به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گاهی که دلمان اندکی آرامش می‌خواهد به سراغ شعر می‌رویم و در این هنگام است که یا در فضای مجازی جستجو می‌کنیم یا کتابی را انتخاب کرده و مطالعه می‌کنیم. چقدر شعرهایی که در فضای مجازی می‌خوانیم به همان شاعری تعلق دارد که در پایان شعر نام آن نوشته شده است. گاهی باید با دیده تردید به شعرهای منتشر شده نگریست و در برابر نام صاحب آن علامت سوال قرار داد. سال گذشته بود که شعری ضعیف در فضای مجازی به نام فاضل نظری منتشر شد و وقتی آن را خواندم علامت تعجبی در برابر آن قرار دادم. این مسئله برای شاعران دیگر هم پیش می‌آید و شاهد آن هستیم که شعرهایی ضعیف را به نام بزرگان منتشر می‌کنند.
انتشار شعرهای ضعیف به نام بزرگان آن هم برای مردم امروز که اطللاعات خود را از طریق فضای مجازی کسب می‌کنند مضر خواهد بود و در نهایت به نفع ادبیات تمام نمی‌شود. این کار در ادبیات ما سابقه دارد و شاهد این هستیم که در گذشته آثاری ضعیف به نام خیام منتشر می‌شد. آن‌ها برای به دست آوردن نام و آوازه‌ای و دیده شدن شعرشان این کار را انجام می‌دادند.
حالا تنها فضای مجازی نیست که شعری ضعیف را به نام شاعری بلندپایه منتشر می‌کند بلکه کتاب‌های آموزشی هم این کار را انجام می‌دهند. انتشارات گاج شعری ضعیف را به نام قیصر امین‌پور در کتاب خود منتشر کرده است. گویا مولف این کتاب برای یافتن شعر سراغ فضای مجازی رفته و از این منبع استفاده کرده است. بارها و بارها اساتید رشته زبان و ادبیات فارسی اینترنت را منبع مطمئنی برای پایان‌نامه‌های این رشته ندانستند و گفتند اینترنت منبع درستی برای این رشته نیست. آن وقت مولفین کتاب‌های درسی سراغ اینترنت می‌روند و از آن استفاده می‌کنند. گویا اساتید زبان و ادبیات فارسی از انتشار شعر ضعیف به نام شاعری بلند پایه در این فضا آگاه بودند.
یک سوی انتشار شعری ضعیف به نام قیصر امین‌پور در کتاب کمک آموزشی گاج به مولف برمی‌گردد. این فرد تسلطی در زمینه ادبیات فارسی نداشته و بدون تسلط کافی دست به قلم برده است. سوی دیگر آن به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و اداره کتاب آن بازمی‌گردد که بدون آگاهی از درستی مطلب مجوز انتشار کتاب را داده است. انتشار این مطلب در کتاب کمک درسی به معنای دادن اطلاعات نادرست به دانش‌آموز است. این مطلب در ذهن وی جایگیر می‌شود و می‌آموزد هر شعر ضعیفی را تنها به دلیل وجود یک مصراعی از قیصر امین‌پور یا هر شاعر بلند‌آوازه دیگر، به این شاعران نسبت دهد.
مولفان کتاب‌های کمک درسی باید نسبت به مطلبی که در کتاب خود می‌نویسند حساس باشند و هیچ مطلبی را بدون مطالعه در منبع در کتاب خود منتشر نکنند. اگر همین مولف کتاب کمک آموزشی گاج یک بار کتاب قیصر امین‌پور را خوانده بود و برای آوردن مثال یک بار به یکی از مجموعه‌های شعر او مراجعه می‌کرد، چنین اتفاقی رخ نمی‌داد. در صورتی که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یا ناشر کتاب حساسیت و تیزبینی بیشتری داشتند و همان گونه که روی تک تک کلمات کتاب حساسیت دارند روی سندیت مطالب گفته شده در آن هم توجه می‌کردند شاهد چنین اتفاقی نبودیم.
در پایان باید گفت؛ مولفان کتاب‌های کمک درسی از اینترنت به عنوان منبع در رشته زبان و ادبیات فارسی استفاده نکنند حتی شعرهایی را که به نام شاعری در این فضا منتشر می‌شود در کتاب‌های خود برای مثال نیاورند. چه بسا شعری را منتسب به شاعری به اشتباه در این فضا منتشر کنند.
انتهای پیام/
برخی اشعار منتسب به شعرا در فضای مجازی سندیت ندارند
