خبرنگار گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان، فائقی از معدود روسای سازمان تربیت بدنی پس از پیروزی انقلاب بود که بیشتر توان خود را برای توسعه یافتگی ورزش  صرف کرد.

فائقی در دوران پس از انقلاب مهمترین کاستی را دانشکده های تربیت بدنی و پرداختن به علم روز ورزش دنیا می دانست و در دوران ریاست خود تلاش کرد تا اقداماتی را در این زمینه به انجام رساند.

رئیس سابق تربیت بدنی دوران ورزش را پس از انقلاب به 4 دهه تقسیم کرد که در دهه اول فرصت هایی را به دلیل شرایط نوپایی انقلاب و جنگ تحمیلی از دست دادیم و در دوران دوم به خوبی از فرصت ها استفاده و پتانسیل بالای ورزش شناسایی شد.

دهه سوم از دیدگاه فائقی رئیس سابق تربیت بدنی،  به برنامه ریزی برای ورزش اختصاص یافت چرا که در دیدگاه او ورزش ایران پتانسیل خود را نشان داده بود و باید برای سال های آتی برنامه مناسبی در نظر گرفته می شد.

 چکیده ای از 3 دهه ورزش پس از انقلاب  و دهه کنونی از زبان فائقی  رئیس سابق سازمان تربیت بدنی:

*در چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، دستاوردهای ورزش کشور در طول این سالها را چگونه ارزیابی می کنید؟

دستاوردهای ورزش ایران پس از انقلاب را می توان از زوایای مختلفی بررسی کرد. به عنوان مثال کل فضای سرپوشیده ورزشی کشور در سال 57، حدود 90 سالن بود اما در حال حاضر 500 سالن سرپوشیده داریم. البته در آمارها باید 3 برابر شدن جمعیت کشور نسبت به ابتدای انقلاب را هم در نظر بگیریم.

*سرانه ورزشی کشور به ازای هر نفر قبل و پس از انقلاب چقدر بوده است؟

در سال 57 سرانه ورزشی کشور به ازای هر نفر 10 سانتی متر بود اما در حال حاضر به حدود یک متر رسیده است، یعنی سرانه ورزشی ما نسبت به قبل از انقلاب 10 برابر شده است.

*مقایسه آماری میزان رشته هایی که پیش از انقلاب جهانی بودند و اکنون جهانی هستند بیانگر چیست؟

ما در قبل از انقلاب تنها در 3 رشته ورزشی شامل: وزنه برداری،کشتی و فوتبال جهانی شده بودیم اما در سال های اخیر 12 رشته جهانی داریم که نشان دهنده یک رشد چشمگیر است. در حقیقت میزان حضور ورزش ما در عرصه بین المللی 4 برابر شده است.

*ایران پیش از انقلاب در المپیک چه جایگاهی داشت و در حال حاضر چه جایگاهی دارد؟

نتایج ایران در المپیک سال 1976 مونترال کانادا به قدری ضعیف و نا امید کننده بود که شاه دستور انحلال سازمان تربیت بدنی را صادر کرد. در آن زمان در رنکینگ جهانی در رده هشتاد و هفتم قرار داشتیم اما اکنون جایگاه به مراتب بهتری داریم.

*تعداد فدراسیون ها چه تغییری کرده است؟

تعداد فدراسیون های رسمی ما پیش از انقلاب 12 تا بود اما الان به 30 فدراسیون رسیده است.

*میانگین ورزش همگانی با چه رشدی روبرو بوده است؟

در سال 57 میانگین ورزش کردن ایرانی ها حدود 10 دقیقه در روز بود اما امروزه به بیش از 50 دقیقه در روز رسیده است.

*توسعه رسانه ای چه تفاوتی داشته است؟

میزان توسعه رسانه ای امروز به هیچ عنوان قابل مقایسه با قبل از انقلاب نیست. ما در آن سال ها حتی یک روزنامه ورزشی هم نداشتیم اما اکنون 30 روزنامه ورزشی فعال هستند. در رادیو و تلویزیون نیز تنها یک یا 2 برنامه ورزشی داشتیم اما حالا در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران چند برنامه ورزشی پربیننده و جذاب داریم.

