سیر بیماری امام خمینی (ره) از روز اول خرداد ماه سال 1368 ه. ش. به طور جدی آغاز شد و تیم پزشکان تصمیم به جراحی دستگاه گوارش ایشان گرفتند. پس از عمل جراحی بیماری ایشان درمان نشد و سرانجام حضرت امام در ساعت 22/20 روز شنبه سیزدهم خرداد ماه سال 1368 به ملکوت اعلا پیوستند. حضرت امام تمام عمرشان را برای جلب رضای خدا صرف کرده بـودند و قامتشان جز در بـرابـر او، در مـقابل هیچ قدرتی خـم نشده، و چشـمانشان جز برای او گریه نکرده بـود. سروده‌های عارفانه امام خمینی (ره) همه حاکی از درد فـراق و بیان عطـش لحظه وصال محبوب بـود.با ارتحال امام خمینی (ره)، گویی زلزله ‏ای عظیم رخ داده است، بغضها ترکید و سرتاسر ایران و همه کانون هایی که در جهان با نام و پیام امام خمینی (ره) آشنا بودند، یکپارچه گریستند و بر سر و سینه زدند.

 

هیچ قلم و بیانی قادر نیست ابعاد حادثه را و امواج احساسات غیرقابل کنترل مردم را در آن روزها توصیف کند. روز چهاردهم خرداد 1368، مجلس خبرگان رهبری تشکیل شد و پس از قرائت وصیتنامه امام خمینی (ره)  توسط حضرت آیت ‏الله خامنه‏ ای که دو ساعت و نیم طول کشید، بحث و تبادل نظر برای تعیین جانشین امام خمینی (ره) و رهبر انقلاب اسلامی آغاز شد و پس از چندین ساعت، سرانجام حضرت آیت ‏الله‏ خامنه ‏ای (رئیس جمهور وقت)  به اتفاق آرا برای این رسالت خطیر برگزیده شدند.

وداع مردم با امام خمینی (ره) در روز و شب پانزدهم خرداد 1368، با حضور میلیون ها نفر از مردم تهران و سوگوارانی که از شهرها و روستاها آمده بودند، در محل مصلای امام خمینی برگزار شد. هیچ اثری از تشریفات بی‏ روح مرسوم در مراسم رسمی نبود. همه چیز بسیجی و مردمی و عاشقانه بود. سرتاسر اتوبان و راه های منتهی به مصلی مملو از جمعیت سیاه‌پوش بود. پرچمهای عزا بر در و دیوار شهر آویخته و آوای قرآن از تمام مساجد و مراکز و ادارات و منازل به‏ گوش می‏ رسید.

 

 

 

                 

 

در نخستین ساعت بامدادِ شانزده خرداد، میلیونها تن به امامت آیت‏ الله‏ العظمی گلپایگانی (ره)  با چشمانی اشکبار بر پیکر حضرت امام نماز گزاردند. مراسم تشییع امام خمینی (ره) از مصلی تا مرقد امام خمینی در جنب بهشت زهرا ـ مزار شهیدان انقلاب اسلامی ـ  که به حرم امام خمینی مشهور است، با احساسات غیر قابل کنترل مردم برگزار شد و پیکر مطهر امام خمینی (ره) به خاک سپرده شد.

 

انتهای پیام/