به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛امام باقر(ع) فرمودند: امیرالمومنین علی(ع) به امام حسین(ع) فرمود: فرزندم البته تقدیرات الهی در حق تو جاری خواهد شد به هر نحوه‌ای که مصلحت او اقتضا کند، پس با من عهد کن که رازی را که با تو می‌گویم تا یکسال پس از شهادت من به هیچکس نگوئی، همانا من تو را خبری می‌دهم که اصل آن از خداوند متعال است .

آن دعایی است که تو را تعلیم می‌نمایم تا هر صبح و شام بخوانی، و هزار هزار فرشته که هر یک را خداوند قدرت هزار هزار نویسنده عطا کرده به نوشتن ثواب آن پردازند، و خداوند هزار هزار فرشته را به طلب مغفرت تو برانگیزد که هر یک را نیروی هزار هزار استغفار کننده عطا فرماید، و در بهشت فردوس هزار هزار قصر برای تو بنا کند که در هر قصری هزار هزار خانه باشد، و همسایه جدت رسول خدا(ص) باشی و در دارالسلام برای تو خانه‌ای قرار دهد که مجاور اهل خود باشی، و در بهشت عدن برای تو هزار شهر بنا فرماید و با تو از قبر نامه‌ای محشور شود سخنگو، که به راستی و حق سخن گوید و اعلام دارد که بر صاحب من هیچ ترس و بیم و لغزش و عذابی نیست ...

و آنگاه حضرت امام حسین(ع) عهد کرد که دعا را با همین شرایط پذیرا شود. سپس امیرالمومنین(ع) تاکید کرد: چون شهادت تو نزدیک شود این دعا را جز به خاندان و شیعیان و دوستان خود تعلیم مکن، که اگر چنین نکنی و به هر کسی بیاموزی همه نوع حاجت ـ حتی حوایج ناروا ـ به وسیله آن می‌خواهد و بر آورده شود.

اين دعا از دعاهاى بسيار معتبر است و ما بين نسخه‏ هاى آن تفاوت ديده مى‏ شود.ما آن را از كتاب مصباح المتهجّد شيخ‏ طوسى نقل مى‏ كنيم.خواندن آن در هر صبح و شام مستحب است و بهترين وقت براى خواندن آن بعد از عصر جمعه است.

فایل صوتیدعای عشرات

بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانى‏اش هميشگى است

سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ سُبْحَانَ اللَّهِ آنَاءَ اللَّيْلِ وَ أَطْرَافَ النَّهَارِ سُبْحَانَ اللَّهِ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصَالِ سُبْحَانَ اللَّهِ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِبْكَارِ سُبْحَانَ اللَّهِ حِينَ تُمْسُونَ وَ حِينَ تُصْبِحُونَ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ عَشِيّا وَ حِينَ تُظْهِرُونَ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَ كَذَلِكَ تُخْرَجُونَ سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ ،

منزّه است خدا و ستايش خاص خداست،و معبودى جز خدا نيست،و او از هر وصفى برتر،و جنبش و نيرويى نيست جز به مدد خداى والاى‏ بزرگ،پاك و منزّه است خدا شب هنگام و به گاه روز،پاك و منزّه است خدا صبحگاهان و به گاه عصر،پاك و منزّه است‏ خدا در شامگاه و بامداد،پاك و منزّه است خدا آنگاه كه به شب درآييد و گاهى كه به صبح برآييد،ستايش براى اوست در آسمانها و زمين،و شب هنگام و گاهى كه ظهر مى‏كنيد،هم او كه زنده را از مرده بيرون مى‏آورد،و مرده را از زنده خارج مى‏سازد، و به زمين پس از مرگش زندگى مى‏بخشد،و به همين‏گونه شما هم از قبرها بيرون آورده مى‏شويد،منزّه است پروردگارت پروردگار عزّت،از آنچه او را بدان وصف مى‏كنند

وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ سُبْحَانَ ذِي الْمُلْكِ وَ الْمَلَكُوتِ سُبْحَانَ ذِي الْعِزَّةِ وَ الْجَبَرُوتِ سُبْحَانَ ذِي الْكِبْرِيَاءِ وَ الْعَظَمَةِ الْمَلِكِ الْحَقِّ الْمُهَيْمِنِ [الْمُبِينِ‏] الْقُدُّوسِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمَلِكِ الْحَيِّ الَّذِي لا يَمُوتُ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمَلِكِ الْحَيِّ الْقُدُّوسِ سُبْحَانَ الْقَائِمِ الدَّائِمِ سُبْحَانَ الدَّائِمِ الْقَائِمِ سُبْحَانَ رَبِّيَ الْعَظِيمِ سُبْحَانَ رَبِّيَ الْأَعْلَى سُبْحَانَ الْحَيِّ الْقَيُّومِ سُبْحَانَ الْعَلِيِّ الْأَعْلَى سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ ،

كنند و سلام بر رسولان و سپاس خداى را پروردگار جهانيان،منزّه است صاحب فرمانروايى و ملكوت‏ منزّه است صاحب عزّت و اقتدار،منزّه است دارنده بزرگ‏منشى و عظمت،همان فرمانرواى بر حق سيطره‏دار، داراى نهايت پاكى،منزّه است خداى فرمانرواى زنده‏اى كه هرگز نمى‏ميرد،منزّه است خداى فرمانرواى زنده،داراى نهايت‏ پاكى،منزّه است پاينده پايدار،منزّه است پايدار پاينده،منزّه است پروردگار بزرگم،منزّه است پروردگار برترم، منزّه است آن زنده به خود پاينده،منزّه است آن بلند مرتبه برتر،منزّه است او و بلندمرتبه است از هر زشتى و عيب،پاك و پاكيزه است،

رَبُّنَا وَ رَبُّ الْمَلائِكَةِ وَ الرُّوحِ سُبْحَانَ الدَّائِمِ غَيْرِ الْغَافِلِ سُبْحَانَ الْعَالِمِ بِغَيْرِ تَعْلِيمٍ سُبْحَانَ خَالِقِ مَا يُرَى وَ مَا لا يُرَى سُبْحَانَ الَّذِي يُدْرِكُ الْأَبْصَارَ وَ لا تُدْرِكُهُ الْأَبْصَارُ وَ هُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ اللَّهُمَّ إِنِّي أَصْبَحْتُ مِنْكَ فِي نِعْمَةٍ وَ خَيْرٍ وَ بَرَكَةٍ وَ عَافِيَةٍ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَتْمِمْ عَلَيَّ نِعْمَتَكَ وَ خَيْرَكَ وَ بَرَكَاتِكَ وَ عَافِيَتَكَ بِنَجَاةٍ مِنَ النَّارِ وَ ارْزُقْنِي شُكْرَكَ وَ عَافِيَتَكَ وَ فَضْلَكَ وَ كَرَامَتَكَ أَبَدا مَا أَبْقَيْتَنِي اللَّهُمَّ بِنُورِكَ اهْتَدَيْتُ وَ بِفَضْلِكَ اسْتَغْنَيْتُ وَ بِنِعْمَتِكَ أَصْبَحْتُ وَ أَمْسَيْتُ،

پروردگار ما و پروردگار فرشتگان و روح،منزّه است آن پاينده بى غفلت،منزّه است آن داناى ناآموخته،منزّه است آن‏ آفريننده ديدنيها و ناديدنيها،منزّه است آن‏كه ديده‏ها را دريابد و ديده‏ها او را در نيابند و اوست لطيف‏ آگاه،خدايا،در حالى صبح كردم كه از جانب تو بودم در نعمت و خير و بركت و سلامتى كامل،پس درود فرست بر محمّد و خاندانش‏ و نعمت و خير و بركات و سلامتى را بر من با نجات از آتش دوزخ تمام كن،شكرگذارى و سلامتى و فضل‏ و كرامتت را همواره تا گاهى كه زنده هستم روزى‏ام فرما،خدايا!به نورت هدايت يافتم و به احسانت‏ بى‏نياز گشته و به نعمتت صبح و شام كردم،