*وضعیت تدریس رشته تربیت بدنی پیش و پس از انقلاب چگونه بوده است؟

پیش از انقلاب تنها یک مدرسه عالی برای تدریس تربیت بدنی داشتیم اما امروز رشته تربیت بدنی در 180 دانشگاه کشور تدریس می شود.

*در فوتبال چه عملکردی داشته ایم؟

در فوتبال 20 سال طول کشید تا دوباره به جام جهانی صعود کردیم اما در رنکینگ جهانی فیفا رشد قابل ملاحظه ای داشته ایم و اکنون در رده نخست آسیا و سی و چهارم جهان قرار داریم.

*وضعیت میزبانی رویدادهای بین المللی ورزشی چگونه بوده است؟

به دلیل ضعف امکانات و تاخیر در ساخت ورزشگاه ها تاکنون در میزبانی ها نتوانسته ایم موفق عمل کنیم. به عنوان مثال انتظار می رفت در طول این سال ها بتوانیم حداقل یک بار مسابقات جام ملت های آسیا را در ایران برگزار کنیم اما کمبود استادیوم های استاندارد ورزشی مانع از تحقق این هدف شده است.

*ارزیابی شما از برگزاری مسابقات جام فجر در رشته های ورزشی مختلف چیست؟

برگزاری چنین مسابقاتی بدون شک برای پیشرفت ورزش ما مفید است و می تواند به شناخته شدن ورزش ایران در دنیا کمک کند اما در سال های اخیر جا به جایی زمان برگزاری و همچنین حذف اعتبارات مسابقات جام فجر، باعث افت این مسابقات شده است. باید این رویداد ورزشی در تقویم ورزشی جهان قید شود تا جایگاهش را از دست ندهد.

*به نظر شما آفت ورزش کشور چیست؟

به اعتقاد من آفت ورزش ما فساد و باندبازی است البته این مسئله در همه جا وجود دارد اما باید کاری کنیم در ورزش کمتر شود. متاسفانه در برخی از فدراسیون ها  افرادی که عملکرد چندان قابل دفاعی نداشته اند به دلیل اینکه به فرد خاصی وصل هستند در سمت خود ابقا می شوند. بزرگان ورزش خانه نشین شده اند و افرادی که ارتباط زیادی با ورزش ندارند زمام امور را به دست گرفته اند. اگر واقعا می خواهیم ورزش کشورمان پیشرفت کند باید در انتصاب مدیران با دقت بیشتری عمل کنیم.

*آیا میزان جوانگرایی در عرصه مدیریت ورزش رضایت بخش بوده است؟

خیر، واقعیت این است که مدیریت افراد در فدراسیون ها نباید بیش از 2 دوره به طول بیانجامد اما برخی افراد 5 دوره رئیس یک فدراسیون می مانند. این انحصارطلبی به هیچ وجه با شعارهای انقلابی سازگار نیست و در این مورد همه باید از قانون تبعیت کنند.

*راهکار شما برای پیشرفت ورزش چیست؟

چون بودجه کشور متکی به نفت است، معمولا نوساناتی که در اقتصاد به وجود می آید به ضرر ورزش تمام می شود. در این گونه مواقع معمولا نخستین بخشی که بودجه اش حذف می شود ورزش است. بنابراین باید با خصوصی سازی و اجرای اقتصاد مقاومتی کاری کنیم که ورزش روی پای خودش بایستد. بخش خصوصی باید وارد عرصه ورزش شود و دولت نیز نباید با اقدامات خود بخش خصوصی را دلسرد کند. خوشبختانه حضور مردم در ورزشگاه ها نسبت به گذشته بهتر شده و باید با فراهم کردن فضا و امکانات لازم، میزان تماشاگران را افزایش دهیم.

انتهای پیام/

اظهارات فائقی در مورد پیشرفت ورزش ایران پس از انقلاب