به گزارش خبرنگار حوزه سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، سریال مداخله عربستان در کشور‌های منطقه چندسالی است ادامه دارد، دخالت‌هایی که فقط و فقط برای نشان دادن قدرتی پوشالی است، قدرتی که شاید حتی وجود هم نداشته باشد. آن‌ها اعلام کرده بودند که کار یمن را دو هفته‌ای تمام می‌کنند، اما این مسئله بیش از دو سال و نیم است که به جنگی تمام عیار تبدیل شده و سعودی‌ها با مداخلات نظامی خود در یمن بیشتر جنگی فرسایشی و پر هزینه را برای خود رقم زده اند.

سوریه یکی دیگر از مقصد‌های دولت عربستان تلقی می‌شود. به گونه‌ای که امروزه شاهد حمایت‌های همه جانبه ریاض از تروریست‌های تکفیری حاضر در سوریه هستیم، مداخله‌ای غیر مستقیم که بدون شک حاکمیت و تمامیت ارضی دولت قانونی دمشق را نادیده گرفته و بدیهی‌ترین قوانین بین المللی حقوق بشر زیر پا گذاشته و این موضوع در تضاد با ماده ۵۱ منشور سازمان ملل است.

چهارم نوامبر ۲۰۱۷ میلادی بود که سعد الحریری نخست وزیر لبنان در اقدامی غیر منتظره از سمت خود استعفا داد. درست در همان روز شبکه سعودی العربیه متنی از استعفای او را اعلام کرد. قسمت جالب این ماجرا این است که این شبکه به نقل از حریری در گزارشی مدعی شده بود که حزب الله لبنان از سلاح‌های نظامی بر ضد لبنانی‌ها و سوری ها، استفاده کرده است. اما مسئله دیگر که بیشتر جلب توجه می‌کرد مکان استعفای نخست وزیر لبنان بود. حریری با اعلام کناره گیری از کرسی نخست‌وزیری لبنان در ریاض در واقع پازل آتش افروزی حکام سعودی در کشور‌های منطقه را به نوعی کامل کرد و نشان داد که عربستان بیش از این نمی‌تواند ثبات و آرامش را در لبنان تحمل کند.

مطالب فوق تنها بخشی از مداخله‌های عربستان در امور داخلی جهان عرب است. اقداماتی که تا کنون به منظور ایجاد آشوب در منطقه انجام شده است. ریشه این دخالت‌های آشکار را می‌توان در مسائل متعددی جستجو کرد. نخست آنکه عربستان از دیرباز تا کنون خود را ام‌القرای جهان اسلام می‌دانسته و با این رویا خواب سلطه بر منطقه را دیده است.

این یاوه گویی‌ها درحالی از زبان مقامات عربی و سران کشور‌های حامی از آن شنیده می‌شود که محور مقاومت تمام تلاش خود را در راستای نابودی گروهک تروریستی داعش در منطقه به کار بسته و از هیچ اقدامی در جهت ایجاد امنیت در خاورمیانه دریغ نکرده است. صحت این مسئله را می‌توان در نابودی گروهک تروریستی داعش در عراق و انزوای کامل آنها در دیرالزور و حضور مداوم یگان‌های مقاومت در نواحی مرزی مشترک عراق و سوریه به وضوح دید.

آتش افروزی‌های دولت خودکامه سعودی و ایجاد فتنه در کشور‌های منطقه در حالی است که اخبار موثقی از اقدامات ولیعهد جوان این کشور برای تکمیل کودتا منعکس می‌شود و به نظر می‌رسد که بن‌سلمان که این‌ روزها در تور گردشگری فرانسه خود حضور دارد، برای رسیدن به پادشاهی حتی به پدر خود نیز رحم نکند.

ولیعهد جوان سعودی به مثابه سیستم پادشاه‌های قدیمی این خاندان در وهله نخست اقدام به مغلوب کردن مخالفان خود کرد و بیشتر شاهزادگان سعودی که احتمال می‌داد برای وی دردسرساز شوند را به بند کشید. وی برای آزادی آنها شروطی را تعیین کرد که بیشتر آنها قادر به انجامش نبودند.
‌
می‌توان اینگونه نتیجه گرفت که اقدامات فعلی پادشاه و ولیعهد تازه کار عربستان با حمایت گسترده ایالات متحده و رژیم صهیونیستی وارد فاز جدیدی شده؛ روندی که بیشتر کارشناسان و صاحب نظران از آن به عنوان خط پایان حاکمیت فرزندان عبدالعزیز بر عربستان یاد می‌کنند. پروژه‌هایی که یکی پس از دیگری شکست می‌خورند مثل داعش و تکفیری‌های دیگر، مسئله کردستان عراق، استعفای نخست وزیر لبنان و آخرین تیر ترکش سعودی صهیونیستی که مسئله قدس بود و با هوشیاری جهانیان و به خصوص مسلمانان به نتیجه نرسید.

اکنون این کشور با بحران‌های فراوانی از جمله دستگیری متعدد شاهزادگان خود، اعتراض شدید مردم به حکومت و نزاع‌های متعدد با کشور‌های عرب مواجه است، بنابراین انتظار می‌رود به جای محقق شدن رویا‌های خود، شرایط را برای واگذاری سهل‌تر حکومت به محمد بن سلمان فراهم کند چرا که با وجود اوضاع کنونی، تحویل حکومت به وی دور از انتظار خواهد بود.

با توجه به دخالت‌ها و شکست‌های متعدد آل سعود و نیز نزاع‌های داخلی، حتی حمایت از گروهک تکفیری داعش هم نتوانست آنان را در رسیدن به آرزوی دیرینه خود یاری کند و اتحاد برخی کشور‌های منطقه به ویژه ایران به نابودی این گروهک تروریستی و پاکسازی منطقه از هرگونه نزاع و تفرقه افکنی منجر شد.

در کلام آخر باید یادآور شد که در چند سال اخیر عربستان در مسیر زوال و انزوا قرار گرفته و بیشتر دوستان خود را از دست داده است. آل‌سعود باید نگاهی به تاریخ بیندازد و ببیند که هر مهره‌ای برای آمریکا تاریخ مصرف خاص خود را دارد و زمانی که انقضای آن تمام شود باید به تاریخ بپیوندد.با شرایط کنونی به نظر می‌رسد تاریخ انقضای آل‌سعود رو به اتمام است؛ زمان همه چیز را مشخص می‌کند.

زهرا ابهری

انتهای پیام/