به گزارش حوزه افغانستان باشگاه خبرنگارن جوان، این جزیره بخشی از خاک پاپوآ گینه نو در اقیانوس آرام است و بازداشتگاه آن به طور رسمی در نهم ماه عقرب بسته شده است، اما افراد ساکن در آن از ترس خشونت بومیان جزیره حاضر به ترک آن محل نیستند.

استرالیا هیچ قایقی را که حامل مهاجران باشد نمی‌پذیرد، حتی اگر شرایط پذیرش را داشته باشند.

جولی بیشاپ، سرپرست نخست وزیری استرالیا می‌گوید: «کسانی که پناهنده نیستند و هیچ حقی ندارند باید به خانه‌شان برگردند.»

سازمان‌های حقوق بشری از این سیاست استرالیا به شدت خشمگین هستند و آن را برای دولت این کشور شرم‌آور می‌خوانند.

دولت پاپوآ آب و برق بازداشتگاه را قطع کرده و تنها یک روز به ساکنان آن فرصت داده تا محل را ترک کنند. آنها یا باید به یک مرکز ترانزیت در جزیره بروند یا با قبول تمام خطرات به کشورشان برگردند.

در میان پناهجویان مانوس افرادی از ملیت های مختلف از جمله ایرانی و افغان دیده می شوند. در ژوئیه ۲۰۱۳، پلیس محلی پاپوآ به همراهی تعدادی افراد بومی به بازداشتگاه حمله برد و تعدادی از پناهجویان را در درگیری مجروح ساخت.

انتهای پیام/