به گزارش خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان بدون تردید،حوزه زراعت و کشاورزی یکی از عرصه های تأثیرگذار در توسعه و پیشرفت اقتصادی محسوب میشود.
بسیاری از کارشناسان حوزه اقتصادی معتقدند، در اکثریت قریب به اتفاق کشورهای پیشرفته که از اقتصادی پویا توانمند و مقتدر برخوردارند، حصول توفیق در بخشهای زراعی و باغی، با رشد و شتاب چشمگیری همراه بوده و به تعبیری باید گفت، امکان توسعه اقتصادی بدون در نظر گرفتن حصول توفیقات سازنده در بخش های کشاورزی سخت، دشوار و تا حدودی ناممکن خواهد بود.
کشور ایران و فعالان این عرصه نیز از قاعده اشاره شده مستثنی نیستند و با عنایت به موقعیت طبیعی، اقلیمی و جغرافیایی ایران، موضوع کشاورزی و زراعت در ایران از دیرباز به عنوان یکی از مؤلفه های تعیین کننده در معیشت خانوارها مطرح بوده است.
در این میان تأثیرگذاری جامعه روستایی کشور در پیشبرد اهداف زراعتی، کشاورزی و باغداری، بسیار ملموس و برجسته است و این امر لزوم اقدامات حمایتی دستگاه های ذیربط برای بهبود هر چه مطلوب تر اوضاع در این عرصه حساس و استراتژیک را دو چندان می کند.
برخی کارشناسان معتقدند در طول سالیان اخیر، حمایت شایسته ای را در حوزه زراعت گندم شاهد بوده ایم که می طلبد این رویکرد در دیگر عرصه ها نیز تسری یافته و تقویت شود.
ضرورت تعریف برنامه ای اصولی در عرصه چایکاری احساس می شود
در میان محصولات زراعتی و کشاورزی، تولید چای به عنوان یکی از ظرفیتهای توانمند و مستعد در کشور مطرح است.
ضریب استقبال و میزان مصرف این نوشیدنی سنتی در کشور و اقصی نقاط جهان، فعالیت در عرصه تولید چای را با گردش مالی و اهمیت مضاعفی همراه ساخته ، لذا با همه این اوصاف، بخش قابل توجهی از چایکاران معتقدند باید بسته های حمایتی برای این گروه به نحو شایستهتری لحاظ و تأمین شود.
احمد خراسانی، یکی از فعالان حوزه زراعت و تولید چای در گفت و گو با
خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی عنوان کرد: اگرچه نرخ خرید تضمینی چای از سوی دولت با افزایش 7 درصدی همراه شده که در نوع خود قابل تقدیر است، اما تا زمانی که از واردات بی رویه چای به کشور جلوگیری نشود، امکان دستیابی به موفقیت در این عرصه میسر نخواهد شد.
وی افزود: استعدادها و ظرفیت های داخلی تولید چای در کشور به مراتب بالاتر از میزان موجود است و این مهم جز با حمایت از تولید داخلی، ملموس و قابل حصول نخواهد بود.
خراسانی عنوان کرد: به اعتقاد بنده، افزایش 7 درصدی نرخ خرید چای بهصورت تضمینی از سوی دولت، اقدامی است که لازم اما ناکافی به نظر می رسد.
این فعال عرصه زراعت و تولید چای گفت: قطعاً با افزایش نرخ مذکور، امکان توسعه سطح تولید به میزان چشمگیرتری فراهم خواهد شد و در صورت برنامه ریزی مدون و اصولی می توان با ارتقای سطح و ضریب صادرات، ارز آوری مطلوبتری را برای کشور ایجاد کرد.
در این میان، هستند افراد و گروههایی که معتقدند افزایش و توسعه تولید چای، صرفاً با ارتقای نرخ خرید تضمینی محقق نمی شود، بلکه تحقق این امر مستلزم مؤلفههای اساسی و حائز اهمیت دیگری نیز است.