اللَّهُمَّ إِنِّي أُشْهِدُكَ وَ كَفَى بِكَ شَهِيدا وَ أُشْهِدُ مَلائِكَتَكَ وَ أَنْبِيَاءَكَ وَ رُسُلَكَ وَ حَمَلَةَ عَرْشِكَ وَ سُكَّانَ سَمَاوَاتِكَ وَ أَرْضِكَ [أَرَضِيكَ‏] وَ جَمِيعَ خَلْقِكَ بِأَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ وَحْدَكَ لا شَرِيكَ لَكَ وَ أَنَّ مُحَمَّدا صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ وَ أَنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ تُحْيِي وَ تُمِيتُ وَ تُمِيتُ وَ تُحْيِي وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْجَنَّةَ حَقٌّ وَ أَنَّ النَّارَ حَقٌّ وَ [أَنَ‏] النُّشُورَ حَقٌّ وَ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لا رَيْبَ فِيهَا،

خدايا!تو را گواه مى‏گيرم و گواهى تو مرا بس است،و و گواه مى‏گيرم همه فرشتگان و پيامبران و رسولان و حاملان عرش و ساكنان آسمانها و زمين‏ و همه آفريده‏هايت را بر اينكه همانا تويى خدا،معبودى جز تو نيست،يگانه و بى‏شريكى و اينكه محمّد (درود خدا بر او و خاندانش)بنده و فرستاده تو است و اينكه تو بر هرچيز توانايى،زنده مى‏كنى و مى‏ميرانى‏ و مى‏ميرانى و زنده مى‏سازى و گواهى مى‏دهم كه بهشت و دوزخ و برانگيخته شدن مردگان حق است و قيامت آمدنى است‏ كه ترديدى در آن نيست

وَ أَنَّ اللَّهَ يَبْعَثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ وَ أَشْهَدُ أَنَّ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ حَقّا حَقّا وَ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِهِ هُمُ الْأَئِمَّةُ الْهُدَاةُ الْمَهْدِيُّونَ غَيْرُ الضَّالِّينَ وَ لا الْمُضِلِّينَ وَ أَنَّهُمْ أَوْلِيَاؤُكَ الْمُصْطَفَوْنَ وَ حِزْبُكَ الْغَالِبُونَ وَ صَفْوَتُكَ وَ خِيَرَتُكَ مِنْ خَلْقِكَ وَ نُجَبَاؤُكَ الَّذِينَ انْتَجَبْتَهُمْ لِدِينِكَ وَ اخْتَصَصْتَهُمْ مِنْ خَلْقِكَ وَ اصْطَفَيْتَهُمْ عَلَى عِبَادِكَ وَ جَعَلْتَهُمْ حُجَّةً عَلَى الْعَالَمِينَ،

و اينكه خدا مردگان را برخواهد انگيخت و شهادت مى‏دهم كه على بن ابى طالب امير مؤمنان بر حق بر حق است و پيشوايان از فرزندانش امامان هدايت‏گر و ره‏يافته‏اند،نه گمراهند و نه گمراه‏كننده و اينكه آنان اولياء برگزيده تو،و حزب پيروز تو،و بندگان خالص تو بهترين‏ انتخاب‏شدگان از ميان مخلوقات تواند و بهترين برگزيده‏شدگانى هستند كه براى بيان دينت برگزيدى و از ميان بندگانت خاص خود ساختى و ايشان‏ را بر بندگانت برگزيدى و بر جهانيان حجّت قرار دادى،

صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِمْ وَ السَّلامُ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ اللَّهُمَّ اكْتُبْ لِي هَذِهِ الشَّهَادَةَ عِنْدَكَ حَتَّى تُلَقِّنَنِيهَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ أَنْتَ عَنِّي رَاضٍ إِنَّكَ عَلَى مَا تَشَاءُ قَدِيرٌ اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْدا يَصْعَدُ أَوَّلُهُ وَ لا يَنْفَدُ آخِرُهُ اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْدا تَضَعُ لَكَ السَّمَاءُ كَنَفَيْهَا [كَتِفَيْهَا] وَ تُسَبِّحُ لَكَ الْأَرْضُ وَ مَنْ عَلَيْهَا اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْدا سَرْمَدا أَبَدا لا انْقِطَاعَ لَهُ وَ لا نَفَادَ وَ لَكَ يَنْبَغِي وَ إِلَيْكَ يَنْتَهِي فِيَّ وَ عَلَيَّ وَ لَدَيَّ وَ مَعِي وَ قَبْلِي وَ بَعْدِي وَ أَمَامِي وَ فَوْقِي وَ تَحْتِي وَ إِذَا مِتُّ وَ بَقِيتُ فَرْدا وَحِيدا ثُمَّ فَنِيتُ ،

