به گزارش باشگاه خبرنگاران، زائران ایرانی كه زمینی وارد سوریه می شوند پس از طی مسیر 35 كیلومتری مرز تركیه تا حلب، ساعاتی را در محلی به نام مشهد النقطه در شهر حلب حضور یافته و ضمن زیارت، عزاداری ، اقامه نماز جماعت ، صرف غذا و استراحت به مسیر 385 كیلومتری خود تا دمشق ادامه می دهند.

در این محل كه به نام راس الحسین (ع) نیز شناخته می شود ، سنگی سفید قرار دارد كه قسمت های زیادی از آن خونی و به رنگ قرمز تیره است و در این ارتباط دو روایت مختلف وجود دارد.

بر اساس برخی اسناد و روایت ها در سال 61 هجري كه امام حسین (ع) به شهادت رسید و سر مبارك ایشان همراه با برخی شهدای كربلا بر سر نیزه ها شد تا همراه با اسرای كربلا به شام منتقل شود ، افراد در مسیر خود برای استراحت وارد حلب شدند.

در جریان حضور اسرا و لشكریان یزید در شهر حلب سر مبارك امام حسین (ع) بر سنگی در نزدیك كوه 'الجوشن' در شهر حلب قرار داده شد و قطره اي از خون امام (ع) بر روی آن جاري و به همین علت در آنجا مسجدي به نام 'مسجد النقطه' ساخته شد.

در برخی كتاب هاي تاریخی ذكر شده است كه 'سیف الدوله حمداني' این مسجد را در آن مكان ساخت و در زمان 'سلوجوقیان ' و 'ایوبیان' بازسازي شد.

در اواخر 'امپراتوري عثماني' در سال 1920 میلادي ( 1299 )انفجاري مهیب در اثر قرار دادن ذخیره مهمات در آن رخ داد و براي حفاظت از این سنگ آن را به 'مشهد المحسن' انتقال دادند.

این مسجد تا سال 1960 میلادي (1339 )همچنان ویران باقي ماند تا این كه برخی از مراجع عالي شیعه همت گمارده و با همكاری برخی طرف های سوری آن را بازسازي كردند و سنگ خونین را به محل قبلی خود بازگرداندند.

بر اساس یك روایت دیگر هنگامی كه اسرا و سرهای مبارك شهدای كربلا از سرزمین عراق به حلب رسیدند ، كاروان برای استراحت در كنار كوهی به نام جوشن متوقف شد و نگهبانان و حاملان سرهای مقدس نیز به استراحت پرداختند و سر مبارك امام حسین (ع) را بر روی سنگی قرار دادند .

هنگام طلوع آفتاب كه سر ایشان را برداشتند چند قطره خون آن حضرت بر روی سنگی كه قرار داشت ، جاری شد و پس از حركت كاروان مردم حلب از این مساله با خبر شده و اطراف آن قطرات خون جمع شده و به عزاداری و شیون و زاری پرداختند.

بر اساس برخی روایات همه ساله در روز عاشورا خون موجود بر روی این سنگ می جوشید و این موضوع توجه بسیاری از مردم حلب را به خود جلب كرده بود تا این كه ' ولید ابن عبدالملك بن مروان اموی ' دستور انتقال سنگ را از آن نقطه داد و سنگ در زمان 'سیف الدوله حمداني' بار دیگر به محل خود بازگردانده شد.

بر اساس یك روایت دیگر پیشتر در محل مشهد النقطه كنونی كلیسایی وجود داشت كه هنگام انتقال سرهای شهدای كربلا به شام، اعضای كاروان در این محل استراحت كردند و سر مبارك امام حسین(ع) و اسرای كربلا در این محل برای مدت كوتاهی نگهداری شد.

در این كلیسا یك راهب مسیحی اقامت داشت كه مشاهده كرد از سر مبارك امام حسین (ع) نوری به آسمان بر می خیزد. وی با اصرار فراوان و دادن مبالغ زیادی پول موفق شد تا برای مدت كوتاهی سر امام حسین (ع) را به امانت بگیرد، و پس از غسل و شستشوی سر آن را روی سنگی كه اكنون در داخل ضریح در مشهد النقطه است ، قرار داد.

این راهب پس از نجوا و راز و نیاز با سر مبارك امام حسین (ع) ، شهادتین خواند و مسلمان شد.

در دامنه كوه جوشن در شهر حلب و در نزدیك مشهد النقطه همچنین قبری به نام محسن بن الحسین (ع) وجود دارد.

گفته شده است كه هنگام عبور كاروان اسرا، بر اثر فشارهای روحی و بعد مسافت و سختی راه و دیگر مشكلات پیش آمده برای همسر گرامی امام حسین (ع) ، فرزند ایشان به نام محسن در این محل سقط و همانجا دفن شده است.

اكنون غیر از برخی زایران ایرانی كه از طریق مرز زمینی به سوریه سفر می كنند، زایران و اعضای كاروان هایی كه به صورت هوایی وارد سوریه می شوند به دلیل بعد مسافت و دوری مسیر دمشق تا حلب (400 كیلومتر) نمی توانند در این محل حضور یافته و آن را زیارت كنند.

در حال حاضر با توجه به برخی ناآرامی ها در سوریه سفر زایران به صورت زمینی نیز كاهش یافته و بیشتر هوایی شده است و روی همین اصل زایران موفق به زیارت این مكان شریف نمی شوند.

در اطراف مشهد النقطه اقداماتی مانند ساخت هتل برای اقامت زایران ایرانی در صورت گرفته ولی هنوز عملیات ساختمانی آن به پایان نرسیده است .

در حلب و حوالی آن علاوه بر مسجد النقطه، اماكن دیدنی دیگری مانند مسجد جامع حلب و مسجد فردوس وجوددارد كه دارای جاذبه های خاصی است.

قبر حضرت ذكریا (ع) از پیامبران الهی نیز در مسجد جامع حلب است و این مسجد پس از مسجد جامع دمشق بزرگ ترین مسجد در نوع خود است./ی2