به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ فرآیند انتقال سوخت در آسمان حین پرواز، یکی از فرآیندهای پیچیده پروازی است، سال 1923 میلادی بود که برای اولین بار یک هواپیما در آسمان انجام شد.

در این خبر به سراغ ایرباس A330 رفیتم، جت مسافربری پهن که در مسافت‌های طولانی برای جابجایی مسافر از آن استفاده می‌شود. می‌توانید تصور کنید هواپیمایی با طول 63. 75 متر و ارتفاع 16.8 متر، و عرضی که در بیشترین قسمت به حدود 60 متر می‌رسد، در آسمان چه غولی خواهد بود! برای تجدید سوخت‌گیری چنین هواپیمای غول‌پیکری، فرآیند نشستن و بلند شدن مجدد، سوخت زیادی مصرف خواهد کرد، بنابراین عملیات سوخت‌گیری در آسمان باعث می‌شود تا رد عملیاتی هواپیما افزایش چشمگیری پیدا کند. 

 تانکر سوخت این غول مسافربری،  به ام‌آر‌تی‌تی  شناخته می‌شود،  هواپیمایی نظامی که بر اساس ایرباس آ 330 طراحی و  ساخته شده است.

سوخت‌گیری هواپیماها معولا به دو روش " میله‌پروازی " و " میله و مهارچتری " انجام می‌شود. در  روش نخست که به نام آوند هم مشهور است و معمولا در هواپیماهای دوربرد و یا هواپیماهای بزرگ‌تر از جنگنده استفاده می‌شود، از یک لوله تلسکوپی سخت و انعطاف‌ناپذیر به نام آوند کمک می‌گیرند. در زیر آوند دو بال کوچک قرار گرفته که قادر است آوندها را در زوایای محدود و مورد نظر هدایت کند.

روش بعدی به نام کاوند و قیف مرسوم است که قابلیت سوخت‌رسانی به چند هواپیما را به صورت همزمان دارد. شلنگی به نام کاوند به مخزن آئرودینامیکی وصل شده و مخزن به تانکر سوخت متصل است. 

در ادامه ویدئو سوخت‌گیری جالب ایرباس آ330 را مشاهده خواهید کرد.

سوخت گیری در آسمان