به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، در محرم ۹۶ و برگزاری مراسم عزاداری سیدالشهدا (ع) و اهل بیت نبوت (ع)، شما می ‌توانید با رجوع به اطلاعات زیر برنامه تعزیه مازندران را در باشگاه خبرنگاران مازندران بخوانید.

مراسم تعزیه در ساری

در ۵ حسینیه روستای امره به مدت ۴۸ روز

مراسم تعزیه در آمل

رینه لاریجان حاج سقا مسجد محل

آب اسک نادر یوسفی حجت قبادی مسجد محل

نیاک حمید هاشمی مسجد محل

نوا اکبر حسینی مسجد محل

رودبار آمل مرتضی موسوی مسجد محل

آبگرم لاریجان لارمی مسجد محل

مراسم تعزیه در بابل

بابل منوچهر یوسفی مسجد محل

درونکلا بابل شمعی مسجد محل

حمزه کلای بابل ششپل امامی تکیه

مراسم تعزیه در نور

تیرکده نور سیار فضای ازاد

یوش قربان طاهری مسجد

حسین آباد رویان فضل الله اسعدی تکیه

یالرود نور خلعتبری مسجد

کمرود نور ثقفی مسجد

شهر نور تکیه حضرت رقیه مصعب رئسی

ایزدشهر نور نوروزی امام زاده قاسم

بطاهرکلای نور حاج رحمان هدایتی مسجد

فراشکلای رویان حاجیزاده مسجد

عبدالله ده چمستان درخشانی مسجد محل

بنجیکول زرگر فضای آزاد

مراسم تعزیه در نوشهر

ونوش نوشهر جوادی فضای آزاد

منوچهر کلای نوشهر رنجبر مسجد محل

عالم کلای نوشهر رامین منصوری مسجد جامع

صلاالدین کلای نوشهر جمشیدی فضای آزاد

انارور نوشهر خواجوندنیا مسجد محل

شهر کجور میرزمحمد مهرانی مسجد جامع

مراسم تعزیه در جویبار

کردکلای جویبار مولانا

جویبار مصطفی زارعی امام زاده سید زین الدین

مراسم تعزیه در شیرگاه

اتو سوادکوه شهابی مسجد محل

علی اباد عسگرخان شعبان رویانیان فضای ازاد

مراسم تعزیه درنکا

جام خانه ی نکا مکرم حسینه ی سیدالشهدا

مراسم تعزیه در محمودآباد

جونکلای محموداباد نیکزاد فضای آزاد

مراسم تعزیه در تنکابن

تنکابن متولی

پیشینه تعزیه در ایران

تعزیه (یا تعزیت) به معنی سوگواری، برپایی یادبود عزیزان از دست رفته، تسلیت، امر کردن به صبر و پرسیدن از خویشان درگذشته،  خرسندی دادن و در برخی مناطق ایران مانند خراسان به معنای مجلس ترحیم است. 

اما آنچه به عنوان تعزیه مشهور است گونه‌ای از نمایش مذهبی منظوم است که در آن عده‌ای اهل ذوق و کارآشنا در جریان سوگواری‌ های ماه محرم و برای نشان دادن ارادت و اخلاص به اهل بیت، طی مراسم خاصی بعضی از داستان‌های مربوط به واقعهٔ کربلا را پیش چشم تماشاچی‌ها بازآفرینی می‌کنند.

در تعزیه چون اهمیت خواندن هنرمندانهٔ اشعار بیش از روش اجرا و نمایش واقعه‌هاست، آن را  در قیاس با روضه‌خوانی تعزیه‌خوانی نیز گفته‌اند.

اگر تعزیه را به معنی عزاداری و سوگواری و نه به معنی شبیه‌خوانی امروز گمان کنیم، نخستین سوگواری بعد از پیشامد عاشورا از سوی گواهان عینی واقعه کربلا بوده که در سنین کودکی و نوجوانی پس از عاشورا به اسارت رفتند؛ در واقع از هنگامی که قافلهٔ اسرا به طرف شام حرکت کردند.

 برخی شبیه‌ خوانی و برپایی تعزیه را جهت تماشای عینی واقعهٔ کربلا به یزید نسبت دادند که گویا از عاملان واقعه کربلا خواسته بود تا اعمالی را که مرتکب شده‌اند نمایش دهند و برخی به صفویه، دیلمیان و قاجاریه.

اما شکل رسمی و آشکار این سوگواری، به روایت ابن‌کثیر، برای نخستین بار در زمان حکمرانی دودمان ایرانی شیعه‌مذهب آل بویه صورت گرفت، این سوگواری به گونه‌ای بود که معزالدوله احمد بن بویه در دهم محرم سال ۳۵۲ هجری قمری در بغداد به مردم دستور داد که برای سوگواری، دکان ‌هایشان را بسته و بازارها را تعطیل کرده، نوحه بخوانند و جامه‌ های خشن و سیاه بپوشند، از این دوره دسته‌ های عزاداری و نوحه‌ خوانی رایج شده و پایه‌های نمایش شبیه‌گردانی ایران گذاشته شد.

در دوران حکومت سلطان محمد خدابنده، شیعیان حداکثر استفاده را در انجام مراسم سوگواری و بزرگداشت خاندان محمد می‌کردند اما سوگواری‌ ها در این فاصله تاریخی سبک مشخصی نداشت. به‌تدریج و به مرور زمان، عزاداری‌ها برای حسین‌بن علی، شکل و شیوهٔ مشخصی پیدا کرد.

تعزیه بیشترین رواج خود را با حمایت دولت و حکومت صفویان پیدا کرد.

در دوره شکوفایی تعزیه، با رواج تشیع و دلایلی مانند روضه ‌خوانی و حمله‌ خوانی تعزیه از حمایت بیشتری برخوردار شد.

انتهای پیام/ م

برگزاری مراسم تعزیه در شهرها و روستاهای مازندران