به گزاش خبرنگار پایه و آبی گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان کیخا پسر نجیب ژیمناستیک ایران کسی است که به تازگی موفق شد با ثبت حرکات خرک خود در مسابقات جام جهانی باکو آن هم با درجه سختی F که جزو بالاترین سطح سختی است نام خود را در کتاب قوانین داوری ثبت کند. حرکت کیخا با نام "the keikha" نه تنها در کتاب داوری ثبت شد بلکه در سایت فدراسیون جهانی ژیمناستیک نیز با این توضیح آمده است که کیخا اولین ژیمناست ایرانی است که در ژیمناستیک هنری توانسته حرکات خود را به ثبت برساند.
این افتخار آنقدر بزرگ بود که برخی تا زمانی که نام کیخا را در سایت فدراسیون جهانی ندیده بودند آن را باور نداشتند. از سویی دیگر نیز مطلعان از کار فوق العاده کیخا، کم توجهی رسانهها و مسئولان ورزش را باور نمیکردند. البته در این میان حساب مسئولان و مدیران ارشد ورزش کشور جداست.
نادیده گرفتن موضوعی است که همین مسئولان در آن به درجه استادی رسیدهاند. به خصوص نادیده گرفتن رشته های مهجوری مانند ژیمناستیک که در یک سال اخیر مانند پیکری نیمه جان است. قبل از کیخا نیز امین ارباب موفق شده بود 8 حرکت ایروبیک ژیمناستیک را به ثبت جهانی برساند اما در همان زمان نیز ارباب مورد بیتوجهی کامل قرار گرفت و حالا باید سراغ او را از باشگاههای ژیمناستیک آمریکا بگیریم.
اکنون یک ماه از کار ارزشمند کیخا می گذرد اما دریغ از پاداش و حتی یک تبریک از سوی وزارت و یا کمیته ملی المپیک. به گفته کیخا قهرمانان المپیکی که در حالت عادی دوست داشته به آن ها سلام بدهد برای این افتخار به او صمیمانه تبریک گفته اند.
کیخا درباره پاداشی که از سوی فدراسیون دریافت کرده است گفت: فدراسیون با توجه به آنچه که در توان داشت 3 میلیون تومان به من پاداش داد. در چند روز گذشته نیز با اسبقیان سرپرست فدراسیون به دفتر کار داورزنی رفتیم. داورزنی درباره پاداش به ما گفت که در آئین نامه تجلیل از مدال آوران بندی برای تجلیل از کسانی که حرکتی را به ثبت می رسانند وجود ندارد. داورزنی با ارسال نامه ای خواستار اضافه شدن چنین بندهایی شد. که در دست بررسی است.
تقدیر از کیخا یا وزیر؟!
سعیدرضا کیخا در جریان سفر سلطانیفر وزیر ورزش و جوانان به زادگاهش استان فارس نشان جهانی حرکت خود را به او تقدیم کرد. البته منطقیتر آن بود که سلطانیفر در سفرش به فارس پاداشی برای کیخا در نظر بگیرد. شاید این اقدام کیخا تلنگری باشد به وزارت ورزش و جوانان برای ارج نهادن و توجه بیشتر به افتخاراتی که در جامعه ورزش رخ میدهد. اگر مدیران ورزشی با دقت بیشتری به اطراف خود نگاه کنند خواهند دید تعداد ورزشکارانی که موفق به انجام چنین حرکات ارزشمندی می شوند خیلی هم زیاد نیست، بنابراین توجه به آنان نیز خیلی مشکل به نظر نمی رسد.
انتهای پیام/