان خاندان پهلوی، بسیار غریبه بود و کشورهای آمریکا، شوروی،کانادا و سوئد موشک های ایران را تامین می کردند و  همین کشورها در جنگ ایران و عراق تسلیحات رژیم بعث عراق را تامین می‌نمودند.

با اتمام جنگ تحمیلی، استراتژی ایران  به  تولید موشک افزایش پیدا کرد و نتیجه آن تولید موشک هایی با برد بیش از 2هزار کیلومتر است. سری موشک‌های سجیل اولین موشک زمین به  زمین است  که  توسط نخبگان وزارت دفاع طراحی شد، این  موشک  دوربرد حاوی سوخت جامد است که  با دقت بسیار اهداف را  مورد اصابت قرار می‌دهد، این  موشک  در دو نمونه  سجیل 1 و 2 ساخته شده است.

سری موشک های  شهاب معروف ترین موشک ایرانی است؛ خانواده موشک شهاب در دو کلاس دور برد و میان برد ساخته و تولید شده  است؛ برد این موشک ها به هزاران کیلومتر نیز می‌رسد و این به معنای آن است تمامی پایگاه های منطقه ای آمریکا و شهرهای رژیم صهیونیستی در تیرس این موشک قدرتمند ایرانی است.

 از دیگر موشک های قدرتمند ایرانی موشک های نقطه زن فاتح 110 است که برد آن به 300 کیلومتر می رسد؛ این موشک کوتاه برد ایرانی در 4 نسل مختلف با برد و  قابلیت های مختلف ساخته شده است.

از دیگر موشک ها در برد کوتاه، میان برد و برد بلند می توان به قدر، قیام، عاشورا، صیاد، فجر و بسیاری از نمونه‌های دیگر اشاره کرد؛ تمامی این موشک  ها را ذهن فرزندان انقلاب و جوانان این کشور مانند طهرانی‌مقدم‌ها طراحی و ساخته اند؛ حال باید پرسید که آیا چنین جوانان و ذهن هایی در دوران پهلوی نبود؟! قطعا جوانان آن روز ها نیز چنین استعداد و ذهن هایی که بتوانند موشک  بسازند داشته اند، اما  خاندان پهلوی با  بها ندادن به جوانان، میلیون ها استعداد را کور کرده و از بین بردند. می‌توان گفت که ذهن منفعل بیگانه پرست را دادیم و ذهن انقلابی گرفتیم.

توان دریای مظهر تفکر انقلابی

در زمان رضا شاه پهلوی با وجود برخی تخصص ها، نیروی دریای ایران  به  شدت به کشور های بیگانه  وابسته  بود، به  گونه  ای که در سال 1320 نیروی های انگلیسی و  شوروی به کشور حمله کردند و عملا نیروی دریایی کارایی خود را از دست داد؛ این وابستگی تا زمان محمدرضا شاه ادامه پیدا کرد و ایران همچنان در حوزه دریایی وابستگی خود را داشت؛ اما با شروع جنگ تحمیلی ضعف های نیروی دریایی به  خوبی مشاهده شد که  این موضوع  موجب شد فرزندان انقلاب به  فکر ایجاد  نیروی دریایی راهبردی و قدرتمند باشند.

جوانانی که  تا پیش از انقلاب باید به  خارج  از کشور می‌رفتند تا علوم دریایی را فرا بگیرند، با پیروزی انقلاب اسلامی تمهیداتی صورت گرفت تا فرا گرفتن علوم دریایی در درون کشور انجام شود و نیازی به رفتن نخبگان نباشد، طی جنگ تحمیلی نیروی دریایی ایران  رشادت  های بسیاری از خود نشان داد، اما  کافی نبود و خودکفایی در تجهیزات دریایی بشدت حس شد؛ به  همین خاطر ساخت تجهیزات دریایی در دستور کار قرار گرفت و ذهن فرزندان انقلاب اولین ناوشکن 100درصد ایرانی به  نام  جماران را ساخت؛ این ناوشکن ایرانی مجهز به پیشرفته ترین  سامانه ها و را دار ها در استانداردهای جهانی  است.

اما این پایان کار بود بلکه  غیور مردان دریایی ایران دومین ناوشکن ایرانی به  نام  دماوند را به رخ جهانیان  کشیدند؛ ناوشکنی قدرتمندی که در سال 93 به  ناوگان شمال و منطقه چهارم  نیروی دریایی ارتش ملحق شد. سهند، پیشرفتهترین ناوشکن ایرانی که توسط نیروی دریایی طراحی و ساخته شده است؛  این ناوشکن با طولی بیش از 95 متر از ناوشکن جماران کشیده‌تر است.

