به گزارش خبرنگار فوتبال و فوتسال گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان ؛ تیم فوتبال استقلال سال گذشته تیم جوانی بود که در انتهای فصل با بازی های درخشان و نتایج قابل قبول تا آستانه صدرنشینی و قهرمانی پیش رفت و دست آخر نایب قهرمان شد.
استقلال سابق فقط نیم فصل اول را از دست داده بود و این موضوع به دلیل جوانی بازیکنان و کادر فنی استقلال توجیه داشت و شاید بدبین ترین هوادار استقلال هم با خوشبینانه ترین حالت استقلال را برای فصل بعد در نظر گرفته بود.
چند ایراد اساسی به سر مربی تیم فوتبال استقلال وارد است که در این یادداشت به آن می پردازیم:
1- منصوریان در استفاده از نفرات کادر فنی اشتباهات بزرگی را مرتکب شده است،تیم همراه منصوریان در کادر استقلال اگر چه نام های بزرگی هستند اما در عرصه مربیگری توفیق چندانی نداشته اند.
خرمگاه و علی چینی سال گذشته به تیم استقلال کمک کردند چرا که این تیم در زمین مسابقه یک تیم جوان بود و سابقه کار با جوانان از نکات بارز کادر فنی استقلال بود اما در فصل اخیر محمد نوازی هم به کادر فنی استقلال اضافه شد تا جمع متخصصین کار با جوانان تکمیل شود آنهم درست زمانی که تیم فوتبال استقلال بنا بر حضور برخی بازیکنان با تجربه تیم جوانی محسوب نمی شود.
جپاروف، جباری، رحمتی ، منتظری و در کنار اینها وریا غفوری با تجربه خسرو حیدری و ...بازیکنانی هستند که در طول دوران بازی خود با سر مربیان بزرگی کار کردند که به مراتب از منصوریان بزرگتر بوده اند هم از لحاظ تجربه و دانش مربیگری و هم از نظر اعتباری بار سنگینی روی دوش هواداران و پیشکسوتان بودند.
آیا به اعتقاد آقای منصوریان این کادر فنی می تواند بار فنی و روحی و روانی این بازیکنان بزرگ را به دوش بکشد؟
این اولین اشتباه منصوریان در استقلال مدل 96 است.
2- منصوریان در 2 سال گذشته نشان داد در خرید های استقلال دچار اشتباهات زیادی شده است و این موضوع در سال دوم اگر چه با نام های بزرگی همراه بود اما این روز ها باور کنید هواداران هم می دانند که دیگر نام ها فوتبال بازی نمی کنند و جوان هایی مثل مهدی قائدی استقلال از این جمله بازیکنان است که اگر منصوریان در این 5 بازی به آنها بیشتر میدان می داد امروز شاید جایگاه استقلال در جدول یک رقمی بود.
خرید های ناموفق منصوریان در فصل گذشته و فصل اخیر نشان داد هدف از این خرید ها بیشتر بازی با نام آنها و بدست آوردن دل هواداران است، داریوش شجاعیان ازخرید های خوب استقلال محسوب می شود این بازیکن تنها بازیکنی است که در روز های اخیر در حد خودش نبوده اما از دیگر بازیکنان استقلال بهتر عمل کرده است که در این مورد هم شاید 2.5 میلیارد پولی که استقلال بابت این بازیکن هزینه کرده کمی موضوع را پیچیده تر می کند.
نیمار با یک مبلغ کلان به تیم پاری سن ژرمن رفت و در اولین بازی با عملکرد مناسب نشان داد فرانسوی ها پولشان را بیهوده هدر نداده اند اما به نظر شما داریوش شجاعیان به اندازه 2.5 میلیارد برای استقلال در این 5 بازی مفید بوده است؟
3- قول های بی موقع برای ملی پوش شدن به اعتبار دوستی با کی روش که بعد ها به معضل تبدیل شد و شاید برخی ها را به سوی پرسپولیس روانه کرد چرا که رسیدن به تیم ملی در پرسپولیس ساده تر بود.
