به گزارش خبرنگار
حوزه دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ چندی است که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برای تکمیل پازل قدرتی خود در زمینه تجهیزات استفاده از هواپیماهای فوق سبک یا «جایروکوپتر» را در دستور کار قرار داده و از آنها در جهت شناسایی اهداف زمینی استفاده میکند.
اما همانند گذشته این پایان کار در استفاده از تجهیزات نبود و متخصصان داخلی با دانش بومی در توسعه آن برآمدند و طرحهایی چون مسلح کردن این هواپیمای فوق سبک را در پیش گرفتند و موفق به این کار شدند.
«جایروکوپتر» چیست؟
«جایروکوپتر» به هواگردی گفته میشود که بال چرخان آن بدون موتور باشد. هواچرخ در ظاهر همانند بالگرد است؛ اما حرکت آن یا بهوسیله یک ملخ موتوری یا یک کابل کششی صورت میگیرد. گذشتن هوا از پیرامون بال چرخان باعث بلند شدن هواچرخ از زمین میشود.
هواچرخ نوعی هواپیما با بال متحرک است. در هواچرخ، برخلاف بالگرد، نیروی موتور فقط صرف پیشراندن میشود و نیروی برآر (نیرو جهت برخاستن و پرواز) در اثر جریان هوایی که به بال یا پروانه میوزد و آن را به گردش درمیآورد ایجاد میشود. شکل ظاهری هواچرخ بسیار شبیه به بالگرد است ولی از نظر اصول پرواز با آن تفاوت دارد. پروانه در هواچرخ همواره میگردد و بههمین دلیل حتی اگر موتور خاموش شود هواچرخ نیروی برآر دارد و دچار واماندگی نمیشود.
این وسیله نوعی از بالگردهاست که از یک روتور خاموش شونده در یک چرخنده خودکار برای توسعه بلند کردن استفاده میکند و همچنین از یک پروانه با موتور پر قدرت که شبیه به یک باله ثابت هواپیما است برای تولید نیرو استفاده می کند. درحالیکه روتور آنها در ظاهر شبیه یک روتور هلیکوپتر است؛ اما باید از طریق دیسک روتور برای تولید چرخش، جریان هوا داشته باشد.
این وسیله توسط یک مهندس اسپانیایی در جهت ایجاد یک هواپیما که بتواند پروازی مطمئن و ایمن در سرعتهای پایین داشته باشد، اختراع شد. اولین پرواز اتو جایرو در 9 ژوئن 1932 از فرودگاهی در مادرید بود. از این وسیله امروزه علاوه بر پروازهای تفریحی، سم پاشی مزارع در امور نظامی نیز استفاده میشود البته سابقه این مورد به جنگ جهانی دوم باز میگردد.
در جنگ جهانی آلمانیها با مدل Focke-Achgelis Fa 330 باعث حضور رسمی جایروکوپترها در صحنههای نبرد شدند و در استفاده از این جنگ افزار جدید پیشگام بودند.
در حال حاضر نیز برخی کشورها از جمله ایران علاوه بر این که از این وسیله به عنوان پرنده شناسایی نظامی استفاده میکنند بر روی توسعه آن نیز کار میکنند.
«جایروکوپترهای» مسلح سپاه کابوس جدید آمریکا
همانگونه که گفته شد «سپاه پاسدارن انقلاب اسلامی» یکی از یگانهایی است که از «جایروکوپتر» به عنوان یک پرنده در واحدهای خود جهت شناسایی اهداف و مناطق استفاده میکند؛ اما مانند سایر نیروها این پایان کار نبوده و این نیرو کار توسعه بر روی این پرنده را آغاز کرده است.
از این رو در آخرین به روزآوری این پرنده؛ جوانان متعهد، انقلابی و متخصص سپاه توانستند جایروکوپترها را به موشکهای هوا به زمین جهت پشتیبانی نزدیک از نیروهای زمینی و هوا به هوا برای درگیری هوایی مجهز کنند که این کار باعث وحشت دشمنان ایران شده است.
پیشتر نیز یکی از اندیشکدههای آمریکایی از وحشت مقامات این کشور به دلیل تجهیز یگانهای «سپاه» با این پرنده پرده برداشته بود و گفته بود که ایران به برای تأمین امنیت بیش از پیش مرزهای خود به ساخت این هواپیما دست زده است اما میتوان گفت که نگرانی آنها بیشتر به دلیل پایگاههای نظامی خود در اطراف کشور است و این پرنده به خاطر ویژگیهای خود از جمله فرود بر روی باندهای ناهموار مانند جادههای خاکی چالشی برای آنها خواهد بود چه برسد به مسلح شدن آن؛ پس، ترس آمریکاییها منطقی است.
با همه این موارد و تلاش جوانان کشور در جهت به روزرسانی تجهیزات این مهم دور از ذهن نیست که کار بر روی این پرنده سبک ادامه دارد و باید در آینده نزدیک منتظر نمونههای بهتر آن باشیم.
برای دیدن فیلم
اینجا کلیک کنید
گزارش از امین ملکیان
انتهای پیام/
این برای شناسایی هم مقرون به صرفه است هم سریع.
1) قیمت مناسب دستگاه
2) استفاده از بنزین خودرو
3) سهولت و هزینه پایین آموزش
4) سقف پرواز خوب (تا 3000 متر)
5) وزن برخاست کم (حدود 300 کیلوگرم)
6) احتیاج نداشتن به باند مخصوص و بزرگ
7) جابجایی سریع توسط یدک کش و خودرو
8) هزینه نگهداری پایین و پشتیبانی کم هزینه
9) سرعت کروز مناسب (نزدیک 70 مایل بر ساعت)
10) قابلیت نسب دوربین ، تصویر برداری و ارسال تصویر
11) سرعت نشست و برخاست کم (5 الی 25 مایل بر ساعت)
12) قابلیت در گلاید کردن همانند فرود در صورت خاموش شدن ناگهانی موتور
13) قابلیت نشست و برخاست بر روی زمین های آسفالت ، چمن ، خاکی و همچنین بر روی آب
14) از جهت ساختار ترکیبی از هواپیما و هلیکوپتر است لذا توانایی انجام بسیاری از مانورها را دارا می باشد .
جیمبو
جیمبو