درود و سلام و رحمت و بركاتت بر آنان‏ باد،بار الها!اين شهادت را نزد خود براى من ثبت كن،تا آن را در روز قيامت بر زبانم جارى كنى درحالى‏كه‏ از من خشنود باشى،همانا تو بر آنچه مى‏خواهى توانايى.خدايا!تو را سپاس سپاسى كه آغازش بالا رود و انجامش پايان نگيرد،خدايا! تو را سپاس،سپاسى كه آسمان براى تو بر دوش كشد و زمين و هركه بر آن است تو را آنچنان تسبيح كند.خدايا! تو را سپاس،سپاسى همواره و هميشگى كه گسست و پايانى برايش نباشد و تنها سزاوار تو باشد و به تو بيانجامد،سپاسى كه‏ نمايان شود در دلم و بر تنم و نزد من و با من و پيش از من و پس از من و پيش رويم و بالاى سرم و زير پايم و آنگاه كه مرگم فرا رسد و يگانه و تنها مانم سپس فانى شوم

وَ لَكَ الْحَمْدُ إِذَا نُشِرْتُ وَ بُعِثْتُ يَا مَوْلايَ اللَّهُمَّ وَ لَكَ الْحَمْدُ وَ لَكَ الشُّكْرُ بِجَمِيعِ مَحَامِدِكَ كُلِّهَا عَلَى جَمِيعِ نَعْمَائِكَ كُلِّهَا حَتَّى يَنْتَهِيَ الْحَمْدُ إِلَى مَا تُحِبُّ رَبَّنَا وَ تَرْضَى اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى كُلِّ أَكْلَةٍ وَ شَرْبَةٍ وَ بَطْشَةٍ وَ قَبْضَةٍ وَ بَسْطَةٍ وَ فِي كُلِّ مَوْضِعِ شَعْرَةٍ اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْدا خَالِدا مَعَ خُلُودِكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ حَمْدا لا مُنْتَهَى لَهُ دُونَ عِلْمِكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ حَمْدا لا أَمَدَ لَهُ دُونَ مَشِيَّتِكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ حَمْدا لا أَجْرَ لِقَائِلِهِ إِلا رِضَاكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى حِلْمِكَ بَعْدَ عِلْمِكَ،

و تو را سپاس گاهى كه زنده و برانگيخته شوم،اى سرور من،خدايا!و تو را ستايش و سپاس براى همه صفات پسنديده‏ات و بر همه نعمتهايت،سپاسى بلند و بى‏پايان،كه آن را اى پروردگار ما پسنديده دارى و از آن خشنود شوى،خدايا!تو را سپاس بر هر خوردن و نوشيدن و هر دست يافتن و هر بست و گشودن،و در برابر هر تار مو كه به ما دادى،خدايا!تو را سپاس سپاسى پاينده به پايندگى‏ات و تو را سپاس سپاسى كه نهايت‏ آن را جز دانشت نداند و تو را سپاس سپاسى كه پايان آن را جز مشيتّت نخواهد و تو را سپاس سپاسى كه جز خشنودى تو مزدى براى گوينده‏اش نيست و تو را سپاس بر بردباری ‏ات پس از آن‏كه دانستى

وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى عَفْوِكَ بَعْدَ قُدْرَتِكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ بَاعِثَ الْحَمْدِ وَ لَكَ الْحَمْدُ وَارِثَ الْحَمْدِ وَ لَكَ الْحَمْدُ بَدِيعَ الْحَمْدِ وَ لَكَ الْحَمْدُ مُنْتَهَى الْحَمْدِ وَ لَكَ الْحَمْدُ مُبْتَدِعَ الْحَمْدِ وَ لَكَ الْحَمْدُ مُشْتَرِيَ الْحَمْدِ وَ لَكَ الْحَمْدُ وَلِيَّ الْحَمْدِ وَ لَكَ الْحَمْدُ قَدِيمَ الْحَمْدِ وَ لَكَ الْحَمْدُ صَادِقَ الْوَعْدِ وَفِيَّ الْعَهْدِ عَزِيزَ الْجُنْدِ قَائِمَ الْمَجْدِ وَ لَكَ الْحَمْدُ رَفِيعَ الدَّرَجَاتِ مُجِيبَ الدَّعَوَاتِ مُنْزِلَ [مُنَزِّلَ‏] الْآيَاتِ مِنْ فَوْقِ سَبْعِ سَمَاوَاتٍ ،

و تو را سپاس بر گذشتت،پس از آنكه بر عذاب توانا بودى و تو را سپاس اى سرچشمه سپاس و تو را سپاس اى به ارث‏برنده سپاس و تو را سپاس اى آفريننده سپاس و تو را سپاس اى نهايت سپاس و تو را سپاس اى پديدآورنده سپاس و تو را سپاس اى خريدار سپاس، و تو را سپاس اى صاحب سپاس،و تو را سپاس اى ديرينه سپاس و تو را سپاس اى راست وعده،اى وفادار به عهد اى سپاه توانا،اى مجد و عظمتت پايدار و تو را سپاس اى بلند پايه ،اى پاسخگوى خواسته‏ها،اى فرود آورنده‏ آيات از بالاى هفت آسمان،

عَظِيمَ الْبَرَكَاتِ مُخْرِجَ النُّورِ مِنَ الظُّلُمَاتِ وَ مُخْرِجَ مَنْ فِي الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ حَسَنَاتٍ وَ جَاعِلَ الْحَسَنَاتِ دَرَجَاتٍ اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ غَافِرَ الذَّنْبِ وَ قَابِلَ التَّوْبِ شَدِيدَ الْعِقَابِ ذَا الطَّوْلِ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ إِلَيْكَ الْمَصِيرُ اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ فِي اللَّيْلِ إِذَا يَغْشَى وَ لَكَ الْحَمْدُ فِي النَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى وَ لَكَ الْحَمْدُ فِي الْآخِرَةِ وَ الْأُولَى وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ كُلِّ نَجْمٍ وَ مَلَكٍ فِي السَّمَاءِ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ الثَّرَى وَ الْحَصَى وَ النَّوَى وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا فِي جَوِّ السَّمَاءِ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا فِي جَوْفِ الْأَرْضِ،

اى داراى بركات بزرگ،اى درآورنده نور از دل تاريكيها و اى‏ بيرون آورنده آنان‏كه در تاريكيهايند به سوى نور،اى دگرگون كننده گناهان به نيكيها،و بالا برنده حسنات در مراتب بهشت، خديا!تو را سپاس اى آمرزنده گناه و اى پذيراى توبه و اى عذابت سخت و اى صاحب عطاى بى‏حدّ،معبودى جز تو نيست.بازگشت همه به سوى تو است.خديا!تو را سپاس در شب گاهى كه روز را مى‏پوشاند،و تو را سپاس در روز آنگاه كه آشكار مى‏گردد و تو را سپاس در آخرت و دنيا،و تو را سپاس به تعداد همه ستاره‏ها و همه فرشتگان آسمانى و تو را سپاس به شماره ذرات خاك و ريگ و دانه‏ها و تو را سپاس به عدد آنچه در ميان آسمان است و تو را سپاس به عدد آنچه در درون زمين است

وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ أَوْزَانِ مِيَاهِ الْبِحَارِ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ أَوْرَاقِ الْأَشْجَارِ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا أَحْصَى كِتَابُكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا أَحَاطَ بِهِ عِلْمُكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ وَ الْهَوَامِّ وَ الطَّيْرِ وَ الْبَهَائِمِ وَ السِّبَاعِ حَمْدا كَثِيرا طَيِّبا مُبَارَكا فِيهِ كَمَا تُحِبُّ رَبَّنَا وَ تَرْضَى وَ كَمَا يَنْبَغِي لِكَرَمِ وَجْهِكَ وَ عِزِّ جَلالِكَ

