به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛فردی از امام صادق (ع)در مورد جمله یک ساعت اندیشیدن بهتر از شب زنده داری است پرسید و آقا پاسخ داد:انسان به ویرانه یا خانه ای بگذرد و بگوید:کجایند ساکنان تو؟ کجایند بانیان تو؟ تو را چه شده؟ چرا سخن نمی گویی؟

آیت الله مجتهدی تهرانی(ره) در شرح این حدیث می گوید:تفکر بسیار مهم و حیاتی است.در روایت آمده است بیشترین عبادت ابوذر اندیشیدن و عبرت گرفتن بود.ابوذر بیشتر اوقات در گوشه ای می نشست و با خود فکر می کرد که من کجا بودم.به کجا آمده ام و کجا خواهم رفت.

ایشان در ادامه می گوید:گاهی اوقات در گوشه ای بنشینید و صدبار با خودتان بگویید:من کی هستم؟ آیا تا به حال این سوال را از خودتان پرسیده اید؟ ما خودمان را نمی شناسیم.نمی دانیم کی هستیم.مثل غریبه ای که به انسان برخورد می کند و می گوید:آقا من شم را به جا نمی آورم، ما هم خودمان را به جا نمی آوریم.پس باید گهگاهی با خودمان خلوت کنیم و این سوالات را از خود بپرسیم.

مرحوم مجتهدی در ادامه می افزاید:اگر بتوانی اثر فکر کردن خودت را پیدا کنی، آن وقت نماز شب خواندن دیگر هیچ کاری ندارد.با فکر کردن قلب انسان باز می شود.امام علی می فرماید:با تفکر قلبت را بیدار کن و سپس پهلویت را از بستر خواب دور کن.

منبع:کتاب احسن الحدیث، ص144

انتهای پیام/

تفکردرکلام امام صادق(ع)