به گزارش خبرنگار
حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ یک مورخ آلمانی مدعی شده است که آدولف هیتلر، دیکتاتور نازی، حدود 10 سال در خانهای اجارهای متعلق به تاجری یهودی زندگی کرده است. پُل هاورز میگوید هیتلر از سال 1920 تا 1929 در منطقه Lehel مونیخ در این خانه سکونت داشته و فقط به دلیل کودتای نافرجام باواریا یک سال بین آن وقفه افتاده است.
پل هاورز که این مطالب را در فصلنامه VFZ به رشته تحریر درآورده است مینویسد: خانهای که هیتلر در این سالها در آن سکونت داشت در سال 1921 توسط هوگو اِرلانگر (تاجر یهودی) خریداری شد. طبق نوشتههای پل هاورز، هیتلر در عین داشتن تفکرات ضد یهودی، با صاحبخانهاش بسیار باادب و نزاکت رفتار میکرد. دلیل او برای این حرف این است که صاحبخانه یهودی به نویسنده زندگینامه هیتلر گفته "اعتراف میکنم که کاملاً هیتلر را قبول داشتم و با او همدرد بودم".
پل هاورز از زبان این تاجر یهودی مینویسد "من هیتلر را اغلب در راهپلههای ساختمان میدیدم. او با من بسیار مهربان بود و اغلب کم حرف میزد. هرگز حس نمیکردم که او رفتاری متفاوت از دیگران با من دارد". صاحبخانه هیتلر کهنه سربازی بود که در طبقه همکف همان خانه مغازه تجهیزات پزشکی داشت. خانه هیتلر به محل ملاقات نازیها تبدیل شده بود. از جمله افرادی که مرتب به دیدن هیتلر میرفت، فیلیپ بوهلر بود که در سال 1939 از سوی هیتلر مسئول اجرای برنامه اوتانازی (کشتن افراد معلول و بیمار) شده بود. ویلهلم فیک، وزیر امور داخلی، یکی دیگر از افرادی بود که در این خانه ملاقاتهای زیادی با هیتلر داشت ؛ او نیز در سال 1946 به جرم جنایت علیه بشریت اعدام شد.
در نوشتههای این مورخ آلمانی از زبان صاحبخانه هیتلر نوشته شده: با رفت و آمدهایی که به خانه او میشد کاری نداشتم چون من یهودی بودم و برایم مهم نبود چه کسانی به آنجا رفت و آمد دارند. همین برایم کافی بود که او بسیار بانزاکت بود. اِرلانگر (صاحبخانه) در سال 1934 خانهاش را از دست داد؛ در آن سال یهودیان مجبور شدند به دلیل قوانین حزب نازی، خانههایشان را ترک کنند. او در سال 1938 موقتاً به زندان افتاد و به اردوگاه کار اجباری منتقل شد. اما در نهایت در سال 1941 توانست خانهاش را پس بگیرد.
هیتلر هیچگاه فاش نکرد که در این سالها در خانه این یهودی مستأجر بوده است.