آیا اتوفیستر ۸۰ ساله مربی توان‌مندی است؟

در ماه عقرب سال گذشته در حالی‌که تیم ملی فوتبال کشور روند رو به رشدی را با پیتر شگرت مربی کروات خود طی می‎کرد، به یک‌باره خبر اخراج این مربی کارکشته و شدیداً متعصب تیم ملی فوتبال افغانستان منتشر شد. شگرت به باور بسیاری از فوتبال‌دوستان در افغانستان حتا بیشتر از مردم کشور، نسبت به این تیم عشق و تعصب ویژه‌ای داشت.

آقای شگرت با انتشار متنی در صفحه فیس‌بوک خود پرده از یک‌سری زد و بندها برداشت، زد و بندهایی که تیم ملی کشور را به زانو درآورده و کمتر کسی نیز در میان نابه‌هنجاری‌های سیاسی جاری کشور به کمک این مشکلات شتافته است.

کسانی‌که با فوتبال آشنایی دارند در باره‌ی صلاحیت‌های مربیان فوتبال نیز می‌دانند که مربیان حق دارند کسی را به تیم ملی دعوت کنند که به او باور دارند. آن‌گونه که آقای شگرت می‌گوید، روزی که تیم ملی فوتبال افغانستان در ماه عقرب سال گذشته قصد سفر به شهر دوشنبه تاجیکستان را داشت به سیدعلی رضا آقازاده صحبت کرده و به او گفته است که نمی‌خواهد اسلام‌الدین امیری را با خود به تاجکستان ببرد، به گفته او، آقای شگرت گفته بود که علاقه نداشت تا بازیکنان حاشیه‌ساز مثل امیری را دوباره به تیم ملی بیاورد.

آقای شگرت در ادامه گفته بود: «ما بدون اسلام امیری هشت بازی رسمی انجام دادیم که در شش تای آن پیروز شدیم، از همه مهم‌تر این‌که برای اولین بار در تاریخ تیم ملی فوتبال افغانستان به مرحله سوم مقدماتی جام ملت‌های آسیا صعود کردیم، هم‌چنان بازیکنانی خوبی را در لیگ برتر افغانستان و سایر نقاط جهان شناسایی نمودیم.»

آقای شگرت مدعی است که به همین دلیل از تیم ملی فوتبال کنار زده شده است. هر چند مسوولان فدراسیون فوتبال این ادعای آقای شگرت را رد کردند، اما چندی بعد مرد کهن‌سالی به اسم اتوفیستر را به عنوان مربی تیم ملی فوتبال افغانستان تعیین کرده و هدایت این تیم را به او سپردند.

در زمانی که شگرت رهبری تیم ملی را بر عهده داشت، بسیاری از کارشناسان فوتبال خط حمله افغانستان را خط حمله‌ای زهردار و خطرناک می‌دانستند. افغانستان در بازی‌های جنوب آسیا با رهبری آقای شگرت ۱۵ گل به ثمر رساند و ۳ گل دریافت کرد، اما نایب‌قهرمان شد، این تیم تنها در دو بازی با جاپان و هند شکست خورد.

اتوفیستر هر چند کارنامه درخشانی را در تاریخ مربی‌گری‌اش به ثبت رسانده، اما از آن‌جایی که از او سن‌وسالی گذشته، کمتر کسی باور دارد که وی بتواند فوتبال افغانستان را رهبری کند. آقای فیستر مربی‌گری تیم‌های ملی فوتبال کامرون و توگو را نیز در کارنامه خود ثبت دارد.

بیش از یک دهه قبل زمانی که ایران در تلاش جذب یک مربی خوب برای تیم ملی کشورش بود، یکی از گزینه‌های انتخابی‌اش اتوفیستر بود اما آن کشور در آن زمان از ادامه مذاکره با آقای فیستر سر باز زد. ایران با انتخاب مربی جوانی به اسم کارلوس کی‌روش ساعاتی پیش از باخت تیم ملی فوتبال افغانستان به کمبودیا به عنوان نخستین تیم آسیایی و دومین تیم جهان، بدون حتا یک گل خورده به رقابت جام جهانی سال ۲۰۱۸ روسیه راه پیدا کرد.

حالا انتقادها به ویژه در شبکه‌های اجتماعی بر فدراسیون فوتبال افغانستان بالا گرفته و فوتبال‌دوستان کشور خواستار برکناری فیستر و بازگشت پیتر شگرت به عنوان سکان‌دار تیم ملی فوتبال‌اند. حتا بسیاری‌ها با راه‌اندازی کمپین (#شگرت_را_برگردانید) فدراسیون فوتبال افغانستان را تحت فشار قرار دادند.

زد و بندها در فدراسیون فوتبال و تأثیر آن بر تیم ملی

کمتر کسی قهرمانی تیم ملی فوتبال افغانستان در بازی‌های جنوب آسیا را فراموش کرده‌است، اتفاقی که برای نخستین بار یک‌صدا مردم افغانستان را به خیابان‌ها کشاند تا یکی از محدودترین شادی‌های مردم این کشور جهانی شود. اما حالا پس از گذشت چند سال از آن رویداد، نه تنها تیم ملی فوتبال قدرتمند، منسجم و یک‌دست وجود ندارد، بلکه اختلاف درونی در فدراسیون فوتبال افغانستان نیز جلو روند رو به رشد تیم ملی کشور را گرفته است.

فدراسیون فوتبال افغانستان حتا نتوانسته است که انتخابات این نهاد را برگزار کند تا جایی‌که فدراسیون جهانی فوتبال یا فیفا از فدراسیون فوتبال افغانستان خواست که انتخابات‌اش را به تعویق اندازد تا اوضاع برای یک انتخابات شفاف مساعد شود. فدراسیون جهانی فوتبال معتقد است که مدیریت امور فدراسیون فوتبال افغانستان به صورت مستقلانه نیست و با مداخله طرف‌های سوم، به پیش می‌رود.

این فدراسیون هشدار داده است: «هرگونه تخلف و ناتوانی، برای به‌جا آوردن این امر، می‌تواند باعث وضع تحریم‌ها، مطابق به ماده‌های اساس‌نامه فیفا، در برابر فدراسیون مذکور گردد.»

تا اکنون تاریخ برگزاری انتخابات فدراسیون فوتبال افغانستان مشخص نیست و فیفا نیز به دلایل مختلف از جمله ناامنی‌ها در کشور هنوز نه تصمیمی برای فرستادن ناظران خود به کابل گرفته و نه هم تاریخ جدیدی را برای انتخابات مشخص کرده است، به این ترتیب، سرنوشت شیران خراسان در فضای ملتهب سیاسی کشور در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

از سویی هم هالند پروری تیم ملی، روابط انوش دستگیر کمک مربی تیم ملی با برخی از بازیکنان لژیونر و نفوذ بر انتخاب بازیکنان و استفاده‌نکردن از بازیکنان داخلی در ترکیب تیم ملی نیز مورد انتقاد فوتبال‌دوستان در افغانستان قرار دارد. به هر ترتیب به نظر می‌رسد که جشن‌های شادی مانند شب قهرمانی تیم ملی فوتبال افغانستان در مسابقات جنوب آسیا، با وجود این مشکلات، دیگر تکرار نشود.

انتهای پیام/

برای اطلاع از آخرین اخبار افغانستان به کانال تلگرامی ما بپیوندید