به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران؛ بابونه گیاهی با طبع گرم و خشک است؛ گلهای این گیاه حاوی اسانس روغنی آنتهمین (Anthemine)، تانن، فیتوسترول و همچنین مادهای تلخ به نام اسید آنتهمیک (Anthemique Acid) هستند. در این مطلب مهمترین خواص دمنوش بابونه را بیان میکنیم.
پژوهشهای متعددی نشان میدهد که دمنوش بابونه به کاهش التهاب در بدن کمک شایانی میکند. مصرف این دمنوش همچنین تورم و التهاب ناشی از آلرژی را کاهش میدهد.
دمنوش بابونه نقش موثری در کاهش دردهای میگرنی دارد. طبق پژوهشهای صورت گرفته فلاونوئید و کامازولن موجود در بابونه با مهار نشانگرهای زیستی التهابی باعث تسکین درد میشوند.
قرنهاست که برای درمان سرماخوردگی و بیماریهای ناشی از کاهش عملکرد سیستم ایمنی از گیاه بابونه استفاده میشود. پژوهشها نشان میدهد که نوشیدن دمنوش بابونه افزایش هیپوریت در ادرار را به همراه دارد. هیپوریت محصول تجزیه ترکیبات فنولی گیاه است. فنولها خاصیت ضد باکتری دارند و به افزایش عملکرد سیستم ایمنی بدن کمک میکنند.
دمنوش بابونه ضد اسپاسم است و با شل کردن عضلات معده موجب آرامش معده و دستگاه گوارش میشود.
از دمنوش بابونه به برای درمان بیخوابی نیز استفاده میشود. بابونه آرامبخش است و فلاونوئیدی به نام آپی ژنین در این گیاه به گیرندههای بنزودیازپین در مغز متصل میشود و عضلات ماهیچهها را آرام میکند.
مصرف دمنوش بابونه باعث افزایش اسید آمینه گلیسین در ادرار میشود. این اسید آمینه اسپاسمهای عضلانی و دردهای قاعدگی را کاهش میدهد.
طبق تحقیقات انجام شده عصاره بابونه خواص ضد آلرژی دارد؛ این گیاه از آزاد شدن هیستامین و ایجاد علائم آلرژی جلوگیری میکند.
دمنوش بابونه به کاهش اضطراب و افسردگی کمک شایانی میکند. این دمنوش حاوی ترکیباتی به نام لوتئولین و آپی ژنین است که اضطراب و استرس را کنترل میکنند. نوشیدن روزانه ۳ فنجان دمنوش بابونه سبب آرامش و رفع اضطراب میشود.
یک قاشق غذاخوری گل بابونه و ۲ لیوان آب گرم را با مقداری نبات در قوری چینی یا شیشهای بریزید سپس اجازه دهید تا این دمنوش به خوبی دَم بکشد.
مصرف همزمان بابونه با داروهای ضدانعقاد مانند بنزودیازپین، وارفارین، سیکلوسپورین و همچنین مشروبات الکلی ممنوع است.
مصرف بابونه در دوران بارداری و شیردهی توصیه نمیشود.
استفاده از بابونه ممکن است باعث ایجاد واکنشهای خفیف آلرژیک شود؛ مصرف بیش از اندازه این گیاه، علائمی، چون سردرد، زخم دهانی، ورم چشم، تهوع، استفراغ و تعریق زیاد را ایجاد میکند.
انتهای پیام/