عبدالصمد ابراهیمی سخنان خود را این گونه آغاز کرد: اينكه سيدجلال حسینی برای رساندن صدای بازيكنان به گوش مسئولان، در حين بازی به تلويزيون رفته بود نشان می دهد نبايد اتفاقات اخير را ناديده گرفت و تيم و باشگاه با مشكلاتی جدی مواجه هستند.

طاهری هم به دفعات از پرونده ها و احكام قطعی و بدهی ها گفت و خواستار حمايت هواداران شد.

در اين ميان مصاحبه های بعد از بازی بازهم رنگ و لعاب حاشيه ای داشت.

متاسفانه اين كوره آتش روشن شده و هربار بيشتر در آن می دمند و آنكه می سوزد پرسپوليس است.

بازيكن برای تسويه مطالباتش دست به دامان رسانه شده و آتشی برافروخته است. كسی منكر اينكه يا نبايد قراردادی را منعقد کرديا اگر قراردادي بسته شد بايد به آن پايبند بود نيست اما  آيا كشاندن دعوای خانوادگی به رسانه راه حل مناسبی است؟

در سوی مقابل رسانه ای به نقل از يك مدير باشگاه عليه سرمربی و دو بازيكن تيتر زده است.اگر اين تيتر و نقل و قول كذب است چرا كسي تكذيب نكرده و واكنشی جدي نشان نداده و اگر صحت دارد بايد اين سئوال را اين بار خطاب به باشگاه پرسيد كه ماحصل كشاندن دعوای خانوادگی به رسانه چيست؟ نقل قول با هويت نامعلوم و مجهول آيا پرسپوليس را به سرمنزل مقصود می رساند؟

تعارف را كنار بگذاريم.اين همه حاشيه و حرف و حديث اگر مديريت نشود كار را روز به روز سخت و سخت تر خواهد كرد. امروز اين دريا متلاطم است و ناخدايی در دريای متلاطم با سكانداری كشتی در روزهای آرام تفاوت دارد.

بازيكنان هم بدانند روزگاری در همين پرسپوليس دريافت ٤٠ درصد مطالبات در يك فصل اتفاق مهمی بود. روزهای پايانی فصل سيزدهم ليگ برتر را به شخصه از نزديك و از درون تيم ديده ام. روزهايی كه رويانيان درگير پرونده های قضايی شد و تيم فرياد رسی نداشت. آن روزهايی كه در فلان هتل بهمان شهرستان تيم می خواست به ورزشگاه برود و هتلدار اجازه خروج را نمی داد تا مطالبات هتل تسويه و پرداخت شود. روزهايی كه پزشك تيم براي خريد وسايل ضروري پزشكی مانند چسب و بانداژ معطل می ماند. روزهايی كه علي دايی  برای  تامين پول سفرها و پاداش ، سفری ٢٤ ساعته به امارات داشت تا از دوستانش كمك مالی بگيرد. روزهايی كه تنها پاداش نايب قهرمانی تيمی كه با كسر امتياز و گل با دست فولاد جام را از دست داده بود را حسين هدايتي با دعوت در يك رستوران پرداخت كرد و تيم هيچ مدير و تصميم گيرنده ای نداشت.

منكر اين نيستيم كه بازيكن بايد پولش را بگيرد اما از واقعيت نبايد گريزان بود كه با حجم بالای بدهی ها ممكن است به همین زودی  فيفا و اي اف سي تصميماتی بگيرند كه سرخابی ها به خاطره ای تبديل شوند.خارج از مرزها كسی با ما تعارف ندارد.

درون خانواده مان هم هر روز شرايط مالی مطلوب نيست و روزهايی وجود دارد كه بايد دارايی خود را مديريت كرده و با قناعت پيش برويم. باشگاه هم فرقی با خانواده ندارد.دولت كه كمك نمی كند از حق پخش هم خبری نيست.هر چه هست و نيست را كمك های مردمی و اسپانسر تامين مي كنند.
بازيكنان عمدتاً آپشن های تشويقی در قرارداد داشته اند.در طول فصل مطالبات شان به صورت درصدی بر پايه مبلغ قرارداد پرداخت شده و آپشن ها براي پايان فصل تجميع شده اند كه رقم كمی هم نيست. جذب بازيكن جديد و تقويت تيم هم هزينه جداگانه ای را می طلبد و پيش پرداخت فصل جديد بازيكنان قبلی هم مزيد بر علت شده تا مشكلات مالی بيشتر به چشم بيايد.

البته باشگاه در اين مدت به هردليلی شفاف سازی مالی انجام نداده است. اين موضىوع به معنای خدای نكرده سواستفاده نيست بلكه بيان اينكه چه مبلغي به باشگاه آمده و درچه مسيری هزينه شده همگان را مطلع می سازد كه امروز فلان مقدار دارايی وجود دارد و نبايد توقع بيش از اين داشت.

مطلبم طولانی شد اما اميدوارم اين آتش همين امشب خاموش شود.چشم های پرسپوليس دارد با اين دودها می سوزد.

 

انتهای پیام/