عاقبت توقف «طرح شنا» در مدارس/ غرق شدن دلخراش یک نوجوان جلوی چشمان همکلاسی‌ها
طرح آموزش شنا در مدارس که از سال ۸۹ آغاز شده بود، در سال ۹۲ متوقف شد.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، طرح آموزش شنا در مدارس از مهر ماه 1389 آغاز شد و پس از چهار سالی که این موضوع در حال پیشرفت بود، به یکباره با توقف مواجه شد.
توقف این طرح از سال 1392 کلید خورد و بعدها مسئولان تربیت بدنی آموزش و پرورش علت اصلی توقف این طرح را نداشتن اعتبارات برای اجرای این طرح ملی عنوان کردند.
طرح (سباح) یا آموزش اجباری شنا به دانش‌آموزان سوم دبستانی با این هدف آغاز شد که دانش‌آموزان بتوانند شنا را به صورت پایه در مدارس آغاز و در آینده این ورزش را ادامه دهند تا به ورزش قهرمانی کشور متصل شود؛ ضمن اینکه موضوع آموزش شنا از تأکیدات پیامبر مکرم اسلام(ص) است.
شروع این طرح به صورت کلی برای آموزش شنا، ایده خوبی بود اما بعدها منتقدان عنوان کردند که دانش‌آموزان با چند ساعت نمی‌توانند در معدود استخرها آموزش شنا ببینند و موارد متعددی از عدم اجرای صحیح این طرح ارائه شد.
در حالی آن زمان منتقدان به دنبال توقف طرح شنا(سباح) بودند که آموزش و پرورش تلاش می‌کرد تا با تمام توان، این طرح را به سرانجام رساند و حدود یک میلیون دانش‌آموز پایه سومی، با اصول اولیه شنا کردن و ماندن روی آب آشنا شوند.
نا گفته نماند هر طرحی در آغاز اجرا با مشکلاتی مواجه میشود، اما مهم ادامه فعالیت با برطرف شدن مشکلات است.
کیومرث هاشمی که در زمان اجرای طرح آموزش شنا در مدارس به عنوان قائم مقام وزیر آموزش و پرورش در امور تربیت بدنی بود، در دی ماه 1389 در خصوص این طرح گفت: «زمانی که طرح اجباری شدن شنا مطرح شد، مساله داشتن استخر به طور دقیق مورد توجه قرار گرفت. در حال حاضر 1055 استخر سرپوشیده که استاندارد هستند برای این طرح شناسایی شده‌اند. جدا از آن که آموزش و پرورش در این زمینه با استخرهای خصوصی و دولتی قرارداد می‌بندد، بیش از 80 درصد دانش‌آموزان ابتدایی در مناطقی واقع شده‌اند که استخر دارند. برای 20 درصد باقی‌مانده دانش‌آموزان نیز که حدود 200 هزار نفر می‌شوند در ایام تابستان با برگزاری اردوهای 20 روزه فرهنگی و آموزشی برنامه داریم که در آنجا شنا را آموزش ببینند. ما به دنبال این هستیم که بعد از شناسایی نقاط ضعف این طرح و رفع آنها، در شورای عالی ورزش به ریاست رئیس‌جمهور، مصوب نماییم که دانش‌آموزی از مقطع پنجم ابتدایی به مراحل بالاتر برود که رشته شنا را کامل یاد گرفته باشد. آن وقت می‌توانیم ادعا کنیم که ورزش به معنای واقعی کلمه در آموزش و پرورش نهادینه شده است».
نکته قابل توجه این است که در سال‌های اخیر بسیاری از کودکان و نوجوانانی که وارد ورزش حرفه‌ای به خصوص شنا شده‌اند اذعان می‌کنند از همین مدارس کار را آغاز کردند و اگر مدرسه، آنها را به اجبار برای آموزش به استخر نمی‌برد، هرگز نمی‌توانستند امروز شناگری قابل برای خودشان باشند.
