محمود خاقانی کارشناس ارشد پتروشیمی در گفتگو با خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره عقب ماندگی صنعت پتروشیمی ایران در تولید پلی پروپیلن و صنایع تکمیلی اظهار کرد: ریشه این عقب ماندگی به علت اشتباهاتی است که در خصوصی سازی رخ داده، چراکه صنعت پتروشیمی به طرزی نادرست به اُلیکاژها یعنی صاحبان ثروت و قدرت تقدیم شد.

وی در ادامه بابیان اینکه این افراد  بدون هیچ زحمتی صنعت نوپای پتروشیمی را تحویل گرفتند،گفت: از همان زمان تنها به فکر به دست آوردن سریع پول سرمایه گذاری خود شده وبا اهتمام بر دریافت گاز مجانی از دولت  ثروت خود را چند برابر کردند.

این کارشناس ارشد صنعت پتروشیمی افزود: صاحبان سهام پتروشیمی ایران هیچ سرمایه‌گذاری و تکنولوژی جدیدی را به کسب و کار خود تزریق نکرده اند و همین روند باعث شد تا صنعت اشتغال زای ایران در مقایسه با کشورهای اطراف دارنده ذخایر نفت و گاز از جمله عربستان، با عقب ماندگی جدی مواجه شود.

 خاقانی تصریح کرد: هم اکنون صنعت پتروشیمی ایران تشنه تکنولوژی مدرن و سرمایه گذاری جدی است.

 وی ضمن انتقاد از اصرار شدید صاحبان فعلی صنایع پتروشیمی به منظور دستیابی به خوراکی با قیمت ارزان، افزود: این افراد رقابت خود در بازار صنایع پتروشیمی را منوط به دریافت خوراک ارزان می‌دانند، در این شرایط باید پرسید که تحقق خواست آنها چه سودی را عاید ملت می‌کند.

 این کارشناس ارشد صنعت پتروشیمی بیان کرد: با محاسبه دقیق قیمت گاز طبیعی تحویل داده شده به صنعت پتروشیمی به راحتی می‌توان دریافت که احتمال زیان دولت در این زمینه وجود دارد، چراکه تأخیر در راه اندازی پروژه‌های پارس جنوبی و قیمت تمام شده تولید، گویای صادق این ادعا است.

 خاقانی بیان کرد: بررسی بازار صنایع پتروشیمی، شناخت رقبا و تولیدات آنها و نیاز و تقاضای مبرم بازار جهانی از راهکارهای پیشرفت در این عرصه است.

 وی در تشریح دلایل خصوصی سازی  صنعت پتروشیمی گفت: هدف از خصوصی سازی ،ارزان‌تر رسیدن محصولات تولیدی به دست مصرف‌کننده بود که محقق نشد. تصمیم دولت وقت در نحوه خصوصی سازی درست نبود، چراکه به هنگام واگذاری مالکیت صنعت پتروشیمی از بیت المال، همان مدیران دولتی دخیل در این امر، به همراه خصوصی شدن وارد این عرصه شده ، حقوق‌های نجومی گرفته و بر مدیریت ضعیف خود ادامه دادند.

 این کارشناس ارشد حوزه پتروشیمی ادامه داد: اگر عقیده من درست نیست، پس چرا طی سال‌ها، پتروشیمی نتوانسته شریک خوب خارجی پیدا کرده و تکنولوژی‌های روز را وارد کند. 

در همه جای دنیا صاحبان خصوصی به دنبال تولید اجناس با ارزش تر هستند، در حالیکه در کشور ما توان تولید اجناسی که با قیمت بالا در بازارهای جهانی به فروش می‌رسد، وجود ندارد.

 خاقانی افزود:  برای تولید اجناس ارزشمند جهانی که با شمار بسیاری از تقاضا مواجه‌اند، نیاز به سرمایه گذاری و تکنولوژی جدید داریم و این مساله نیز به راحتی محقق نخواهد شد.

 وی تصریح کرد: باید از صاحبان خصوصی پرسید که چرا سهام خریداری شده خود را بی‌استفاده  نگه‌داشته‌اند، در حالیکه صنعت پتروشیمی ایران پوسیده شده و باید بسیاری از آنها جابجا شوند.

 این کارشناس ارشد حوزه پتروشیمی درباره راهکارهای توسعه صنعت پتروشیمی گفت: دولت دوازدهم باید هر چه زودتر با به‌دست آوردن اجماع نظر از نخبگان دانشگاهی و صنعت نفت، راهکاری یافته و آن را به مرحله اجرا در بیاورد.

 خاقانی با بیان اینکه هم اکنون وزارت نفت چاره‌ای به جز کاهش هزینه‌های تولید ندارد، افزود: با قیمت‌های رو به پایین نفت و گاز در بازارهای جهانی ،امروزه امکان رقابت وجود ندارد و اگر این موضوع اجرایی نشود حتم به یقین دچار آسیب خواهیم شد.

 وی در پایان در خصوص اهمیت پلی پروپیلن یادآور شد: این محصول پلیمری در صنایع تکمیلی صنعت پتروشیمی جای داشته و ما به علت عقب افتادگی و نادیده گرفتن بخش پایین دستی و تزریق نکردن سرمایه‌گذاری‌های جدید در بخش بالا دستی و میان دستی سهم چندانی در تولید آن نداریم، در حالیکه تقاضا برای آن در بازارهای جهانی بسیار بوده و سرانه مصرف آن در تمامی ابعاد زندگی بشر هر روز در حال افزایش است. 

انتهای پیام/

عقب افتادگی صنعت پتروشیمی ایران در صنایع تکمیلی و پایین دستی