به گزارش خبرنگار  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از همدان،روستای تکه  با 850 نفر جمعیت در بخش مرکزی نهاوند واقع شده که همانند اکثر روستاهای ایران آداب و رسوم خاص خود را در ایام نوروز دارد که تلاش کردیم بخشی از این آداب و رسوم رادر سال نو و نوروز برای شما عزیزان بیان کنیم.ازجمله آداب و رسوم سابق و کنونی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1-قبل از آغاز سال نو حدود یکماه مانده جنب و جوش خاصی در روستا آغاز می شود خانم های خانه به کمک آقایان که پس از چند ماه استراحت نیرومند شده اند و از کشاورزی راحت شده اند به نظافت خانه و یا همان خانه تکانی مشغول می شوند و تا یک هفته مانده به آغاز سال جدید این خانه تکانی ها ادامه دارد.

در زمان های قدیم با گچ و یا خاک سفید دیوارهای خانه را به مناسبت رسیدن نوروز سفید می کردند ولی الان به دلیل پیشرفت های علمی و اقتصادی دیگر از آن خانه سفید کردن ها خبری نیست ، اما هنوز باید تمام اسباب خانه و خود خانه از ظروف گرفته تا فرش ها و موکت ها و پنجره ها و... همه تمیز شوند و از آنجای که نظافت و تمیزی در خون اهالی این روستا موج می زند به طوری که دهیاری  پایگاه بسیج و کانون فرهنگی و هنری شهدای تکه با نصب بنر و پارچه نوشته هایی به ورود مسافران نوروزی خیر مقدم می گوید و سطح روستا نیز نظافت و پاکیزه می شود تا سال نو را با خانه های تمییز به انتظار بنشینند.

2-سبزه انداختن تقریبا دوهفته مانده به عید نوروز آغاز می شود که یکی از هفت سین سفره های عید می باشد اما علاوه بر آن سبزهایی نیز برای درگذشتگان و مردگان درست می کنند تا در آخرین جمعه بر سر قبر عزیزانشان ببرند و قبل از آمدن سال نو  با پخش نذورات و غبارروبی یاد و خاطر گذشتان را با ذکر فاتحه و قرآن خواندن زنده نگه دارند و در پایان آخرین پنج شنبه سال هر قبری را نگاه کنی به سبزه ای آراسته است و این سنت از صد ها سال در روستای تکه انجام می شده و هنوز هم ادامه دارد.

3-در زمان قدیم چند روز مانده به عید نوروز همسایه ها دور هم جمع می شدند و به اندازه سهم خود در درست کردن سمنو که کار بسیار سختی هم هست شرکت می کردند که هم برای سفره هفت سین به کار می رفت و هم برای خوردن مهمانان در دید و بازدید های عید. هرچند که دیگر امروز از آن دور هم جمع شدن ها خبری نیست ولی هنوز هم هستند کسانی که این سنت را در روستای تکه حفظ کرده اند.

4-یک تنقلات مخصوص شب عید که در روستای تکه قدیم درست می کردند به اسم کلوا به زبان لری ، که متشکل بود از کنجد و آرد تخم مرغ و روغن حیوانی و مخلفات دیگر.همچنین درست کردن سمنو در روستای تکه به صورت گروهی توسط خانم های خانه دار انجام می شد.

 

5-خرید کردن قبل از شب عید یکی دیگر از رسومات مردمان روستای تاریخی تکه است که معروف به خرید لباس شب عید است و همچنین خرید انواع آجیل و پسته و شیرینی و تخمه و تنقلات دیگر و انواع میو ه های نوروزی که در دید و بازدید های عید جهت پذیرایی از مهمان ها استفاده می شود.

6-شب عید و یا همان آخرین ساعت های سال افرادی که از روستا به دلیل مشغله کاری کوچ کرده اند به کنار خانواده های خود در روستا باز می گردند و بهترین غذا سال به همراه سفره ای رنگین انداخته می شود و سال کهنه را با بهترین خاطره ها در تکه به پایانش منتظر می نشینند.

7-در لحظه سال تحویل همه افراد خانواده که پس از یک سال کار و تلاش از هر کجای کشور که هستند به منزل پدری می آیند و دور سفره هفت سین جمع می شوند و پدر خانواده طبق رسوم تکه که دارای احترام خاصی است در بالای سفره هفت سین در کنار مادر خانواده می نشیند و فرزندان و نوه ها همگی دور تا دور سفره هفت سین می نشینند تا در کنار بزرگان که مایه برکت و رحمت خداوند هستند سال نو را آغاز کنند. چند دقیقه قبل از اغاز سال نو پدر یا یکی از فرزندان آیاتی از قرآن مجید را تلاوت می کنند و آخرین ثانیه های سال قدیم معطر است به عطر قرآن و اولین ثانیه های سال جدید را با دعای یا محول حول و الاحوال و... رنگ وبویی دیگر می بخشند.

