کارگردان «هفت معکوس» در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان:
«هفت معکوس» قابلیت اکران عمومی را داشت/ خوشحالم در هنر و تجربه اکران می‌شود
مهدی خسروی اولین تجربه کارگردانی فیلم بلند خود را از چند جهت مورد تحلیل و بررسی قرار داد.
به گزارش خبرنگارحوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ مهدی خسروی در اولین گام در خصوص ساخت فیلم بلند خود به سراغ «هفت معکوس» رفت و با بازیگران نام آشنایی چون جواد عزتی، حسام نواب صفوی، کامران تفتی و نیوشا ضیغمی این اثر را ساخت و در کل می‌توان گفت فیلم قابل قبولی را برای مخاطبان ارائه کرد.
در همین راستا مصاحبه‌ای با این کارگردان جوان انجام داده‌ایم و از سختی‌ها، کار با بازیگران حرفه‌ای و... پرسیدیم که در ادامه می‌خوانید.
دغدغه شما از ساخت این فیلم چه بود؟
به عنوان فیلم اول در سن پایین، ساختن فیلم بود و تمام تلاشم را برای به پایان رساندن آن انجام دادم. دغدغه بعدی فرم اثر و اعمال کارهایی بود که از قبل روی آنها برای ساخت آن برنامه ریزی کرده بودم.
ما به ازای شخصیت های فیلم شما تا چه اندازه در جامعه دیده می‌شود و به زندگی نزدیک شود؟
ما به ازای این شخصیت‌ها را همه جای جامعه می‌توان دید چون پیچیده و متفاوت نیستند و فردی معمولی از جنس خود این جامعه که مردم آنها را دیدند را انتخاب کردیم، البته به جهت فرم و شکستن زمان در فیلم این اجازه داده می‌شد تا برای باورپذیری و جدیدتر شدن جریان، شخصیت‌ها پررنگ تر باشند و بتوان روی آن ها بیشتر کار کرد. با این وجود که مجبور بودیم از نظر فرم، زمان را بشکنیم و در دقایقی مخاطب را سردرگم کنیم که توهم است یا واقعیت،پس نیاز به احساس همرنگی مخاطب بود تا بیگانگی برای آنها پیش نیاید در نتیجه سعی کردیم به زندگی نزدیک شود. در کل فیلمی است که مخاطب باید از ابتدا تا انتها آن را ببیند در غیر اینصورت نمی تواند آن را حدس بزند.
به عنوان اولین فیلم بلند،سخت ترین بخش کار چه بود؟
به نظرم مشکل ترین بخش، گرفتن سکانس‌هایی بود که شباهت زیادی از لحاظ لوکیشن، دکوپاژ، میزانسن و بازی‌ها داشتند. بخصوص روزهای آخر که انرژی گروه کمتر شد و خستگی افزایش یافت و بیشترین بار روی دوش کارگردان افتاد، بخش دشوار بعدی پست پروداکشن فیلم بود.
آیا فکر نمی‌کنید فیلم شما قابلیت اکران عمومی و فروش بالاتر داشت؟
قبل از اکران چند نفر از حرفه‌ای های سینما «هفت معکوس» را دیدند که می‌گفتند قابلیت اکران عمومی و رسیدن به فروش بالا را دارد، متاسفانه حدود هشت ماه در ارشاد برای این مسئله اقدام کردیم اما حمایت نشد و نمی‌دانم چرا این اتفاق افتاد؟ از سویی چون پروانه ویدئویی داشتیم باید پروسه تبدیل به نسخه سینمایی را طی می‌کرد. در هر صورت خوشحالم فیلمم در بخش هنر و تجربه اکران شد جایی که استاندارد بالایی دارد و اجازه اکران هر نوع فیلمی در آن داده نمی‌شود. از سویی شما با بازیگرانی که رزومه خوب و بیشتری در فیلم‌های تجاری دارند یک فیلم هنری قابل قبول می‌سازید.
از همکاری با بازیگران حرفه‌ای فیلم بگویید؟
کار با بازیگران حرفه‌ای این اثر سخت نبود چون همراه و خوش اخلاق بودند و با همه سختی‌ها و پیچیدگی‌ها تلاش می‌کردند کار به بهترین شکل پیش برود.
