وی ادامه داد: یکی از این تصمیات و تابوها، تعطیلات تابستانی است و از خودمان نمی‌پرسیم که تعطیل بودن مدارس در تابستان و جاری بودن آموزش پرورش در بهار و پاییز و زمستان در کجا ریشه دارد و چرا رخ داده است، این در واقع برمی‌گردد به تقویم کشاورزی که باید فرزندان خانواده در تابستان به علت کار زیاد مزارع، به خانواده‌های خود کمک می‌کرده‌اند و اکنون سال‌ها از این روزگار گذشته و جهان و مقتضیاتش عوض شده است، اما همچنان تعطیلات تابستانی را به چشم وحی منزل نگاه می‌کنیم.

ضرورت استحکام بنای آموزش پرورش

این کارشناس مسائل آموزشی گفت: ابتدا باید بنای استحکام آموزش پرورش در بسیاری از حوزه‌ها و فضا‌ها باید کاملا خراب و سپس بازسازی شود و این همان تحول بنیادین است که باید با مقتضیات جدید درباره تعطیلات تصمیم‌گیری شود.

عبدالعالی بیان کرد: باید بنا بر شرایط مکانی و زمانی امروز، درباره توزیع تعطیلات در طول سال برنامه‌ریزی کنیم و هیچ اصل و تابویی درباره تعطیلات تابستانی نباید در ذهن تصمیم‌گیران وجود داشته باشد؛ نه تنها شرایط کنونی با شرایط چند صد سال پیش تفاوت دارد، بلکه باید این ملاحظه را داشت که مناطق مختلف، شرایط مختلفی دارند؛ بوم یزد با بوم مازندران تفاوت دارد و ما باید در تصمیم‌گیری به این موضوع نیز توجه داشته باشیم.

وی جمع جبری محاسن طرح تعطیلات زمستانی را بیش‌تر از معایب آن ارزیابی کرد و آن را در راستای تحول آموزش و پرورش دانست.

انتهای پیام/