وی ادامه داد: این ۱۰ درصد همیشه با یک ریتم و توزیع یکسان رخ نمی‌دهد و این‌طور نیست که بگوییم الزاما بایستی ماهانه تعداد مشخصی زلزله در نقاط معین رخ دهد، ولی به طور متوسط می‌توان براوردی از تعداد رخداد زلزله‌های با بزرگا‌های مختلف در کل فلات ایران و در هر ناحیه داست.

استاد تمام ژئوفیزیک دانشگاه تهران تصریح کرد:ساختار‌های زمین، در برخی نقاط که گسل‌های فعال وجود دارد، با عدم‌حرکت، سکون مقطعی یا طولانی مدت مواجهندکه سکون این ورقه‌ها بر اثر فشار‌های مداوم درونی، به پایان می‌رسد در نتیجه زلزله رخ می‌دهد.

زارع بیان کرد: به‌طور مثال گسل شمال از ١٧٨٠ سکون داشته و حرکت مهمی انجام نداده است این به‌معنای این نیست که آنجا دیگر لرزه خیز نیستY نه سکون گسل‌ها به‌معنای اتمام زمین‌لرزه است و نه پرزلزله بودن الزاما به‌معنای شروع فوری فعالیت گسل برای رخداد یک زلزله شدید است؛ بنابراین هر آنچه در روز‌های اخیر از نظر زلزله‌های کوچک رخ می‌دهد اتفاقی طبیعی است.

وی اظهار کرد:با توجه به سابقه زلزله‌های بزرگ در ایران، به طور متوسط در هر دهه، حدود دو زلزله با بزرگای بالای هفت در فلات ایران ممکن است رخ می‌دهد و این موضوع بحثی آماری است.

استاد تمام ژئوفیزیک دانشگاه تهران افزود: وقوع زلزله‌های بالای هفت ریشتر نه خوب است و نه بد، صرفا پدیده طبیعی است. فقط امیدوار باید باشیم که مرکز زلزله در منطقه شهری رخ ندهد. ما نمی‌توانیم با آرزو‌های خوش خودمان را سرگرم کنیم. این زلزله‌های کوچک دست کم می‌توانند هشدار‌دهنده باشند.

 زلزله‌ای که نزدیک شهر رخ می‌دهد بیشتر مردم را وحشت‌زده می‌کند

زارع بیان کرد:حال آیا زلزله‌های با بزرگای چهار و پنج از وقوع زلزله‌هایی با توان بالا جلوگیری می‌کند، در پاسخ باید گفت: لزوما چنین نیست، شاید این زلزله‌ها مانند کبریت دم در انبار باروت باشد و محرک رخداد‌های بزرگ‌تر باشد. چنین اظهارنظری را نمی‌توان تفسیر علمی کرد و نتیجه غلط ارائه داد. با اطلاعات کمی که ما در مورد لایه‌های زیر زمین داریم نمی‌توان در مورد جلوگیری از رخداد زلزله مهم بعدی گرفت.

وی یادآورشد:کار منطقی آن است که این زلزله‌های کوچک را نشانه فعال بودن همان منطقه در نظر بگیریم و بر اساس درک فعال بودن هر منطقه در مورد افزایش سطح آمادگی در آن ناحیه برای سناریو زلزله شدید احتمالی بعدی تلاش کنیم.

انتهای پیام/