وی افزود: کاوش و گمانه‌زنی در محوطه بازه‌هور به‌همت گروهی از کارشناسان باستان‌شناسی دانشگاه تهران، پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری و اداره‌کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان خراسان‌رضوی انجام شد.

سرپرست هیئت کاوش و گمانه‌زنی در محوطه بازه‌هور شهرستان مشهد گفت: آثار مکشوفه نشان می‌دهد که این بنا همانند سازۀ چهارطاقی با بهره‌گیری از سنگ و گچ ساخته شده و از مساحتی بالغ بر ۲۵۰ مترمربع برخوردار بوده است.

خانیکی افزود: علاوه بر کاوش جبهه شرقی چهارطاقی، بخشی از برنامه فصل جاری به تعیین عرصه محوطه استقراری اختصاص یافت که در جنوب چهارطاقی بازه‌هور گسترده شده است.

وی گفت: در نتیجه مطالعات آرکئوژئوفیزیک توسط دکتر کوروش محمدخانی و ایجاد ۱۲ گمانه پیرامون محوطه مزبور، مشخص شد این محوطه دارای وسعتی در حدود ۱۰ هکتار بوده و شامل فضا‌های مسکونی و قبرستان‌هایی متعلق به دوره ساسانی و اوایل دوران اسلامی است.

وی افزود: در آخرین مرحله از برنامه فصل جاری، با بهره‌گیری از اصول حفاظت اضطراری، ستون‌ها و دیوار‌های مکشوفه با استفاده از دیوارک‌های آجری حفاظت و سطح گمانه‌ها با خاک نرم و شن پوشش داده شد.

سرپرست هیئت کاوش و گمانه‌زنی در محوطه بازه‌هور شهرستان مشهد با اشاره به تحقیقات متعددی که در یک قرن اخیر درباره چهارطاقی بازه‌هور صورت گرفته است، گفت: برای اولین بار کاوش‌های باستان‌شناسی در سال ۱۳۹۳ نقشۀ اصلی این بنا را آشکار ساخت و به شناسایی بخشی از یک بنای باشکوه در جانب شرقی چهارطاقی منجر شد.

لباف خانیکی افزود: به‌دنبال کشفیات فصل نخست کاوش، مطالعات باستان‌شناسی در فصل جاری بر جبهۀ شرقی چهارطاقی تمرکز یافت.

وی چهارطاقی بازه‌هور را بنایی متعلق به دورۀ ساسانی دانست و گفت: این اثر که به‌عنوان نخستین اثر استان خراسان، به سال ۱۳۱۰ خورشیدی در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده، یکی از معدود بنا‌های باقی‌مانده از دوران پیش از اسلام در حوزه فرهنگی شرق ایران به‌شمار می‌رود.

سرپرست هیئت کاوش و گمانه‌زنی در محوطه بازه‌هور شهرستان مشهد افزود: آثار و شواهد سطحی در اطراف بنای چهارطاقی بازه‌هور نشان می‌دهد که این اثر، بنای منفردی نبوده و سازه‌هایی در جبهه جنوبی و شرقی آن وجود داشته است.

انتهای پیام//ف. ج