اما  توانمندی نیروی دریای تنها به  ساخت  ناوشکن های غول پیکر ختم  نمی شود، بلکه  ساخت  اژدرهایی که  به  خوبی امکان  ضربه  زدن  به  زیردریایی ها را دارند نمونه ای از توانمدی های این نیروی پرتوان انقلاب است؛ ساخت و رونمایی از اژدر حوت در سال  85 باعث حیرت جهانیان  نسبت  به  توانمندی های نیروی دریایی ایران  شد، زیرا  فناوری ساخت  این  نمونه  از اژدر بسیار پیچیده است؛ اژدر والفجر نیز نمونه‌ای دیگر از اژدرهای ساخت  جمهوری اسلامی ایران است،  این  اژدر که  جز سریع  ترین اژدر های جهان  است دستاوردی بی همتا برای نیروی دریایی ایران است.

توانمندی های جمهوری اسلامی در زمینه  ساخت  شناور های تندرو نمونه ای دیگر از قدرت  دفاعی را  نمایش می دهد؛ در طول دفاع  مقدس رزمندگان  اسلام  با  قرار دادن  سلاح  بر روی قایق های تندرو این مسئله  را دریافتند که شناور های تندرو می‌تواند  روند جنگ  را تغییر دهد؛ از میان قایق های که  در دوران دفاع مقدس برای حملات سریع استفاده می‌شد، قایق تندروی عاشورا است ؛ قایق‌های تندرو آذرخش ، تیر، تندر، سراج  از نمونه  قایق هایی که  است جمهوری اسلامی آن را تولید کرده است؛ این  قایق ها با شناور های نامی جهان از لحاظ سرعت و تجهیزات برابری می کند و برخی از نمونه  های آن از نظر سرعت در جهان بی نظیر است؛ اما باید گفت که  اطاعت محض از آمریکا را به تاریخ سپردیم و دستگیری تحقیرآمیز ملوانان آمریکا  توسط نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را به دست آوردیم.

نیروی هوایی جمهوری اسلامی

نهاجا پس از جنگ  تحمیلی توانست بسیاری از قطعات را تولید  و اورال ها را خود انجام دهد، قطعاتی که  در زمان پهلوی صرفا از خارج و با هزاران منت  تامین  می‌شد، اما  توانمدی های این نیروی انقلابی تنها به ساخت قطعات خلاصه نشد، بلکه ساخت جنگنده های قدرتمند در دستور کار قرار گرفت.

صاعقه اولین جنگنده ساخت جمهوری اسلامی است که در سال 1385 به طور رسمی به ناوگان هوایی ارتش ملحق شد، بسیاری از کارشناسان این جنگنده را برابر با اف 18 آمریکایی می دانند؛ پس از رونمایی از جنگنده صاعقه فرمانده وقت نیروی هوایی آمریکا گفت: در گذشته از جنگنده های ایرانی واهمه ای نداشتیم و تنها  از قدرت تحلیل و واکنش سریع و غیر قابل پیش بینی خلبانان ایرانی بیمناک بودیم، اما اکنون هم از جنگنده های آن ها و هم از خلبانانشان می‌ترسیم.

اما ساخت جنگنده تنها به صاعقه ختم نشد، بلکه جنگده آذرخش دومین جنگنده ساخت جمهوری اسلامی است ؛ جنگده قاهر اف 313 پیشرفته ترین جنگده ساخت جمهوری اسلامی است،  این جنگده با قابلیت های بسیار زیادی که  دارد با اف 22 و اف 35 آمریکایی مقایسه می‌شود، این جنگنده که  امکان رادار گریزی دارد یک جنگندهٔ جت دوموتوره و تک‌سرنشینه با دو ورودی هوا در دو طرفه است.

وب‌سايت ‌تحليلی آمريکايی "Business insider"، در گزارشی اذعان می‌کند که جنگنده جديد ايران می‌تواند به راحتی نيروی دريايی آمريکا در منطقه خليج فارس را هدف قرار دهد. این نشریه در ادامه  می نویسد جنگنده قاهر نسبت به ديگر جنگنده‌های ايرانی متمايز است و دارای طراحی عجیب است. بنابراین باید گفت تفکر منفعل پهلوی را دادیم و تفکر سازنده جنگنده فوق پیشرفته قاهر 313 را گرفتیم.

تاریخ فراموش نخواهد کرد که ملت ایران در زمان پهلوی‌های چه خفت‌ها که نکشیدند. این مردم روزگاری تعظیم کردن و دست‌بوسی شخص نخست مملکت خود را در مقابل ملکه انگلیس دیدند و تحقیر شدند، اما امروز صلابت نفر اول کشور را می‌بینند و به خود می‌بالند، صلابتی که حتی ابرقدرتهای جهان نیز در مقابلش سر تعظیم فرود می‌آورند.

این ها نمونه ای کوچک  از توانمندی انقلاب جمهوری اسلامی است، کشوری که  تا  چهل سال گذشته  در زمینه دفاعی وابستگی  شدیدی داشت، امروز می تواند جنگنده، موشک، قایق های تندو، انواع تانک ها پیشرفته همانند کرار و ذوالفقار را طراحی و تولید کند. امروز جمهوری اسلامی ایران کشوری است که شهر موشکی دارد، موشک‌هایی که بنابر گفته رهبری معظم انقلاب اسلامی اگر لازم باشد حیفا و تل‌آویو را با خاک یکسان می‌کنند.

انتهای پیام/