به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از یزد؛ مهدی امیدی عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور در مورد سن مناسب برای ازدواج گفت: به گفته روانشناسان آنچه امروزه در مورد سن ازدواج اهمیت دارد، سن هیجانی است نه سن تقویمی؛ بدین معنی که زن و شوهر برای ازدواج باید به یک درجه از پختگی عقلی و احساسی رسیده باشند.
وی با اشاره به این که برخی متخصصان سن ازدواج را بین ۲۲ تا ۲۸ سال میدانند افزود: بر طبق ماده ۱۰۴۱ قانون مدنی کشور، عقد نکاح دختر قبل از رسیدن به سن ۱۳ سال تمام شمسی و پسر قبل از رسیدن به سن ۱۵ سال تمام شمسی منوط به اذن، ولی به شرط رعایت مصلحت و با تشخیص دادگاه صالح است.
به گفته وی اگر چه این ماده از یک سو نکاح خردسالان را جایز ندانسته و از سوی دیگر برای ازدواج در پایینتر از این سن یعنی ۱۳ سال نیز سختگیری نکرده و تنها اجازه، ولی و مصلحت دادگاه را کافی دانسته است، اما به ضمانت اجرای تخلف از شرط بلوغ، تصریح و اشارهای نکرده است.
امیدی به ماده ۵۰ قانون جدید حمایت خانواده نیز اشاره کرد و گفت: البته بر طبق این قانون، هرگاه مردی برخلاف مقررات (ماده ۱۰۴۱ قانون مدنی) ازدواج کند، به حبس تعزیری درجه شش محکوم میشود و برای سردفتری هم که بر خلاف این ماده مبادرت به ثبت ازدواج کمتر از سن قانونی کرده، محرومیت درجه چهار موضوع قانون مجازات اسلامی، از اشتغال به سردفتری در نظر گرفته است.
این وکیل پایه یک دادگستری مهمترین علت وقوع طلاق در سنین پایین را عدم شناخت صحیح زوجین از یکدیگر دانست و تأکید کرد: انتخابهایی که تحت تأثیر عوامل احساسی یا بعضاً عدم قدرت در تصمیمگیری، آشنا نبودن به وظایف زن و شوهری صورت میگیرد غالباً منشأ طلاقهای زودهنگام است.
وی یکی دیگر از دلایل افزایش طلاق در ازدواجهای زودرس را اعتیاد عاطفی دانست و اظهار کرد: بعضی از خانوادهها تصور میکنند همین که فرزندشان بزرگ شد، آماده ازدواج است و اعلام رضایت نسبت به چنین ازدواجی، بار مسئولیت را از دوش آنان بر میدارد در حالی که بسیار از این افراد کم سن و سال دچار احساسات و نوعی اعتیاد عاطفی در زندگی میشوند و از لحاظ شخصیت، رفتار، منش، کردار و گفتار متعهد به زندگی مشترک خود نیست.
وی اظهار کرد: زوجهایی که در سنین کم زندگی مشترک را آغاز میکنند، بعد از ازدواج نیز مانند دوران مجردی رفتار میکنند لذا نمیتوانند احساس مسئولیت و تعهد لازم را به زندگی مشترک قبول کنند.
امیدی افزود: در برخی خانوادهها به علت کم بودن سن زوجین و نداشتن قدرت تصمیمگیری صحیح، این والدین هستند که تصمیم نهایی را گرفته یا بالعکس زوجین بدون مشورت والدین و تحت تأثیر احساسات تصمیم بر ازدواج میگیرند که هر دوی این موارد اشتباه است و نتایج مطلوبی در پی نخواهد داشت.
به گفته وی، علاوه بر این به علت نداشتن استقلال فکری و بلوغ عاطفی در چنین زوجهایی، احتمال دخالت خانوادهها بسیار بالاست که میتواند در نهایت منجر به طلاق به عنوان نوعی پذیرش اجتماعی روی آوردند که این موضوع نیز قبح این عمل را در جامعه میشکند.
این استاد دانشگاه با اشاره به ضرورت اخذ حکم رشد برای زوجهایی که به سن رشد نرسیدهاند، بسیاری از ازدواجهای این شکلی منجر به طلاق شده است، خاطرنشان کرد: زوجهایی که به سن بلوغ رسیده، اما به سن رشد نرسیدهاند، برای ازدواج نیازمند اخذ حکم رشد از سوی قاضی هستند.
وی تصریح کرد: در همین راستا شخصاً روزی در راهروی دادگاه زوج کم سن و سالی را دیدم که مشغول نوشتن دادخواست صدور حکم رشد بودند تا بتوانند با یکدیگر ازدواج کنند، اما متأسفانه حدود ۲ سال بعد، همان زوج برای طلاق به دادگاه مراجعه کرده بودند.
امیدی در ادامه در مورد مبتلابه بودن ابرکوه به این نوع ازدواجها گفت: نمیتوان گفت: چنین ازدواج و طلاقهایی در ابرکوه رایج است ولی از طرفی هم نمیتوان منکر وجود آن شد، زیرا به عنوان وکیل دادگستری، بارها پروندههای طلاقی را مشاهده کردم که زوجین آن سن بسیار کمی داشته و در فاصله کوتاهی از ازدواج، تصمیم بر طلاق گرفته بودند.
عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور ابرکوه در پایان برگزاری کلاسهای مشاورهای پیش از ازدواج برای آشنایی زوجین با وظایفشان، حقوق خانواده، معیارهای تعیین همسر و همسرداری، آموزشها و مهارتهای لازم را در راستای کاهش آسیبهای ناشی از ازدواجهای زودرس بسیار موثر دانست.
انتهای پیام/ ا