در ابتدای برنامه عبدالله روا از برد تیم والیبال ایران در مقابل آرژانتین خبر داد و به بازیکنان تیم والیبال کشورمان تبریک گفت. خانم ناهید قربانی هم به سوال پیامکی برنامه و خواندن برخی نظرات ارسالی مخاطبان به پیامک 30000214 پرداخت.
در بخش «یادبود» تصاویری از بازیگر پیشکسوت، مرحوم کاظم افرندنیا با دکلمه «زنده باد بال خدا که فرو میافتد و درست روی شانه من مینشیند» با صدای شمس لنگرودی پخش شد.
بعد از آن قاسم افشار دو قطعه از ترانههای خود را اجرا کرد. قاسم افشار در خصوص پسر 16 سالهاش گفت: «هم اینک پسرم مشغول نواختن پیانو است و آواز هم میخواند. من مانند هر پدر دیگری دوست دارم فرزندم پلههای ترقی را با حمایت و نظارتم طی کند و این باعث خوشحالی من است.»
افشار خاطرنشان کرد: «من مدتی درگیر بیماری مادرم بودم که الحمدالله حال ایشان در حال حاضر خوب است. به همین منظور یکی از آرزوهای من سلامتی همه مردم و غم ندیدن است.»
او پس از اشاره عبدلله روا به ترانه «واسه بنده افتخاره...» گفت: «این ترانه جزو ترانههای آلبوم اولم در سال 76 است.» و بعد چند بیتی از این ترانه را به صورت زنده اجرا کرد.
دومین مهمان برنامه «ماه تمام»، امیرحسین صدیق بود که از دوران کودکی تاکنون خاطرات زیادی در اذهان مردم دارد.
امیرحسین صدیق با اشاره به بازی در مجموعه «زی زی گولو» گفت: «یکی از افتخارات من حضور در گروه حرفهای به کارگردانی خانم برومند بود. به نظرم خانم برومند از جمله بانوانی هستند که نشان دادهاند توان و قدرت زنان ایرانی بیشتر از آن چیزی است که تصور میشود. ایشان در هر برنامه و مجموعهای ورود میکنند، آن کار ماندگار میشود و در اذهان خاطرهسازی میکند.»
امیرحسین صدیق در خصوص انتخاب محل زندگیاش گفت: «در حال حاضر در روستای ابتدای جاده هراز زندگی میکنم و چون از فضای تهران دورم، آرامش دارم. اگر مسئولین تدابیری برای روستاها و امکانات آن بیاندیشند مطمئنا زندگی در فضایی آرام با امکانات خوب برای هر شخصی مطلوب خواهد بود. عقیده من آن است که خانهها در قدیم انسانها را به داخل منزل دعوت میردند و امکان مطالعه و تنظیم افکار به مردم میدادند در حالی که خانههای کنونی، انسانها را به خارج از منزل بودن ترغیب میکند.»
بازیگر نقش «کتابخانه هدهد» گفت: «در آرامش میتوان کتاب خواند و مطالعه کرد تا سطح فرهنگ بالا برود. در آن صورت بسیاری از مشکلات از قبیل مشکلات اجتماعی، اقتصادی و ... خوب میشود. البته طی سالهای اخیر میزان مطالعه ایرانیان خوب شده است و میتواند بهتر هم بشود.»
صدیق ضمن معرفی کتاب «ته خیار» مجموعه داستانهای کوتاه از زندگی روزمره اثر استاد هوشنگ مرادی کرمانی، مردم را به خواندن کتابهای این چنینی تشویق کرد. از دیگر آثار استاد مرادی کرمانی میتوان به «قصههای مجید» اشاره کرد که کیومرث پوراحمد آن را به تصویر کشیده است و این مجموعه در زمان مجموعه «زی زی گولو» جزو نوستالژیهای آن روزگار بود.
در بخش «جاودانهها» برنامه ماه تمام میزبان پروفسور محمدمهدی حفیظی و همسرشان نازیلا رئیسی بود.
پروفسور حفیظی با چهرهای آرام گفت: «پزشکان تمام زندگی خود را برای درمان بیماران وقف میکنند و به نظرم باید از آنها تقدیر به عمل آید تا تشویق شوند.»
این چهره جاودانه در پاسخ به سوال مجری برنامه پیرامون احساس خستگی در کار، گفت: «اگر پزشک و جراح به کار و حرفهاش عشق بورزد و در خدمت مردم باشد به مرور زمان خستگی برایش معنا نخواهد داشت چون شغلش عشقش میشود و با شوق کار میکند.»
همسر پروفسور حفیظی که متخصص پوست و زیبایی هستند، خاطرنشان کرد: «زندگی با جراح و طبیب سختیهای خاص خود را دارد. به دلیل آنکه من به رشته پزشکی علاقهمند بودم و همسرم عاشق شغلش بود من همه سختیها را تحمل کردهام.»
او از خاطراتی که طی زندگی مشترک با یکی از جراحان موفق کشورمان داشت، مطالب جالبی را عنوان کرد.
پروفسور حفیظی نیز با اشاره به اینکه حدودا چهل سال از عمرش در راه خدمت به مردم بوده، متذکر شد: «شاید دوران جوانیام مثل خیلی از جوانان نبوده ولی از خودم راضیام چون کارم خدمترسانی به مردم بوده است. همچنین خستگی روحی از خستگی جسمی بدتر است و من تجربه چنین موردی را در دوره ریاستم در بیمارستان سینا و مجروحانی که از ساختمان رادیو ارک برای ما میآوردند، تجربه کردهام.»
پس از صحبتهای این چهره ماندگار، نشان برنامه و تابلوی جاودانهها تقدیمشان شد.
انتهای پیام/