
به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ دارکوبها به خاطر منقار قدرتمند و نوک تیز خود در بین حیوانات مشهورند، پرندگانی با سرعت پرواز بسیار بالا، زبانی دراز ( گاهی به 10 سانتی متر میرسد)، دمی محکم و پاهایی قوی که به گفته کارشناسان در بیش از 200 گونه در سراسر دنیا به جز ماداگاسکار، قطبها و استرالیا پراکندهاند.
منقار نیرومند دارکوب قادر است 15 تا 20 بار در هر ثانیه به ( معادل برخورد سر انسان با دیوار با سرعت 25 کیلومتر در ساعت) پوست درختان ضربه وارد کند و حشرات پنهان شده را براحتی از لای آنها بیرون بکشند، همچنین برای خود لانهای ساخته و در آن غذای خود را پنهان کنند. ضرباتی که تا 99 درصد انرژی ناشی از آنها توسط بدن دارکوب به انرژی ارتجاعی تبدیل و در بدنش ذخیره میشود ( 250 برابر نیرویی که فضانوردان به هنگام برخاستن یک سفینه فضایی تجربه میکنند).
قسمت زیادی از این حجم انرژی توسط زبان پیچیده دارکوب کنترل میشود، زبان پرنده با پیچیدن دور مغز و حفره چشمی او در دهانش از مغز در برابر ضربههای وارده توسط منقار دارکوب حفاظت میکند. در این بین تاثیر بافت غضروفی در اطراف سر پرنده و کیسههای هوای اطراف مغز او نیز در محافظ مغز او از ضربات تاثیر بالایی دارد. گویندههای بسیار قوی انتهای زبان این پرنده باعث میشود تا تا کوچکترین حرکات حشرات بوسیله زبان دارکوب حس شود.
دراکوبها در طول روز 8 تا 12 هزار سوراخ ایجاد میکنند و از حشرات، میوهها و مغز دانهها و یا شیره درختان تغذیه میشوند.
گفتنی است؛ طول کوچکترین دارکوب دنیا 8 سانتیمتر و بزرگترین آنها به 60 سانتی متر میرسد.