به گزارش خبرنگار
حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ فیلم سینمایی «تیک آف» جدیدترین اثر بلند سینمایی احسان عبدیپور با ساختار و فرمی، بومی که متعلق به جنوب کشور است و با قصهای جذاب، کارگردانی خوب و...توانست دوباره در جذب مخاطب موفق باشد و نظرات اهالی خاص و عام سینما را به سمت خود بکشاند.
این فیلم بیانگر حرفهای زیادی از جامعه امروز ما به خصوص در بین جوانان است به نحوی که هر نوع مخاطب میتواند خود را در آن ببیند.
در این راستا مصاحبهای با طهورا ابوالقاسمی به عنوان تهیهکننده فیلم انجام دادیم که میخوانید.
علت موفقیت فیلم سینمایی «تیک آف» چیست؟
پرداختن به نسلی که از زندگیشان انتظاراتی دارند و میروند که به دست بیاورند، این نه برای جامعه ما ایران است بلکه حرفی جهانی شمرده میشود و مخاطبان با آن همذات پنداری میکنند.
علت همکاری با احسان عبدیپور چه بود؟
جوانی است مستعد با طرز فکری متفاوت، حرفهای زیادی برای گفتن دارد و در نهایت فروتن است.
دلیل استقبال مخاطبان از فضای بومی فیلم چیست؟
البته مخاطبان به سختی با فضای بومی ارتباط برقرار میکنند، استفاده از گویشها و فرهنگهای مختلف به غیر از تهران در ساخت فیلم ریسک بزرگی است، اما خوشبختانه این طور به نظر میآید که فیلم سینمایی «تیک آف» موفق بوده است.
سختترین بخش کار کجا بود؟
در زمان تولید همیشه سختیهایی وجود دارد اما سختترین مرحله پخش، اکران و حفظ سینماها و سانسهای فیلم است به خصوص برای فیلمهایی با این سبک و سیاق.
چرا فیلمی که مخاطبان از آن استقبال میکنند نباید در جشنواره فیلم فجر حضور داشته باشد؟
نظر من این نیست. در جشنواره فیلمهایی داشتیم که با استقبال مخاطبان روبرو شده است، اینکه چرا فیلمی در جشنواره حضور دارد یا ندارد کاملا به سلایق حاکم در جشنواره برمیگردد و نه کیفیت کار.
برنامهای برای اکران خارجی فیلم ندارید؟
البته که داریم و به تازگی شروع به اکرانهای خارجی و حضور در جشنوارههای بینالمللی کردهایم.
میتوان واژه شریف را برای این فیلم در نظر گرفت، چرا؟
کلمه شریف چند وقتی است برای فیلمها استفاده میشود. فکر میکنم این درباره آثاری است که در مواردی مهجور و مورد کم لطفی قرار گرفتهاند با توجه به اینکه دارای قابلیتهایی هستند.
آیا در دریافت پروانه ساخت و نمایش با مشکل روبرو نشدید؟
زمان پروانه ساخت و نمایش مانند خیلی دیگر از آثار باید مواردی را در نظر میگرفتیم و رعایت میکردیم، فقط این را بگویم که فیلمنامه اولیه داستانی دیگر داشت.
جای خالی چنین فیلمهایی تا چه حد در سینمای ما خالی است؟
فکر میکنم این را مخاطبان برای ما مشخص میکنند که آیا دوست دارند طوری دیگر به خود و جامعهشان نگاه کنند؟ آیا وقتی از سینما بیرون میآیند مروری به خود و آرزوهایشان دارند؟ و آیا هدفی برای خود و جامعه در نظر گرفتهاند؟
حرف اصلی فیلم چیست؟
هر کس میتواند از فیلم برداشتی داشته باشد، به نظر من میتوانیم انتخاب کنیم، در سرنوشت خود تاثیرگذار و آیندهای دیگر داشته باشیم.
حرف پایانی؟
امیدوارم فیلم با مخاطب ارتباط خوب برقرار کند و آنها را به فکر وادارد.
انتهای پیام/