این واکنش معمولا توسط مایع های مختلف اسرار آمیز موجود در گیاهان یا حیوانات رخ داده بطوریکه به منجر پر شدن ٬ ترمیم و یا بازسازی ناحیه آسیب دیده می گردند.
این فرآیند را می توان در ترمیم شکستگی استخوانهای اسکلت بندی نیز مشاهده نمود که در آن مایعات زیستی شامل عامل لخته کننده ٬ مواد مغذی و سلول های ساقه ایی از شبکه رگ های خونی به ناحیه شکسته جریان یافته و منجر به تولید استخوان جدید می گردد.
تحقیقات در دهه اخیر منجر به توسعه مواد پلیمری خود ترمیم گردیده که برخی از ویژگی های سامانه های زیستی را تقلید می نمایند.
چند خط مشی مختلف برای اعمال کارایی خود ترمیمی وجود داشته که معمولا به سه دسته شامل :ترمیم با عوامل فاز مایع الحاق شده، ترمیم فاز جامد فعال حرارتی و ترمیم شکست ضربه زننده، تقسیم می شوند.
حوزه خود ترمیمی می تواند خط مشی جدیدی برای توسعه الیاف باشد. در فیلم زیر قسمت هایی از این لباس را مشاهده میکنید.
به گزارش خبرنگار 