8-پس از سال تحویل کوچکترها بزرگترها به رسم و ادب روستا می بوسند و دست پدر و مادر را هم می بوسند به نشانه تشکر از زحماتی که برای آنها کشیده اند و اینجاست که پدر خانواده اسکناس های نو و تا نخورده را از جیبش در می آورد و به تک تک فرزندان به عنوان تبرک و عیدی سال نو هدیه می هد و مادر خانواده هم برای کوچکترها تخم مرغ رنگ کرده ای که از قبل برای سال تحویل آماده کرده است را هدیه می هد و اینجاست که در آن لحظه به هر خانه تکه ای که سر بزنی پر است از ادب و احترام و شادی و جشن و سرور به مناسبت فرا رسیدن سال نو جدید همگی به مسجد روستا می روند و تمامی کدورت ها وکینه ها را دور می ریزند و برای برنامه کاری یکساله روستا تصمیم می گیرند و دعای امام زمان را با هم زمزمه می کنند و در پایان از صاحبان عزاداری که به تازگی نزدیکان خود را از دست داده اند دلجویی می کنند. یکی از آداب خوب و مهم مردمان ما این است که در اولین روز از سال نو پس از مسجد به زیارت گلزار شهدا و اهل قبور می روند و سپس به خانه های یکدیگر رفته و اصولا آنهایی که سنشان بیشتر است اول به دیدار آنها می روند تا سال نو را به رسم ادب بزرگتری تبریک بگویند و دیداری تازه کرده باشند و اگر خدای ناکرده کینه و کدورتی در طول سال به وجود آمده باشد آنها به فراموشی بسپارند و یکی دیگر از نکات مثبت مردمان روستای تکه این است که اگر از اهالی روستا در طول   سال گذشته  از دنیا رفته باشد برای عرض تبریک سال نو به خانه آن مرحوم می روند تا دل بازماندگان را شاد کنند و با خواندن فاتحه ای یادی از عزیزانشان را گرامی بدارند.

9-یکی از سنت هایی که در قدیم روستای تکه رسم بود وهنوز مرسوم است شال انداختن بود یعنی اینکه جوانان بعد از سال نو در شب های اول از پشت بام های اهالی بالا می رفتند و با بستن رو سری و یا شالی به طنابی آنرا از بالای پشت بام به سمت پنجره صاحب خانه می فرستادند و صاحب خانه هم طبق رسم بدون آنکه چهره فرد را ببیند از پشت پنجره پول یا تخم مرغ رنگ کرده ، یا آجیل و پسته و... به عنوان عیدی به شال می بست و شال انداز آنرا بالا کشیده و به رسم تشکر با صدای بلند عید راتبریک گفته و به سراغ خانه های دیگر می رود.

 

10-یکی دیگر از سنت ها در روستای تکه بخصوص جوان ها در قدیم شیر یا خط بازی کردن بود یعنی جوانها جمع می شدند در محله های خود سکه های عیدی خود را با این روش که اگر شیر آمد مال من اگر خط آمد مال دیگری می شد. البته اسم این نوع بازی بود از بازی های دیگر توپ زیر چوب بازی کردن و پرش ارتفاع و مسابقه بالا رفتن از دیوار بود که فراموش شده و امروزه به جای آن تیم فوتبال روستا در مسابقات مختلف جام شهدا شرکت می کند.

 

11-روز سیزدهم فروردین یک روز تاریخی برای مردم روستای تکه است طبق رسوم چند صد ساله مردم این روستا از صبح نهار را آماده می کنند و آن روز را در صحرا و طبیعت زیبا و سر سبز دشت تکه با باغات زیبا و مشهور آن سپری می کنند بعد از خوردن ناهار کم کم مردم سبزه های سفره هفت سین خود را برداشته و همگی طبق سنت به طرف نهر زیر و بالای روست می برند و به تاب بازی و مسابقات والیبال  فوتبال و پرش ارتفاع و دو می پردازند. همچنین آخرین تنقلات و میوهای باقی مانده از نوروز را آنجا می خورند و به شادی و پایکوبی می پردازنند و در پایان هم هر کسی طبق باور مردمان قدیم تکه نخی از لباس خود را به بوته گیاهی می بندد و سبزه ها را در آب نهر رها می کنند و پس از این دوهفته پاشنه های کفش خود را می کشند و کمربند همت را می گمارند تا بعد از سیزده بدر به بیابان رفته و شروع می کنند به کارهای کشاورزی و طلب روزی حلال از دست رنج خودشان تا سال دیگر که دوباره دور هم جمع شوند.

این ها تنها بخشی از آداب و رسوم مردم خوب و صمیمی روستای کهن تکه نهاوند بود که به دلیل طولانی شدن مطلب و خسته شدن خوانندگان از ذکر باقی آنها گذشتیم .

 گزارش از حسین سهرابی