فارغ از موضوع آموزش شنا، امروز در بسیاری حوادث هستند افرادی که به علت ندانستن شنا، در رودخانه، دریا و دریاچه‌ها جان خود را از دست می‌دهند.
در یکی از جدیدترین موارد، چندی پیش بود که حادثه‌ای تلخ در سراب نجوبران بخش بیستون شهرستان هرسین از توابع کرمانشاه رخ داد.
در این حادثه، نوجوانان در حاشیه این دریاچه در حال بازی بودند که توپ آنها به درون دریاچه افتاد و یکی از بچه‌ها به نام «علی» برای آوردن توپ، دل به آب زد.
اما بعد از مدتی، علی به علت اینکه شنا بلد نبود در وسط این دریاچه شروع به دست و پا زدن و کمک خواستن کرد. فردی برای کمک به او تلاش کرد اما چون او هم شنا بلد نبود، نتوانست کاری از پیش ببرد.
لحظات به سرعت می‌گذشت و بر جمعیت نظاره‌گر بر کودکی که در حال غرق شدن بود، اضافه می‌شد اما هیچ‌کس شنا بلد نبود و در نهایت علی به اعماق آب فرو رفت.
در شرایطی که نوجوانی در حال جان دادن بود و هیچ‌کس نمی‌توانست او را نجات دهد، نوجوانی هم دوربین به دست، لحظات مرگ هم مدرسه‌ای خود را ثبت می‌کرد که البته همین هم جای سوال است که نوجوانان‌مان استفاده از ابزارهای ارتباطی را کاملا می‌دانند و تصویری می‌گیرند که جهانی میشود اما قادر به نجات فرد در حال غرق شدن نیستند!
**عاقبت توقف طرح شنا
کاش اینک همان کسانی که معتقد بودند طرح شنا هیچ اثر مطلوبی ندارد، پاسخ می‌دادند که آیا اگر فقط یک دانش‌آموز در این جمع شنا بلد بود، این نوجوان از دست می‌رفت؟
**طلب 200 هزار تومانی مدارس برای آموزش شنا!
طرح شنا اکنون در مدارسی که استخر دارند با دریافت مبلغ قابل توجهی پول از اولیا انجام میشود.
یکی از اولیای دانش‌آموزان در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس گفت: پسرم در پایه سوم دبستان تحصیل می‌کند و چند روز پیش مدرسه اعلام کرد که باید 200 هزار تومان بابت آموزش شنا به مدرسه پرداخت کنیم.
وی افزود: وقتی از مسئولان مدرسه جویا شدم که مگر این طرح رایگان نیست، پاسخ دادند که کدام طرح در این کشور رایگان اجرا میشود؛ شما باید این مبلغ را پرداخت کنید.
این اولیا دانش‌آموز تصریح کرد: مدرسه اعلام کرد که اگر پول را پرداخت نکنید، خودتان باید بچه را برای آموزش شنا بیرون از مدرسه ثبت نام کنید و گواهی این آموزش را به مدرسه ارائه کنید.
طرح شنا روزی که آغاز شد به صورت رایگان تمام دانش‌آموزان را تحت پوشش قرار داد و امروز پس از گذشت 7 سال، یا این طرح متوقف شده است و یا در معدود مدارسی با دریافت مبالغ مختلف از اولیا، اجرا میشود.
در مجموع به نظر می‌رسد که آموزش و پرورش با یک برنامه مدیریتی و مدون می‌تواند این طرح را تمام و کمال در کشور اجرا کند، مگر اینکه مسئولان خودشان علاقه‌ای به اجرای این طرح نداشته باشند، زیرا اجرایی شدن آن با این همه امکانات در کشور شدنی است.