صادق بیگی، کارشناس حوزه کشاورزی، در گفت و گو با
خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی با اشاره به نقش تعیین کننده ترغیب و تشویق جامعه مصرف کننده به استفاده و خرید محصولات داخلی در ایجاد رونق مضاعف این عرصه فعالیتی، گفت: صرفاً با افزایش خرید تضمینی نمیتوان به اهداف سازنده پیش بینی شده در این بخش نائل شد.
وی افزود: از سوی دیگر در شرایط فعلی که محدودیت های اعتباری و مالی، امکان اتخاذ چنین تصمیماتی را از سوی دولت سخت و دشوار ساخته، نباید به افزایش هر چه بیشتر این میزان (افزایش قیمت خرید تضمینی چای) آن هم در شرایطی که اخیراً تصمیم افزایش 7 درصدی اتخاذ شده امیدواری چندانی داشت.
هر آنچه ظرفیت تولیدی افزایش یابد،صرفه جویی ارزی بیشتری حاصل می شودچندی پیش، روزبهانی، رئیس سازمان چای کشور در گفت و گویی با رسانه ها عنوان کرد: اقدامات حمایتی انجام شده در طول سالیان گذشته باعث افزایش ضریب و حجم تولید چای شده است.
وی تصریح کرده است که میزان برداشت چای در خطه گیلان و مازندران در سال 95 ،139 هزار تن برآورد می شود که در مقایسه با سال 94،با رشد 60 درصدی همراه بوده است.
روزبهانی نتیجه افزایش تولید چای در کشور را در کاهش 12 هزار تنی واردات چای و صرفه جویی 55 میلیون دلاری ارز مشهود می داند.
اتخاذ سیاست های اشتباه در حوزه چایکاری،به تغییر کاربری مزارع منتهی می شود
محمد احمدیان، کارشناس حوزه کشاورزی، در گفت و گو با
خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی با اشاره به لزوم اتخاذ سیاست ها و تدابیر سازنده برای حمایت مضاعف و فزاینده تر در عرصه زراعت و تولید چای گفت: متأسفانه در طول یک دهه گذشته، برخی از تصمیمات غلط، روند تغییر کاربری اراضی تولید چای را تسریع کرد و معیشت بیش از 58 هزار خانوار فعال در این عرصه را به شدت تحت الشعاع قرار داد.
وی افزود: بر اساس گزارشات منتشر شده در رسانهها در مقاطعی شاهد کاهش سطح زیر کشت چای از 34 هزار هکتار به 20 هزار هکتار در سال بوده ایم که این موضوع موید عمق سوء مدیریت در عرصه مذکور است.
احمدیان عنوان کرد: خوشبختانه در طول سالیان اخیر، تجدید نظر و اصلاحاتی در رویههای گذشته انجام پذیرفته است، اما این به معنای رفع تمامی کاستیهای موجود نیست و مرتفع شدن مشکلات مرتبط با این حوزه، عزم و همتی والاتر و جدی تر را می طلبد.
وی افزود: متأسفانه در شرایط فعلی، علیرغم حصول برخی توفیقات، نمی توان مدعی حمایت تمام عیار از این فعالیت و عرصه تولیدی شد و انتظار می رود در شرایطی که اقتصاد مقاومتی و تحقق سیاستهای مرتبط با این حوزه به عنوان یک دستور کار کلان کشوری مطرح است، حمایتهای هر چه بیشتری از این بخش، مد نظر قرار گیرد.
احمدیان در خاتمه یادآور شد: قطعاً با جلوگیری از سودجویی عدهای خاص در واردات چای و سوق دادن منابع به سمت و سوی حمایت هر چه بیشتر از فعالان این عرصه، شاهد دستیابی به موفقیتهای فزایندهتر و البته اشتغالزایی افزونتری در این بخش (چایکاری) خواهیم بود.