و تو را سپاس به ميزان وزن آبهاى دريا،و تو را سپاس به شماره برگ‏ درختان و تو را سپاس به عدد آنچه روى زمين است،و تو را سپاس به تعداد آنچه كتابت برشمرده و تو را سپاس به عدد آنچه دانشت آن را فراگرفته،و تو را سپاس به شماره آدميان و پريان و حشرات و پرندگان‏ و چهارپايان و درندگان،سپاسى فراوان و سپاسى پاك كه در آن بركت باشد آنچنان‏كه پذيرى،اى پروردگار ما و خشنود گردى،و آنچنان‏كه سزاوار بزرگوارى ذات و بزرگى جلال تواست.

پس ده مرتبه مى ‏گويى
لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ وَ هُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ
معبودى جز خدا نيست،يگانه و بى‏شريك است،فرمانروايى و ستايش تنها از آن اوست و اوست،لطيف و آگاه.

و نیز ده مرتبه می گویی
لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ يُمِيتُ وَ يُحْيِي وَ هُوَ حَيٌّ لا يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ
معبودى جز خدا نيست،يگانه و بى‏شريك است،فرمانروايى و ستايش از آن اوست،زنده مى‏كند،و مى‏ميراند،مى‏ميراند و زنده مى‏كند و او خود زنده‏اى است كه هرگز نمى‏نميرد،نيكى به دست اوست و او بر هر چيزى تواناست.

و ده مرتبه
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ
آمرزش مى‏جويم از خدايى كه معبودى جز او نيست،زنده و به خود پاينده است،و تنها به سوى او باز مى‏گردم‏

و ده مرتبه
يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ
اى خدا اى خدا

و ده مرتبه
يَا رَحْمَانُ يَا رَحْمَانُ
اى بخشنده اى بخشنده

و ده مرتبه
يَا رَحِيمُ يَا رَحِيمُ
اى مهربان اى مهربان

و ده مرتبه
يَا بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ
اى‏ پديد آورنده آسمانها و زمين

و ده مرتبه
يَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ
اى صاحب جلال و بزرگوارى

و ده مرتبه
يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ
اى مهرورز و صاحب منت

و ده مرتبه
يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ
اى زنده اى پاينده

و ده مرتبه
يَا حَيُّ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ
اى زنده‏اى كه شايسته پرستشى جز تو نيست

و ده مرتبه
يَا اللَّهُ يَا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ
اى خدا،اى كه شايسته پرستشى جز تو نيست.

و ده مرتبه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانى‏اش هميشگى است.

و ده مرتبه
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
خدايا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست

و ده مرتبه
اللَّهُمَّ افْعَلْ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ
خدايا!با من آن‏ كن كه شايسته تو است

و ده مرتبه
آمِينَ آمِينَ
اجابت فرما اجابت فرما

و ده مرتبه سوره توحید.پس می گویی
اللَّهُمَّ اصْنَعْ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ لا تَصْنَعْ بِي مَا أَنَا أَهْلُهُ فَإِنَّكَ أَهْلُ التَّقْوَى وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ وَ أَنَا أَهْلُ الذُّنُوبِ وَ الْخَطَايَا فَارْحَمْنِي يَا مَوْلايَ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ
خدايا!با من آن كن كه شايسته تو است،نه آن‏كه سزاوار من است چه همانا تو شايسته پروا و آمرزشى و من درخور گناهان و خطاهايم،پس به من رحم كن.اى مولاى من كه تو مهربان‏ترين مهربانانى

و ده مرتبه:
لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ تَوَكَّلْتُ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لا يَمُوتُ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدا وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيرا
جنبش و نيرويى نيست جز برآمده از سوى خدا،توكل نمودم بر زنده پاينده‏اى كه نمى‏ميرد،و ستايش خداى را كه فرزندى نگرفته و در فرمانروايى شريكى‏ برايش نبوده و از خوارى و ناتوانى سرپرستى نداشته است و بى‏اندازه بزرگش شمار.

انتهای پیام/