متأسفانه در سال‌های اخیر به علت توقف این طرح، اجحافی در حق دانش‌آموزان شد و در چندین سال گذشته هیچ دانش‌آموزی آموزش شنا را در مدارس فرا نگرفت تا در آینده بتواند هم جان خود را حفظ کند و هم بتواند جان فردی دیگر را نجات دهد.
توقف این طرح از سال 1392 کلید خورد و بعدها مسئولان تربیت بدنی آموزش و پرورش علت اصلی توقف این طرح را نداشتن اعتبارات برای اجرای این طرح ملی عنوان کردند.
طرح (سباح) یا آموزش اجباری شنا به دانش‌آموزان سوم دبستانی با این هدف آغاز شد که دانش‌آموزان بتوانند شنا را به صورت پایه در مدارس آغاز و در آینده این ورزش را ادامه دهند تا به ورزش قهرمانی کشور متصل شود؛ ضمن اینکه موضوع آموزش شنا از تأکیدات پیامبر مکرم اسلام(ص) است.
شروع این طرح به صورت کلی برای آموزش شنا، ایده خوبی بود اما بعدها منتقدان عنوان کردند که دانش‌آموزان با چند ساعت نمی‌توانند در معدود استخرها آموزش شنا ببینند و موارد متعددی از عدم اجرای صحیح این طرح ارائه شد.
در حالی آن زمان منتقدان به دنبال توقف طرح شنا(سباح) بودند که آموزش و پرورش تلاش می‌کرد تا با تمام توان، این طرح را به سرانجام رساند و حدود یک میلیون دانش‌آموز پایه سومی، با اصول اولیه شنا کردن و ماندن روی آب آشنا شوند.
نا گفته نماند هر طرحی در آغاز اجرا با مشکلاتی مواجه میشود، اما مهم ادامه فعالیت با برطرف شدن مشکلات است.
کیومرث هاشمی که در زمان اجرای طرح آموزش شنا در مدارس به عنوان قائم مقام وزیر آموزش و پرورش در امور تربیت بدنی بود، در دی ماه 1389 در خصوص این طرح گفت: «زمانی که طرح اجباری شدن شنا مطرح شد، مساله داشتن استخر به طور دقیق مورد توجه قرار گرفت. در حال حاضر 1055 استخر سرپوشیده که استاندارد هستند برای این طرح شناسایی شده‌اند. جدا از آن که آموزش و پرورش در این زمینه با استخرهای خصوصی و دولتی قرارداد می‌بندد، بیش از 80 درصد دانش‌آموزان ابتدایی در مناطقی واقع شده‌اند که استخر دارند. برای 20 درصد باقی‌مانده دانش‌آموزان نیز که حدود 200 هزار نفر می‌شوند در ایام تابستان با برگزاری اردوهای 20 روزه فرهنگی و آموزشی برنامه داریم که در آنجا شنا را آموزش ببینند. ما به دنبال این هستیم که بعد از شناسایی نقاط ضعف این طرح و رفع آنها، در شورای عالی ورزش به ریاست رئیس‌جمهور، مصوب نماییم که دانش‌آموزی از مقطع پنجم ابتدایی به مراحل بالاتر برود که رشته شنا را کامل یاد گرفته باشد. آن وقت می‌توانیم ادعا کنیم که ورزش به معنای واقعی کلمه در آموزش و پرورش نهادینه شده است».
نکته قابل توجه این است که در سال‌های اخیر بسیاری از کودکان و نوجوانانی که وارد ورزش حرفه‌ای به خصوص شنا شده‌اند اذعان می‌کنند از همین مدارس کار را آغاز کردند و اگر مدرسه، آنها را به اجبار برای آموزش به استخر نمی‌برد، هرگز نمی‌توانستند امروز شناگری قابل برای خودشان باشند.
فارغ از موضوع آموزش شنا، امروز در بسیاری حوادث هستند افرادی که به علت ندانستن شنا، در رودخانه، دریا و دریاچه‌ها جان خود را از دست می‌دهند.