4- مهمترین موضوع استقلال در 2 فصل گذشته معضل ژست های سمعی و بصری منصوریان است، سر مربی استقلال در بدترین حالت تیمش لبخند می زند و در اوج هیجان بازی که یک موقعیت مناسب از دست رفته است برای بازیکن به اصطلاح لایک می فرستد!
هنوز یادمان نرفته اصطلاحات ادبی به سبک انگلیسی منصوریان را و البته لعن و نفرین هایی به سبک مادر بزرگ ها که البته از عهده هر سر مربی بزرگی بر نمی آید.
این ها در مورد خصوصیات گفتاری منصوریان است.
اما در کنار زمین بار ها رفتار هایی از منصوریان دیدیم که بیشتر از مهدی قائدی توقع داریم، رفتار های کودکانه و احساسی که از سر مربی استقلال بعید است.
شاید اگر کمی به عقب برگردیم صلابت منصور پورحیدری و ناصر حجازی با فاصله بسیار زیاد از نوع رفتار علی منصوریان تمیز داده شود.
رفتار های عاشقانه با سر مربی تیم حریف دست در دست هم درست زمانی که هواداران از شدت ناراحتی فرباد می زنند و لبخند های گاه و بیگاه علی منصوریان که هر لحظه هیجان و عصبانیت را در دل هوادار شعله ور تر می کند.
چرا راه دور برویم با وجود اینکه پرسپولیس و برانکو رقیب استقلال هستند اما تغییرات رفتار های پیرمرد کروات در کنار زمین با زدن هر گل و خوردن گلی دیگر را حتی با نمای کلوز آپ هم براحتی نمی شود تشخیص داد.
این صلابت سر مربی است که تیم را با صلابت می کند و این نگاه مربی و کلام سر مربی است که انگیزه را و فعل خواستن را در بازیکن زنده می کند.
5- تعویض های علی منصوریان در 2 سال گذشته هیچگاه به دل هوادار ننشسته است، اگر واقع بینانه بحث تعویض های استقلال را بررسی کنیم شاید امتیازی برای آنها قائل نشویم.
قائدی تعویض ثابت علی منصوریان در بازی های اخیر بوده است.
این جوان آینده دار در هر حرکت استادیوم را به وجد می آورد و هراس را در دل مدافعان حریف می اندازد اما روند تکراری تعویض قائدی از حرکات او هم یک کلیشه ساخته است.
اینکه به جای جباری یا جپاروف به زمین بیاید.
منصوریان اما یک حُسن دارد، علی منصوریان از مربیانی است که از صبر بالایی برخوردار است و کمتر مربی پیدا می شود که از تاکتیک صبر برای موفقیت استفاده کند، اما فوتبال روز دنیا و سکو های ملتهب صبرشان به اندازه ظرفیت منصوریان نیست.
برخی مدعی اند استقلال روز های اخیر فقط بد شانس بوده است و فوتبال خوبی ارائه داده است اما به اعتقاد دیگر کارشناسان این بازیکنان اگر به خودی خود هم دور هم جمع شده بودند فوتبالی به مراتب بهتر از این روز های استقلال ارائه می دادند.
6- نشناختن تاکتیک اصلی تیم که هنوز مشخص نیست در بازی های مختلف چه تدابیری برایش اندیشیده شده است و اصلا برای شناخت نفرات اصلی باید تا نیم فصل صبر کرد یا نه اشتباهی است که باز منصوریان را شش تایی کرد..
با این روال موفقیت دور است اما دیر نیست ،تفکرات علی منصور هنوز جا برای تغییر دارد.
انتهای پیام/
افتخار میکنم که پرسپولیسی هستم
هستم ولی امیدوارم استقلال به اوج خودش برگرده
هستم ولی امیدوارم استقلال به اوج خودش برگرده
لطفا حمایتش کنیم
یاشاسین برانکوووو یاشاسین علی دااااااااییییییی
منصوریان نتیجه نگرفته درست،ولی قرار نیس بخودتون اجازه بدین در یه فضای عمومی اینجوری نقدش کنین
آیا این واقعا میتونه یه نقد سازنده باشه؟؟؟
ا
من مطمئنم امسال استقلال يكي از مدعي هاي قهرمانيه.