وی ادامه داد: متاسفانه هنوز اسپانسری برای این رقابت‌ها پیدا نشده است. دلیل اصلی پیدا نشدن حامی مالی برای فدراسیون و رشته چوگان، ناشناخته بودن این ورزش است. در ایران افراد بسیار محدودی چوگان را می‌شناسند و کسی حاضر نیست در این رشته سرمایه‌گذاری کند.

وکیل گیلانی در پایان گفت: دریک برنامه زنده تلویزیونی حدود 100 نفر در محل ضبط برنامه‌ نشسته بودند. وقتی مجری از آنها سوال کرد چه کسی چوگان را می‌شناسد، تنها دو، سه نفر دستشان را بالا بردند و اعلام کردند این ورزش را می‌شناسند. به همین دلیل چون چوگان طرفدار ندارد کسی حاضر به اسپانسرشدن نمی‌شود. مذاکرات خوبی با مترو صورت داده‌ایم و تصاویر چوگان از مانیتورهای موجود در این وسیله حمل و نقل عمومی پخش می‌شود. مذاکراتی را با شهرداری و آموزش و پرورش هم برای توسعه و شناخته شدن این ورزش انجام داده‌ایم.