هوشمندانه به سوژه‌ای ملتهب و به نحوی تلخ در قالبی طنز پرداخته بودید که بخش طنز فیلم در پیشبرد قصه کمک فراوانی کرد در این مورد توضبح دهید؟
در ابتدا و زمان نگارش فیلمنامه سعی کردیم بحث طنز را تقویت کنیم چون به علت پیچیدگی‌های قصه، رفت و برگشت زمان و تلخی آن احتمال خسته و کسل شدن مخاطب وجود داشت و به جز قصه بازیگرانی انتخاب کردیم که در عین جدیت رگه‌های طنز نیز اضافه کنند.
در همین راستا مصاحبه‌ای با این کارگردان جوان انجام داده‌ایم و از سختی‌ها، کار با بازیگران حرفه‌ای و... پرسیدیم که در ادامه می‌خوانید.
دغدغه شما از ساخت این فیلم چه بود؟
به عنوان فیلم اول در سن پایین، ساختن فیلم بود و تمام تلاشم را برای به پایان رساندن آن انجام دادم. دغدغه بعدی فرم اثر و اعمال کارهایی بود که از قبل روی آنها برای ساخت آن برنامه ریزی کرده بودم.
ما به ازای شخصیت های فیلم شما تا چه اندازه در جامعه دیده می‌شود و به زندگی نزدیک شود؟
ما به ازای این شخصیت‌ها را همه جای جامعه می‌توان دید چون پیچیده و متفاوت نیستند و فردی معمولی از جنس خود این جامعه که مردم آنها را دیدند را انتخاب کردیم، البته به جهت فرم و شکستن زمان در فیلم این اجازه داده می‌شد تا برای باورپذیری و جدیدتر شدن جریان، شخصیت‌ها پررنگ تر باشند و بتوان روی آن ها بیشتر کار کرد. با این وجود که مجبور بودیم از نظر فرم، زمان را بشکنیم و در دقایقی مخاطب را سردرگم کنیم که توهم است یا واقعیت،پس نیاز به احساس همرنگی مخاطب بود تا بیگانگی برای آنها پیش نیاید در نتیجه سعی کردیم به زندگی نزدیک شود. در کل فیلمی است که مخاطب باید از ابتدا تا انتها آن را ببیند در غیر اینصورت نمی تواند آن را حدس بزند.
به عنوان اولین فیلم بلند،سخت ترین بخش کار چه بود؟
به نظرم مشکل ترین بخش، گرفتن سکانس‌هایی بود که شباهت زیادی از لحاظ لوکیشن، دکوپاژ، میزانسن و بازی‌ها داشتند. بخصوص روزهای آخر که انرژی گروه کمتر شد و خستگی افزایش یافت و بیشترین بار روی دوش کارگردان افتاد، بخش دشوار بعدی پست پروداکشن فیلم بود.
آیا فکر نمی‌کنید فیلم شما قابلیت اکران عمومی و فروش بالاتر داشت؟
قبل از اکران چند نفر از حرفه‌ای های سینما «هفت معکوس» را دیدند که می‌گفتند قابلیت اکران عمومی و رسیدن به فروش بالا را دارد، متاسفانه حدود هشت ماه در ارشاد برای این مسئله اقدام کردیم اما حمایت نشد و نمی‌دانم چرا این اتفاق افتاد؟ از سویی چون پروانه ویدئویی داشتیم باید پروسه تبدیل به نسخه سینمایی را طی می‌کرد. در هر صورت خوشحالم فیلمم در بخش هنر و تجربه اکران شد جایی که استاندارد بالایی دارد و اجازه اکران هر نوع فیلمی در آن داده نمی‌شود. از سویی شما با بازیگرانی که رزومه خوب و بیشتری در فیلم‌های تجاری دارند یک فیلم هنری قابل قبول می‌سازید.
از همکاری با بازیگران حرفه‌ای فیلم بگویید؟
کار با بازیگران حرفه‌ای این اثر سخت نبود چون همراه و خوش اخلاق بودند و با همه سختی‌ها و پیچیدگی‌ها تلاش می‌کردند کار به بهترین شکل پیش برود.
هوشمندانه به سوژه‌ای ملتهب و به نحوی تلخ در قالبی طنز پرداخته بودید که بخش طنز فیلم در پیشبرد قصه کمک فراوانی کرد در این مورد توضبح دهید؟
در ابتدا و زمان نگارش فیلمنامه سعی کردیم بحث طنز را تقویت کنیم چون به علت پیچیدگی‌های قصه، رفت و برگشت زمان و تلخی آن احتمال خسته و کسل شدن مخاطب وجود داشت و به جز قصه بازیگرانی انتخاب کردیم که در عین جدیت رگه‌های طنز نیز اضافه کنند.
انتهای پیام/
