به گزارش خبرنگار حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ موضوع برنامه شب گذشته دورهمی مشاوره و مشورت کردن بود و مهران مدیری با این موضوع استندآپ خود را اجرا کرد و بعد از اجرای گروه نمایشی دورهمی، پرویز پورحسینی یکی از بزرگان سینما به عنوان مهمان برنامه به روی صحنه آمد.
در قسمتی از این برنامه مهران مدیری در حین گفتگو با پورحسینی از نون خشکیهای مزاحم در خیابان گفت که خواب را از هر کسی میگیرد و پورحسینی برای کمک به مجری دورهمی تماس با شماره 137 را توصیه کرد.
وی در خصوص دوران کودکی خود گفت: من به دلیل شرایط خاص زندگی مجبور بودم بعد از مقطع ششم ابتدایی کار کنم. در 12 سالگی پدر خانواده شدم و همزمان کلاسهای شبانه میرفتم و در کلاسهای استاد سمندریان برای بازیگری هم شرکت میکردم. 10 سال بعد دانشکده هنرهای زیبا رفتم. دهه 50 که دوره طلایی هنر ایران بود برای من هم پر از تجربه و خودسازی بود. من هیچ وقت یک مکان باقی نماندهام مدتی هم در اداره تئاتر، کارگاه نمایش و تئاتر شهر بودم.
این بازیگر 76 ساله سفارشی به جوانها کرد و گفت: در این دورهای که هستید میتوانید خودتان، بدنتان و ذهنتان را بسازید.
او از هم دورهایهایش که به سطوح بالا رسیدند، سعید پورصمیمی و اسماعیل محرابی را نام برد و یادی از داریوش اسدزاده کرد.
مدیری یکی از درخشانترین مقطع کاری پورحسینی را همکاری با پیتر بروک نام برد. پورحسینی در این خصوص گفت: بله برای من یک شانس به حساب می آمد و قرار بود در شیراز در یک نمایش کار کنیم اما من در کارگاه او در لندن شرکت کردم.
بازیگر سریال «مریم مقدس» در رابطه با تئاتر دهه شصتی «ماهان کوشیار» گفت: این تئاتر از حکیم نظامی برداشته شده بود و نمونهای بود که نشان میداد ما میتوانیم از ادبیات خودمان برداشتهای دراماتیک داشته باشیم.
او در خصوص کارهای خود گفت: من در کارهایم به نتیجه کار فکر میکنم، مثلا «باشو غریبه کوچک» پیام انسانی داشت. «طلسم» را به دلیل بازی متفاوتی که داشتم، دوست دارم. همچنین «ایستگاه» کاری از یدالله صمدی و«شب حادثه» سیروس الوند که در تمام طول فیلم میلنگیدم.
پورحسینی در پاسخ اینکه آیا عاشق شده است، گفت: در جوانی گاهی اتفاق میافتاد عاشق بشوی ولی حیا باعث میشد که نتوانی به زبان بیاوری. مادر پسرم همکار من در یک گروه دیگر بود که به دیدن تئاترهای من میآمد. او در سال 74 فوت کرد و پسرم پورنگ حاصل این ازدواج است که در اکوتوریسم فعالیت میکند.
این بازیگر نکاتی درباره رعایت قوانین، حق تقدم و فاصلهها در رانندگی گفت و اشاره به این موضوع کرد که چرا همگی با هم آخر هفتهها به تعطیلات و شمال میرویم؟!
مهران مدیری راجع به امرار معاش آدمهای حرفه بازیگری، کمبودهایی که وجود دارد و کم اهمیت تلقی کردن مسئولان از پورحسینی پرسید که در این موضوع چه صحبتی دارید؟ و او در پاسخ گفت: ما که بدنه این حرفه هستیم به جزء چند سوپراستار که ما را با آنها مقایسه میکنند؛ حقوقهای منطقی میگیریم و گاهی از 12 ماه، دو ماه یا نه ماه کار میکنیم.
وی درباره مافیا و روابط در سینمای ایران گفت: درباره روابط خیلی حرف میزنند ولی کار ما دلی است. کارگردانی که با بازیگری کار کرده ترجیح میدهد با همان کسی که تجربه کار با او را دارد، کار کند اما اشکالی که وجود دارد این است که بیشتر نقشها را دستیاران کارگردانها پیشنهاد میدهند که آنها نیز نباید پیشینه آدمها را فراموش کنند و بازیگرانی که در خانه بیکار هستند را دعوت کنند.
پورحسینی در پاسخ به این پرسش که آیا احساس خوشبختی میکند، گفت: بله. از قیافهام معلوم نیست؟! ذهن من چیزهای بد را پس میزند. این بر اثر تلقین یا هر چیز دیگری بوده نمیدانم ولی بدیهای دیگران را فراموش میکنم.
وی به موزه دورهمی تابلوی رنگ روغن قدیمی خانه خود را هدیه کرد.
مهران مدیری در پایان درباره این بازیگر پیشکسوت گفت: پرویز پورحسینی بازیگر مهربان، دوست داشتنی و شریف با کارنامه قابل دفاع و درخشان چه در سینما چه تئاتر و چه تلویزیون هستند.
انتهای پیام/
البته منظور ایشان "نون خشکی" نبود و حتی اسمی هم از "نون خشکی" نیاوردند!!!! منظور ایشان "وانتی ها" و "سمساری های متحرک پرصدا" بود که انواع وسایل خانه را صدا می زنند!!! مردم دیگر متوجه شده اند که نون خشک را از مبدأ جداگانه نگه دارند و خودشان آنرا به مراکز پسماند تحویل بدهند .... چونکه نگاه اکثر مردم ما به نون خشک نگاه ارزشی است و محترمانه است.
همه ما هم در محله هایمان روزی صدها وانتی میبینیم که با بلندگوهای عجیب و غریب شان آرامش را از ما می گیرند.... اگر روزی یک یا دو وانت هم عبور کند مشکلی نیست، اما گاهی اوقات (بخصوص روزهای پنجشنبه و جمعه) می بینیم ده ها وانتی پشت سر هم به کوچه می آیند و با صداهای دلخراشی آهن پاره و یخچال و تلویزیون سوخته و غیره را برای خرید صدا می زنند.