در یکی از جدیدترین موارد، چندی پیش بود که حادثه‌ای تلخ در سراب نجوبران بخش بیستون شهرستان هرسین از توابع کرمانشاه رخ داد.
در این حادثه، نوجوانان در حاشیه این دریاچه در حال بازی بودند که توپ آنها به درون دریاچه افتاد و یکی از بچه‌ها به نام «علی» برای آوردن توپ، دل به آب زد.
اما بعد از مدتی، علی به علت اینکه شنا بلد نبود در وسط این دریاچه شروع به دست و پا زدن و کمک خواستن کرد. فردی برای کمک به او تلاش کرد اما چون او هم شنا بلد نبود، نتوانست کاری از پیش ببرد.
لحظات به سرعت می‌گذشت و بر جمعیت نظاره‌گر بر کودکی که در حال غرق شدن بود، اضافه می‌شد اما هیچ‌کس شنا بلد نبود و در نهایت علی به اعماق آب فرو رفت.
در شرایطی که نوجوانی در حال جان دادن بود و هیچ‌کس نمی‌توانست او را نجات دهد، نوجوانی هم دوربین به دست، لحظات مرگ هم مدرسه‌ای خود را ثبت می‌کرد که البته همین هم جای سوال است که نوجوانان‌مان استفاده از ابزارهای ارتباطی را کاملا می‌دانند و تصویری می‌گیرند که جهانی میشود اما قادر به نجات فرد در حال غرق شدن نیستند!
**عاقبت توقف طرح شنا
کاش اینک همان کسانی که معتقد بودند طرح شنا هیچ اثر مطلوبی ندارد، پاسخ می‌دادند که آیا اگر فقط یک دانش‌آموز در این جمع شنا بلد بود، این نوجوان از دست می‌رفت؟
**طلب 200 هزار تومانی مدارس برای آموزش شنا!
طرح شنا اکنون در مدارسی که استخر دارند با دریافت مبلغ قابل توجهی پول از اولیا انجام میشود.
یکی از اولیای دانش‌آموزان در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس گفت: پسرم در پایه سوم دبستان تحصیل می‌کند و چند روز پیش مدرسه اعلام کرد که باید 200 هزار تومان بابت آموزش شنا به مدرسه پرداخت کنیم.
وی افزود: وقتی از مسئولان مدرسه جویا شدم که مگر این طرح رایگان نیست، پاسخ دادند که کدام طرح در این کشور رایگان اجرا میشود؛ شما باید این مبلغ را پرداخت کنید.
این اولیا دانش‌آموز تصریح کرد: مدرسه اعلام کرد که اگر پول را پرداخت نکنید، خودتان باید بچه را برای آموزش شنا بیرون از مدرسه ثبت نام کنید و گواهی این آموزش را به مدرسه ارائه کنید.
طرح شنا روزی که آغاز شد به صورت رایگان تمام دانش‌آموزان را تحت پوشش قرار داد و امروز پس از گذشت 7 سال، یا این طرح متوقف شده است و یا در معدود مدارسی با دریافت مبالغ مختلف از اولیا، اجرا میشود.
در مجموع به نظر می‌رسد که آموزش و پرورش با یک برنامه مدیریتی و مدون می‌تواند این طرح را تمام و کمال در کشور اجرا کند، مگر اینکه مسئولان خودشان علاقه‌ای به اجرای این طرح نداشته باشند، زیرا اجرایی شدن آن با این همه امکانات در کشور شدنی است.
متأسفانه در سال‌های اخیر به علت توقف این طرح، اجحافی در حق دانش‌آموزان شد و در چندین سال گذشته هیچ دانش‌آموزی آموزش شنا را در مدارس فرا نگرفت تا در آینده بتواند هم جان خود را حفظ کند و هم بتواند جان فردی دیگر را نجات دهد.
منبع:فارس
انتهای پیام/ 
