به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ «جیلیان کایپنگ» تنها یکی از ۲۰ هزار کودک در هند است که دچار سرطان چشمند اما او به نوعی از این سرطان گرفتار شده که رتینوبلاستما (retinoblastoma) نامیده میشود و خانوادهاش نیز قادر به تامین هزینههای مرتبط با تشخیص بهتر و یا درمان پزشکی نیستند.
به گزارش آپوزینگ ویو، بر اساس گزارش انجمن سرطان آمریکا، در مراحل اولیه رشد جنین، چشمها سلولهایی به نام رتینوبلاست دارند که به سلولهای جدید تقسیم میشوند و فضای شبکیه را پر میکنند.
به طور معمول، تقسیم این سلولها پس از مدتی متوقف میشود و در سلولهای شبکیه بالغ که نور را تشخیص میدهند گسترش پیدا میکنند. وقتی رتینوبلاستها به طور مداوم به تقسیم و گسترش خود ادامه دهند، ناهنجاری مشخصی به نام رتینوبلاستوما پدید میآید.
آن طور که از خبرهای گزارششده درباره «جیلیان» برمیآید، او دردی ثابت دارد ولی این وضعیت چشمانش را چنان تغییر داده که نمیتواند پلک بزند یا آنها را ببندد.
«چنگمایته»، مادر او توضیح میدهد: همه پزشکان گفتهاند که ما باید او را به بیمارستانی بزرگ و مجهز ببریم اما چنین کاری فراتر از توان ماست».
او ادامه میدهد: «مردم به او خیره میشوند و شوکه شدنشان از وضعیت فرزندم، قلبم را به درد میآورد. با این حال، همه کاری که میتوانیم برای او انجام دهیم این است که منتظر معجزهای باشیم... ما ناامیدانه در انتظار کمکیم».
«نیربنگلا»، پدر جیلیان میگوید: «خودمان اولین باری که او را دیدیم خیلی شوکه شدیم. هیچ تصوری نداشتیم که چه باید کرد. او را به پزشکان محلی نشان دادیم اما آنها با به او داروهایی دادند و ما را به خانه فرستادند و چشمهای فرزندمان هم بدتر از قبل شد».
در نهایت، نیربنگلا، بعضی از زمینهای خود و حتی گاوش را فروخت تا بتواند هزینه مشاورههای بیشتر، سفر به شهر و ملاقات با پزشکان، همچنین تهیه دارو را به دست آورد. شرایط جیلیان در این اثنا همچنان رو به وخامت مینهاد.
اکنون دیگر آنها خانه خود را نیز از دست دادهاند: «یکی از همسایگانمان در نزدیکی خانه استیجاری، ما را به دکتری معرفی کرد که او نام بیماری فرزندم را تشخیص داد اما هیچ کاری نکرد چراکه پولی در بساط نداشتیم. هیچ نمیدانیم که آیا این بیماری قابل درمان است یا چه کاری در قدم بعدی باید انجام دهیم و یا حتی چه هدفی را باید دنبال کنیم». پدرش توضیح میدهد.
به گفته دکتر ششیدر تاتاوارتی، پزشک متخصص کودکان در دهلی، «این پسربچه هنوز بینایی خود را از دست نداده، اما اگر بیش از این برای درمان وی وقت بگذرد، چشمها ممکن است کاملا از بین بروند و او دیگر امکان دیدن جهان و پیرامون خود را نداشته باشد».
دلیل افزایش موارد ابتلا به رتینوپلاستوما در هند هنوز ناشناخته مانده است اما برخی کارشناسان بر این باورند که مصرف زیاد دخانیات، الکل، آلودگی هوا، رونق فرزندآوری در سنین بالا و حتی دوران پیرسالی، و همچنین استفاده گسترده از آفتکشها و سموم موارد ابتلا به انواع سرطان را که رتینوپلاستوما هم به گونهای در شمار آنها قرار میگیرد، افزایش داده است.
پدر جیلیان در پایان، حرف دلش را در قالبی غمانگیز خلاصه میکند: «این که ببینی بچهات اینچنین رنج میبرد، ویرانگر است. او نمیتواند بدرستی ببیند و همین دارد مرا میکُشد. من احتمالا پدر بیکفایتی هستم که قادر نیست به پسرش کمک کند».
منبع: سلامت آنلاین
انتهای پیام/