به گزارش گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، امیرحسین زمانینیا معاون امور بینالملل و بازرگانی وزیر نفت درباره موقعیت کنونی صنعت نفت برای جذب سرمایه خارجی تصریح کرد: جذب سرمایه خارجی به چند عامل بستگی دارد. نخست، فضای سیاسی کشور و دوم، قراردادها و نحوه مذاکرات است. من فکر میکنم که هم اکنون ما موقعیت خوبی داریم، درست است که صنعت نفت ایران بیش از ۱۰۰ سال قدمت دارد اما تولید نفت متناسب با حجم ذخایرمان نیست و این موضوع میتواند به فرصتی برای جذب سرمایه تبدیل شود.
وی افزود: جذب سرمایه، رقابتی جدی در دنیا است زیرا مقدار سرمایههای موجود محدود هستند و درخواست برای آنها بسیار است.
معاون وزیر نفت در امور بینالملل و بازرگانی با بیان این که صنعت نفت ایران هماکنون بهترین وضع را برای جذب سرمایه دارد، اظهار کرد: شرکتهای بزرگی علاقهمند به سرمایه گذاری در ایران هستند، روند مذاکرات با شرکتهای خارجی مطلوب است، از این رو امیدواریم در فرصت مناسب به نتیجه برسد.
وی گفت: مذاکره با شرکتهای خارجی برای حضور در صنعت نفت ایران به صورت موازی در حال انجام است، بسیاری از این شرکتها طرح جامع توسعه (MDP) را ارائه دادند یا بهزودی ارائه خواهند داد.
زمانی نیا ادامه داد: اگر مذاکرات فنی به خوبی انجام شود، مذاکرات در بقیه بخشها از جمله مالی با توجه به این که نخستین قرارداد با کنسرسیوم توتال، سیانپیسیآی و پتروپارس برای توسعه فاز ۱۱ میدان گازی مشترک پارس جنوبی امضا شده است زیاد به درازا نمیکشد. بنابراین معتقدم شرکت ملی نفت بهطور حتم موفق به اجرایی کردن برنامه تکلیفی ستاد اقتصاد مقاومتی میشود.
معاون امور بینالملل و بازرگانی وزیر نفت تصریح کرد: نمیتوان گفت با چه شرکتی، اما مذاکره با شرکتهای روس به خوبی پیش میرود و اگر همکاران ما مذاکرات فنی را انجام دهند، انشاءالله ظرف ۲ تا ۳ ماه آینده به نتیجه میرسد.
وی در خصوص واکنش به برخی انتقادها که چرا با وجود استقبال شرکتهای خارجی، تاکنون تنها یک قرارداد امضا شده است، بیان کرد: این موضوع مربوط به محدودیتهای داخلی و فضای سیاست زده ماست که با نفت مخالفتهایی میشود که مبنای واقعی ندارد. در واقع برخی افراد به جای منافع ملی کشور، مسائل حزبی، جناحی و شخصی را مدنظر قرار میدهند که این موضوع فضای آلودهای را به وجود آورده است و گرنه محدودیت خارجی وجود ندارد.
معاون وزیر نفت درباره این که این مخالفتها چه هزینهای به کشور تحمیل کرد، گفت: من همیشه در مجامع جهانی از این مخالفتها به عنوان هزینه مردمسالاری یاد میکنم، در واقع دموکراسی این هزینهها را هم دارد، اما هزینه بزرگی که کشور و وزارت نفت در این مدت پرداخت کرد، طولانی شدن روند انعقاد قراردادهای جدید نفتی و اجماع بر سر آن بود.
زمانی نیا ادامه داد: هزینهها هم حیثیتی است و هم مادی. آمار و ارقامی که مدیران نفتی اعلام میکنند این است که هر روز تاخیر در توسعه میدانهای نفت و گاز کشور میلیونها دلار به کشور ضرر میزند،
معاون امور بین الملل و بازرگانی وزیر نفت درباره این که صنعت نفت چه زمانی به جایگاه واقعی خود میرسد، یادآور شد: اگر وضع به همین منوال ادامه یابد که معتقدم تداوم هم خواهد داشت، صنعت نفت ما ظرف سه تا چهار سال آینده جایگاه واقعی خود را طوری که در شان ایران و ذخایر نفتی کشور باشد، پیدا میکند.
انتهای پیام/