محمد یکرنگ‌نیا دانشجوی دوره دکتری مهندسی عمران دانشگاه صنعتی شریف در گفت و با خبرنگار  حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان گفت: در حال حاضر تمامی آزمایش‌های زلزله در محیط‌های آزمایشگاهی و بر روی اجزای مختلف سازه‌ها مانند دیوار، ستون و تیر انجام شده است این در حالی است که این نوع آزمایش‌ها در کشور تاکنون بر روی ساختمان‌های واقعی اجرایی نشده است.

وی ادامه داد: در زمان وقوع زلزله مهمترین ضعف این نوع سازه‌ها جدا شدن آجر‌های دیوار‌ها از یکدیگر است ضمن آنکه ترک‌های ایجاد شده عریض شده و در نهایت ساختمان یکپارچگی خود را از دست می‌دهد به‌گونه‌ای که بخش‌های مختلف ساختمان به بیرون پرتاب و در نهایت منجر به ریزش کامل ساختمان می‌شود.

دانشجوی دانشگاه شریف ظرفیت جابه‌جایی این جک را ۳۰ سانتیمتر ذکر کرد و ادامه داد: این جک با یکسری اجزای رابطی به بام نمونه ساختمان متصل شد و زمانیکه در جک تحریکی صورت می‌گیرد، به سازه فشار وارد می‌کند و آن را جا به‌جا می‌کند.

یکرنگ نیا افزود:نتیجه این ساختمان‌ها آن می‌شود که در زمان رخداد زلزله‌های متوسط و شدید این کلاف‌ها باعث می‌شود که دیوار شکل خود را حفظ کند هر چند که در این دیوار‌ها ترک ایجاد می‌شود، اما این کلاف‌ها اجازه نمی‌دهند که این ترک‌ها عریض شوند.

وی با بیان نحوه شبیه‌سازی زلزله بر روی این سازه پرداخت و تصریح کرد: برای این منظور کفی قوی با شمع‌های بتن مسلح ایجاد کردیم که دارای سختی زیادی است و بر روی این کفی قوی یک سازه فولادی بنا کردیم و ضمن آنکه جک هیدرولیکی با ظرفیت ۲۰۰ تن نصب شد.

دانشجوی دانشگاه شریف یادآورشد: ما باید از میان این روشها، مناسب‌ترین روش را برای مقاوم‌سازی ساختمان‌های موجود در کشور انتخاب کنیم ضمن آنکه مؤثر بودن، سادگی در اجرا و توجیه اقتصادی این روش‌های منتخب را باید مد نظر قرار دهیم.

انتهای پیام/